Door Oostenrijkse ogen

Columnist Senad Delic woonde tot voor kort in Oostenrijk. Vanwege zijn grote interesse in de Nederlandse cultuur verhuisde hij in Oktober 2017 zonder geld en plannen naar Delft. Iedere maand geeft hij de lezers van Delft op Zondag een kijkje in zijn leven als kersverse Delftenaar.

Opeens Delftenaar

Door Senad Delic

Toen ik met 19 jaar nog in Graz (Oostenrijk) woonde zei mijn moeder altijd: "Geld opzij leggen, studeren en een mooie woning in Graz vinden!" Zo wist ik meteen wat ik moest doe: school niet afmaken en zonder veel geld naar Nederland verhuizen. Maar alsnog bedankt voor de tip, mama!

Ik zocht naar au-pair-plekjes in Nederland waar ik in ruil voor vrijwilligerswerk zou kunnen wonen - ik had als "school-dropout" genoeg zelfvertrouwen om op kinderen op te passen, kamers schoon te maken en planten niet te laten sterven. Ik vond dus vrij snel een positie in Gelderland (tegen de grens) en daar kwam ik 23 oktober 2017 naartoe. So far so good.

De advertentie over die buurt in Gelderland had het over een leuk landelijk bed-and-breakfast en dit heb ik dus ook verwacht - maar ik werd bij aankomst al teleurgesteld. De deuren waren kapot, het bed-and-breakfast was onhygienisch en de seminarruimte was alleen maar een smerige kamer met een kapot whiteboard. Misschien stond er ergens in de advertentie dat dit een soort van hippie-community was maar ik heb het waarschijnlijk over het hoofd gezien. Mijn stadsjongensinstinct dwong me om eerlijk te zijn tegen de gastheren:
"Ik heb heel veel respect voor jullie weg om te leven maar ik denk dat ik hiervoor helaas niet helemaal geschikt ben". Dat is burgerlijk gesproken voor: "Wat smerig joh, ik ga er liever vandoor voordat ik hier duizend infecties krijg of zoiets, doei".

Nu was ik zonder dak boven mijn hoofd, maar ik had een geheim wapen - meerdere jaren geleden leerde ik op een internetpagina toevallig een jongeman uit Delft kennen (wij noemen hem bij zijn username: RareBanaan) en ik vroeg spontaan aan hem of ik even bij hem zou kunnen blijven totdat ik iets eigens heb.

Hoe kwam ik dus in Delft terecht?
Ik ontsnapte uit een hippie-gemeenschap in Gelderland om bij een man genaamd RareBanaan te wonen. Welcome to Delft. Living la vida leuka.

Volgende maand vertelt Senad over zijn ervaringen met het Delftse nachtleven