Hoe gaat het met Mark van der Kaaij?

NOOTDORP - Sport bracht Mark van der Kaaij (38) de hele wereld over en dan mocht plezier niet ontbreken.

- Hoe gaat het met je?
'Het gaat goed, we mogen niet klagen. Zowel mijn vrouw Tjarda, onze kleine man Luuk van drie als ik zijn gezond. We zijn ook allebei druk met werk en studie. Naast mijn werk als belegger bij een vermogensbeheerder heb ik een eigen bedrijf. Ik voer sport-gerelateerde opdrachten uit voor onder andere NOC*NSF en KNVB, waarbij ik mensen van verschillende partijen bij elkaar breng en hen begeleid in de processen die nodig zijn om hun ambities waar te maken. Daarbij kijk ik naar de gemeenschappelijke factor die hen bindt en stel ik vooral veel open vragen.'

- Waar is jouw sportieve carrière begonnen?
'Rond mijn vierde ben ik met judo begonnen. Een paar jaar later ben ik gaan voetballen bij Vredenburch in Rijswijk. Daar heb ik tot en met de B-jeugd gespeeld. Ik kwam toen voor de keus te staan om al op heel jonge leeftijd in het eerste elftal van Vredenburch te gaan spelen of op een goed niveau in een jeugdteam. Ik koos voor het laatste en ben naar DHC gegaan. Daar heb ik een aantal jaar gespeeld, wel met onderbrekingen. Op mijn achttiende heb ik een jaar door Nieuw Zeeland en Australië gereisd. Op een gegeven moment was het geld op en ben ik gaan werken in het plaatsje Mooroopna, vlakbij Melbourne. Via-via kwam ik bij voetbalclub Shepparton South terecht en heb daar een half seizoen gespeeld. Een paar jaar later heb ik dat ook in Londen gedaan, toen ik daar een half jaar zat voor studie. Ik ben toen voor Brimsdown Rovers F.C. gaan spelen. Bij deze twee buitenlandse avonturen is het niet gebleven. Zo ben ik in 2008 drie maanden in China geweest ten tijde van de Olympische Spelen en heb daar in het Holland Heineken House gewerkt. De combinatie van sport en plezier zijn voor mij altijd belangrijk geweest.'
'Na elk buitenlands avontuur keerde ik bij DHC terug, waar ik een klein rijtje aan wedstrijden in het eerste elftal heb gespeeld, ik kwam voornamelijk voor het tweede uit in de reserve hoofdklasse. Aan die periode heb ik vriendschappen voor het leven overgehouden met jongens als Marvin van der Krogt, Steven Suiker, Sjors Brouwer, Erik Nieuwenhout, Robert Eckhard jr, Michael Clavan, Rob de Ruiter en Joris Aerns. Ik ben uiteindelijk met Marvin en Joris naar DHL gegaan. DHL is een heel andere vereniging dan DHC, maar bij beide clubs heb ik met veel plezier gespeeld.'

- Heb je nog successen gevierd?
'Genoeg. Kampioen geworden, maar ook gedegradeerd. Ik meet de successen liever af aan de vriendschappen die ik aan het voetballen heb overgehouden.'

- Wat voor type speler was je?
'Ik was een rechtsbuiten met veel snelheid en liep op iedere diepe bal. En dan was het of afleggen of zelf schieten. Ik ben stijf rechts, al kan ik met links nog wel net een bal kaatsen.'

- Wat doe je nu nog?
'Ik ben heel blij dat ik nu nog bij DHL 2 mee kan lopen. Maar door een versleten enkel en drukke agenda gaat twee keer trainen niet altijd meer en kan ik een hele wedstrijd ook vergeten. Maar ik ga pas stoppen als het echt niet meer gaat. Dan mag Luuk het overnemen. Daarnaast ben ik inmiddels 15 jaar begeleider bij jeugdvereniging YMCA Rijswijk, waarmee wij ieder jaar op zomerkamp gaan met 150 kinderen uit alle geledingen van de samenleving. Genoeg te doen dus om mij niet te hoeven vervelen...' (RvD)