Hoe gaat het met Erwin Stoelinga?

Erwin Stoelinga komt uit een sportief gezin waar voetbal, tennis en paardensport de hoofdmoot vormden. Op z’n zevende begon hij met voetbal in verenigingsverband bij Wippolder. Na zijn actieve voetbalperiode volgde het trainerschap bij diverse clubs en kreeg tennis een steeds prominentere rol. Maatschappelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader door de overname van zijn bedrijf in speelautomaten en het voorzitterschap van de politieke fusiepartij Hart voor Delft. Daarnaast is hij betrokken bij de handel in Onroerend Goed, voorzitter van de RC Delft-Vermeer en bestuurslid bij de branchevereniging voor speelautomaten.

Voetbal heeft lange tijd een prominente rol gespeeld in jouw leven, hoe kijk je daar op terug?
Ik ben begonnen in de jeugd bij Wippolder en heb ook gespeeld bij SEP en Delfia. Wat me vooral is bijgebleven uit de jeugd zijn de uitwisselingsprogramma’s in Amerika en Tsjechië, dat werden onvergetelijke ervaringen. In Tsjechië speelden we onze wedstrijden op een groot sportcomplex waar ook getennist werd. Mijn vader en Koos van der Burg raakten aan de praat met 2 oudere dames en besloten werd om een partijtje te dubbelen tegen deze vrouwen op leeftijd. De heren werden uiteindelijk volledig weggeslagen door de dames die in hun goede tijd zelfs nog op Wimbledon gespeeld hadden. Tot m’n achtendertigste heb ik in het eerste gespeeld en daarna ben ik verder gegaan als trainer bij Oliveo, Wippolder en Delft. In mijn tijd bij Delft zijn we twee keer kampioen geworden en ook met de jeugd van Wippolder hebben we een kampioenschap kunnen vieren. Vier jaar geleden ben ik gestopt met het trainerschap.

Je bent ook gaan tennissen.
Ja, het leuke is dat ik na al die jaren nog steeds progressie boek en het voordeel van tennis is dat je deze sport normaal gesproken tot op hoge leeftijd kan blijven beoefenen. Mijn broer Fabian is tennisleraar, we speelden toen we jong waren regelmatig tegen en met elkaar, we hebben diverse toernooien samen gewonnen. Als we tegen elkaar speelde won ik, maar als je jong bent en talentvol boek je snel en veel progressie dus van de ene op de andere dag kon ik het niet meer redden tegen hem maar speelden we ook niet meer tegen elkaar, ik ben dus één van de weinigen die kan zeggen dat hij vaker van Fabian heeft gewonnen dan Fabian van mij, hahaha.

Wat doe je tegenwoordig?
Kort gezegd verhuur ik bakstenen en doe in rollend fruit. Ik heb destijds de zaak van mijn vader overgenomen en ik bekleed diverse bestuursfuncties. Ik verhuur woningen, bedrijfsruimtes, kamers, etc. Waar er vroeger vier gegadigden waren voor een huurobject heb ik nu soms wel twintig aanmeldingen, ik plaats dan ook grote vraagtekens bij de realisatie van diverse asielzoekerscentra in kwetsbare wijken in Delft die ten koste gaan van de leefbaarheid van de bewoners. Voor koeien is geen plaats meer, maar we laten mensen hier wel verblijven in afwachting van de uitkomst van ellenlange asielprocedures en dat terwijl we nu al nauwelijks woonruimte hebben voor onze jongeren en senioren. Ik ben voorzitter van Hart voor Delft en we proberen ook in de politiek aandacht te genereren voor deze zaken. Mijn vader ging destijds de politiek in als lijsttrekker van Leefbaar Delft, bij zijn aantreden kwam hij met een olifant het plein op om zijn komst in de raad op ludieke wijze aan te kondigen, hij zou als de spreekwoordelijke olifant door de porseleinkast gaan om de boel even flink op te schudden. Dat is ook zeker gelukt, de gondelaffaire heeft er echter flink ingehakt, dat blijft een zwarte bladzijde in onze familiegeschiedenis. Ook ben ik voorzitter van de Rotary Club Vermeer Delft. We realiseren veel projecten voor de Delftenaren, momenteel zijn we bezig de achtertuin van de woongroep voor jongeren met een verstandelijke beperking op te knappen met de bewoners. We hopen dit project in het voorjaar van 2023 afgerond te hebben.