Hoe gaat het met Richard Staakman?

DELFT - Richard Staakman (42) speelde vele jaren bij tal van clubs op het hoogste niveau, altijd op zoek naar een uitdaging.

- Hoe gaat het met je?
“Het klinkt als een cliché, maar zeker in deze tijd leer je de kleine dingen waarderen. Wij zijn gezond, dus het gaat goed. Ik werk als key accountmanager bij Hilti. Samen met een collega bezoek ik allerlei installatiebedrijven in het land.”

- Waar ben je begonnen?
“Bij Full Speed. In mijn beleving ben ik vrij laat begonnen, maar ik weet wel dat ik altijd hoger dan mijn eigen leeftijdscategorie speelde. Ik kwam ook vrij snel bij de Haagse Selectie, van daaruit is het balletje gaan rollen. Ik kreeg de kans om bij Sparta mee te trainen. Ik had het daar erg goed naar mijn zin, maar toen Feyenoord concrete interesse toonde, koos ik voor Rotterdam-zuid. Feyenoord had een ophaalregeling, waar mijn vader erg blij mee was. Drie keer toeteren betekende dat het busje voor de deur stond. Ik was 13-14 jaar, dus dat was goed geregeld. Ik heb bij Feyenoord in de C- en de A-jeugd gespeeld. Tussendoor 2 jaar bij DHC in de B-jeugd gevoetbald. Eenmaal terug bij Feyenoord viel ik op bij een groot jeugdtoernooi en werd ik weer benaderd door Sparta. Omdat ik daar mijn kansen groter achtte dan bij Feyenoord ben ik naar Sparta gegaan. Ik mocht als A-junior geregeld onder hoofdtrainer Henk ten Cate meetrainen bij de profs. Maar toen Henk werd ontslagen was het voor mij ook klaar, ik moest op zoek naar een club.”

- Wat leverde die zoektocht op?
“Het werd DHC, dat toen nog in de Hoofdklasse speelde. Maar ik wil wel zeggen dat ik altijd op zoek ben geweest om op een zo hoog mogelijk niveau te spelen. Ik had ambitie, wilde mijzelf zo goed mogelijk ontwikkelen. Bij DHC kreeg ik te maken met trainer John de Letter en speelde ik met René Lander, Maurice Bavelaar, Michael Stet, Marco Hogendijk, Barry de Poorter en Dennis Blom. Wij draaiden een goed seizoen en werden vijfde. Met DHC een oefenwedstrijd tegen het Feyenoord van John de Wolf en Regi Blinker gespeeld. We verloren nipt met 1-0, maar ik had de 1-1 op mijn schoen. Na die wedstrijd nam Feyenoord weer contact op. Samen met mijn maatje Dennis Blom vier jaar bij Feyenoord gespeeld, daarna werd het Wilhelmus. Ook nu voor de sportieve uitdaging. Bij Wilhelmus speelde ik met Barry de Vreede, Barry de Poorter en Patrick Petrici. Goede seizoenen gedraaid, maar sportief werd het net niet. Toen naar Haaglandia, voor twee seizoenen. Bij Haaglandia hadden wij een waanzinnig goed elftal, John de Wolf was de trainer. Kampioen moeten worden, maar ook nu net niet. Opnieuw naar DHC, dit keer met de uitdaging om hen terug te brengen naar de Hoofdklasse. Bij DHC kreeg ik ook de kans om met mijn broer Robin te spelen.”

- Van DHC ging je naar dvv Delft?
“Ja, ten tijde van de kredietcrisis werkte ik met Pierre van Zinnen samen. Pierre was trainer bij Delft en een fantastische vent. Iedere dag goede gesprekken met hem gevoerd. Ik heb 15 jaar in de Hoofdklasse gespeeld, maar Pierre leerde mij een belangrijke les dat ik op het niveau van Delft met een heel andere blik naar het voetbal moest kijken. Toch hadden wij een goede ploeg en wonnen de Stad Delft-bokaal. Bij dvv Delft mijn carrière afgesloten, maar tussendoor ook nog bij Full Speed gespeeld. Ook met mijn broer Robin.”

- Wat doe je nu nog?
“Ik ben coach bij mijn dochter Yeila, zij speelt hockey. Dochter Joanie is in mijn voetsporen getreden en voetbalt bij Full Speed. Zelf speel ik in de zaal bij Schipluiden 2, maar nu vanwege corona even niet.” (RvD)