Arno Mulder in zijn skiff tijdens een roeitraining in Delft. (Foto: Koos Bommelé)
Arno Mulder in zijn skiff tijdens een roeitraining in Delft. (Foto: Koos Bommelé)

Arno Mulder maakt zich op voor het WK onder 23 in Tsjechië

Algemeen

DELFT- Delft barst van de talenten die een belofte voor de toekomst zijn. Roeier Arno Mulder roeit al sinds zijn middelbare schooltijd. Sinds een aantal jaar doet hij dit bij Laga, waarop hij afgelopen april het NK onder 23 voor kleine boten won in een twee-boot zonder stuurman. Op dit moment mag hij zich samen 3 andere mannen opmaken voor een groter toernooi, het WK onder 23 in Tsjechië.

Door Finn Rekveldt

De meeste roeiers maken kennis met de sport in hun studententijd, maar Arno begon al veel vroeger met de sport. “In mijn jeugd woonde mijn ouders samen met mij in Barcelona. Daar heb ik een lange tijd gehockeyd, maar ik kreeg behoeften aan iets anders. Mijn ouders hadden in hun studententijd ook veel aan roeien gedaan, dus toen ging ik ook roeien.” aldus Arno. In de jaren erna bereikte Arno al een hoog niveau in de leeftijdsklasse onder 16 en onder 18. “Ik ben toen regionaal kampioen onder de 16  en later onder de 18 geworden van Catalonië. Dit deed ik in de skif, de eenpersoonsboot wat tot heden mijn favoriete vaartuig is. Daarna ben ik gaan studeren aan de TU Delft, waar ik lid werd van Laga.”

Van NK naar WK
Vorig jaar zat Arno nog in de eerstejaarsploeg van zijn roeiclub Laga, maar dit jaar deed hij al mee aan de het NK en won die. “Door corona was het wedstrijdseizoen eigenlijk volledig afgelast. Dit jaar ben ik met een ploeggenoot overgestapt op een twee zonder, waarmee we in april het NK hebben gewonnen.” Na de winst was er veel motivatie om ook te proberen geselecteerd te worden voor het WK onder 23, maar dit ging niet zomaar. “Vanuit KNRB (Koninklijke Nederlandse Roeivereniging) was er na de winst een selectieronde voor alle ploegen onder 23. Vanwege het ongebruikelijke jaar waren er andere eisen dan normaal, mede hierdoor werd ik op voorhand niet geselecteerd. Mijn ploeggenoot Daan wel, maar die verloor zijn plek na een aantal trainingsdagen.” Ondanks de teleurstelling bleven de jongens volhouden, ze namen op eigen initiatief contact op met de twee roeiers die tweede waren geworden op het NK eerder dit jaar, en gingen verder met trainen. “We kregen op een gegeven moment de kans om aan de hand van een aantal sparmomenten op de Bosbaan in Amsterdam te bewijzen dat we het niveau aankonden. Dit was erg spannend, omdat we in een 4 zonder moesten met gasten waarmee we nog niet vaak hadden geroeid, en niet zeker wisten wat onze kansen waren ten opzichte van de concurrenten.” Toen het eerste sparmoment was geweest, gaf de coach aan dat ze in ieder geval door mochten trainen, en na het tweede sparmoment hadden ze zich genoeg bewezen. Ze mochten naar het WK, maar in welke boot was nog even de vraag: “De coach legde een paar opties bij ons neer. We konden doortrainen in een vier zonder, maar dat zou betekenen dat we nog een keer de strijd aan moesten met een ander team en dus niet 100% verzekerd waren van een basisplaats. De andere optie was om te switchen naar een vier met stuurman, waarbij wel zeker zouden zijn van deelname. Uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen.”

Nieuwe boot
Na die plaatsing overheerste blijdschap voor Arno, maar ook een mentaliteitsswitch. Nu zetten ze alles op alles om een goed resultaat neer te zetten. De hoeveelheid mensen in de boot is wel een uitdaging voor Arno, die soms best terugverlangt naar zijn eenzame skiff. “Toen ik eerstejaars bij Laga werd, maakte ik de overstap naar een achtboot. Dat was echt wennen, omdat je van heel erg klein naar heel erg groot gaat en daardoor heel anders moet roeien dan in je eentje. In zo’n grote formatie leer je wel heel goed board roeien met één riem, wat erg van pas komt bij het roeien in andere boten.” Voor het komende WK roeien ze met 5 mensen in de boot, waarbij de stuurman als motiverende coach fungeert. “Onze stuurvrouw helpt ons tijdens het roeien constant met doorzetten op zware momenten. Soms voel je je helemaal kapot, en dan zorgt zij ervoor dat we net dat kleine stapje extra zetten.” Roeien met een stuurvrouw is fysiek wel echt wat anders dan zonder, vertelt Arno. “In een vier met roei je wat minder soepel dan in een vier zonder vanwege het extra gewicht. Je moet meer kracht leveren om op snelheid te komen.” Echter heeft een stuurvrouw meer voordelen dan nadelen, benadrukt Arno. “Met een stuurvrouw heb je een coach in je boot die bij elk moment betrokken is, en daardoor veel meer kan doen dan de coach die langs de kant meefietst.” Deze week traint Arno samen met zijn ploeggenoten 12 tot 13 keer in de week, omdat het toernooi al op 7 juli van start gaat. “Normaliter gaat studeren echt voor, maar als je voor zo’n groot toernooi bezig bent moet je de sport wel prioriteit geven. Ik hoop dan ook dat onze inspanningen zullen resulteren in een goed resultaat.”