Afbeelding
Foto: Tiemen vd Reijken

Dubbel Delft 2/7

Algemeen

DELFT - Als er ergens in de stad grote bouwactiviteiten of andere spectaculaire werkzaamheden zijn zie je al snel een rijtje, vaak wat oudere, mannen die ademloos van het schouwspel staan te genieten. En soms commentaar te geven in de trant van ‘in mijn tijd deden we dat toch echt beter’ en aanverwante eigenwijzigheid. Die interesse is waarschijnlijk genetisch bepaald en openbaart zich al op jonge leeftijd. 

Om wat zaken te noemen die hoog scoren: een heimachine, een baggerschip, grote hef/takelvoertuigen, treinen, trams, boten, vliegtuigen en meer. En natuurlijk niet te vergeten grote kale vlaktes met veel zand en/of water. In de naoorlogse jaren werd Delft met grote snelheid uitgebreid om het snelgroeiend aantal inwoners te voorzien van woningen, bedrijven, recreatie en bijpassende infrastructuur. Een van de aandachtspunten waren de toegangswegen naar de binnenstad. Zo was de Rotterdampoortbrug tegenover de Oude Delft de verbinding richting Rotterdam. Dat werd steeds meer een flessenhals waar regelmatig files stonden, ook al omdat de scheepvaart regelmatig zorgde voor een open brug. Bij de Binnenwatersloot en de Kampveldweg moest een nieuw treinviaduct de druk op het woon- werkverkeer verlichten. Vanaf de oostkant was de Koepoortbrug een punt van aandacht: er werd een nieuwe toerit vanaf de van Miereveltlaan, in het verlengde van de Maria Duystlaan bedacht. En dat werd dus veel meten, graven, egaliseren en verbouwen. Enorme hoeveelheden zand werden aangevoerd om op gelijke hoogte met de brug te komen. En dat was natuurlijk koren op de molen van de mannelijke bevolking van de stad: van acht tot tachtig stond zich daar wekenlang te vergapen aan deze werkzaamheden. Achteraan op de foto staan wat mannen het gebeuren te bekijken en van commentaar te voorzien, vooraan twee jonge Delftenaren met kaplaarzen die er hun eigen spel spelen. De Koepoortbrug werd nog meerdere keren aangepast, zowel de breedte als de technische mogelijkheden. Jaren later kwam er een grote ondergrondse parkeergarage, werd de weg - de Willem Naghelstraat - aanzienlijk verbreed en deed de afdeling Groenvoorziening ook van zich horen. En de mannen? Die staan nog steeds op de plekken waar Delft bouwt.

Afbeelding