Hoe gaat het met Peter Rothfusz?

DELFT - Peter Rothfusz (65) zit al een leven lang bij sv Wippolder, maar maakte desondanks ook een uitstapje naar DVC.

- Hoe gaat het met je?
“Het gaat prima. Als je naar corona kijkt dan zijn mijn partner Dini en ik gezond en zijn wij ellende bespaard gebleven. Dini werkt in de zorg en ik ben Incidenten Manager bij de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens. Wij zijn onder andere verantwoordelijk voor de uitgifte van de paspoorten. Door corona werk ik al een jaar thuis. Toevallig ben ik van de week nog een dag op kantoor geweest, maar in een zesendertig verdiepingen tellend kantoor met een paar mensen zitten is ook niet leuk.”

- Waar ben je sportief begonnen?
“Ik ben in 1966 bij Wippolder begonnen. Als keeper! Mijn trainer toen was Franz Kraus, die ondertussen ook een leven lang bij Wippolder rondloopt. Tot mijn vijftiende-zestiende heb ik op goal gestaan, maar toen ben ik als echte linkspoot naar de linkerflank verhuisd. Tot en met de A1 altijd in de hoogste jeugdelftallen gespeeld, maar in de senioren speelde ik toch vaak in het tweede elftal. Ik heb ook nog twee jaar bij DVC gespeeld, van 1981 tot 1983. Wippolder had in die tijd Aad van der Ende als trainer, maar hij was eigenlijk een hardloper. Tijdens een training moesten wij van de Schoenmakerstraat naar de Gist- en Spritusfabriek lopen. Ik werkte toen op de Gist, dus ik zei tegen Aad: “Ik kom hier iedere dag, maar wel met de auto!”, haha. Dus ben ik naar DVC gegaan, waar Hans de Bruin trainer was. Ook bij DVC vaak in het tweede elftal gespeeld, waardoor ik uiteindelijk maar op het oude nest ben teruggekeerd. Ik zit ondertussen zo’n 53 jaar bij de club, maar op de ledenlijst staat dat ik nu 38 jaar lid ben. Na mijn terugkeer onder andere de Stad Delft-bokaal met het eerste elftal gespeeld, maar ook toen speelde ik vaak in het tweede. Ik moet zeggen dat ik toen al andere zaken belangrijker vond dan alleen maar het voetballen.”

- Heb je nog hoogtepunten meegemaakt?
“De enige keer dat ik kampioen ben geworden was met het C1-elftal. Voor de rest was het het bijeen sprokkelen van punten om degradatie te ontlopen, haha. Op mijn negen-en-dertigste ben ik vanwege een hernia gestopt. Ik ben toen leider van een vriendenteam geworden. Al vanaf mijn 16e jaar doe ik allerlei vrijwilligerstaken bij de club, van bardienst, beheerder van de sporthal tot vice-voorzitter. De laatste tien jaar zit ik in het begeleidingsteam van het eerste elftal. De laatste jaren met veel plezier als teammanager. Wippolder beschikt nu over een talentvolle groep. Wat ik mooi vind is dat zelfs op dit niveau bijna alle jongens uit de club komen. Dat is echt genieten.”

- Als grensrechter haalde je ook het landelijk nieuws...(?)
(Peter Rothfusz was enkele jaren geleden het middelpunt van een uit de hand gelopen incident dat landelijke aandacht kreeg - red.) “Ja, naar aanleiding van die molestatie bij Hart van Nederland (SBS 6) op tv geweest. In het begin heb ik wat last gehad van dat incident, maar ik moet zeggen dat ik door de club, maar zeker door trainer Marcel de Letter heel goed ben opgevangen. Alles bij elkaar heeft de nasleep twee jaar geduurd, maar nu heb ik er geen enkele hinder meer van.”

- Wat doe je nu nog?
“We zijn net klaar met de invulling van de technische staf en de groep voor volgend seizoen. Binnenkort beginnen we, samen met Full Speed, aan de voorbereiding voor de Stad Delft-bokaal. En als het mee zit spelen we in april-mei nog om de RegioCup. Dan kunnen wij op een nette manier afsluiten met vertrekkend trainer Ronald Hes.” (RvD)