Dennis Vos bewaart vooral goede herinneringen aan de derby's die hij met Full Speed tegen SEP en DHL speelden. (foto: Roel van Dorsten)
Dennis Vos bewaart vooral goede herinneringen aan de derby's die hij met Full Speed tegen SEP en DHL speelden. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Dennis Vos?

Algemeen

DELFT - Gruis in de enkel van Dennis Vos (45) zorgde ervoor dat hij voortijdig met voetballen moest stoppen.

- Hoe gaat het met je?
‘Ja, goed! Zowel mijn vrouw, dochter als ik zijn de corona-tijd goed doorgekomen, dus we mogen niet klagen. Ook familie en vrienden hebben geen last gehad. Ik werk bij Rust Food, waar ik de bestellingen doe en in het magazijn werk. We hebben een rustige tijd achter de rug. De horeca en sportkantines waren dicht, alles stond op een laag pitje. Maar het bedrijf leeft nog, we zijn lekker bezig.’

Dennis Vos begon op zeer jonge leeftijd bij DVC: ‘Wij woonden op de Brasserskade. Mijn vader zat bij DVC, dus was het logisch dat ik met hem mee ging. Ik zal een jaar of 3, 4 geweest zijn dat ik daar al met een bal bezig was. Met 5, 6 jaar ben ik echt begonnen. Bij DVC heb ik tot en met de C-jeugd gespeeld. Bij DVC was er toentertijd weinig jeugd en ik zou vanuit de C-jeugd direct naar de A gaan. Dat zag ik niet zitten en ik ben toen naar DHL gegaan, daar heb ik wel tot aan de senioren gespeeld.’

- Niet bij DHL gebleven?
‘Nee, ik ben terug gegaan naar DVC. We speelden op zaterdag, waardoor ik ook nog wat aan de rest van het weekend had, haha. Na een seizoen ben ik toch vertrokken. Ik werd door mijn maatje Michael van der Pot gevraagd om bij Full Speed te komen voetballen. Daar was Peter van der Zwan net trainer geworden. Bij Full Speed had ik een onwijze klik, wat een gezellige familiaire vereniging is dat. Daar heb ik geen moment spijt van gehad, ik loop er ondertussen zo’n 25 jaar rond.’
‘Ik heb 10 jaar in het eerste van Full Speed gespeeld, toen was het door slijtage aan mijn enkel wel klaar. Bij een operatie hebben ze gruis weggehaald. Ik heb een mooie tijd gehad, gespeeld in een echte vriendenploeg. Ik voetbalde met onder andere Hans Turkenburg, Michael van der Pot, Dennis Bommelé, Dennis den Os en Dennis Weerwag. Er is zelfs een jaar geweest dat wij met zes of zeven Dennis’en speelden, noemden wij elkaar bij de achternaam. We hadden niet de beste voetballende ploeg, maar wij wisten met strijd veel goed te maken. Wij speelden in de Vijfde Klasse KNVB, met vooral van die heel leuke gezellige Haagse ploegen. We zijn één keer gepromoveerd, naar de Vierde Klasse KNVB. Dat was wel het hoogtepunt van mijn carrière. Ook hebben wij twee keer de finale van de Stad Delft-bokaal gehaald, maar deze allebei verloren. Het huidige eerste elftal doet dat een stuk beter.’

- Wat voor speler was je?
‘Ik speelde voornamelijk laatste man of als voorstopper. Ik moest het niet van het lopen hebben, maar had wel een goed inzicht. Ik had een goede trap, was kopsterk. Ik nam ook alle corners, vrije trappen en strafschoppen. Ik kon best weleens gemeen zijn op zijn tijd, maar kon ook goed incasseren. Maar toch... zo speelden wij eens bij Tempo. De spits, die tegen mij speelde, irriteerde zich kennelijk aan mij, want vlak voor tijd kreeg ik een enorme stuiter voor mijn kop. Lip gescheurd. Krijgen wij in de laatste minuut nog een strafschop. Eerst wilde ik ‘m niet nemen, maar de jongens wilde toch dat ik dat wel deed. Ik schoot die bal erin en ben daarna direct naar de auto gesprint om linea recta naar het ziekenhuis te gaan om mijn lip te laten hechten.’

- Wat doe je nu nog?
‘Ik vis veel en graag. En ik speel nog in het eerste veteranenteam bij Full Speed, met de oude garde; Ruud Wijnants, Marcel Besse, Ronald Verhaar, Michael. Het hoofd wil nog wel, maar de beentjes protesteren steeds meer, ik laat nu weleens iemand lopen. Ik speel nu vooral voor de derde helft, haha! (RvD)