Thijs hoopt snel weer de zaal in te mogen om te badmintonnen (Foto: Koos Bommelé)
Thijs hoopt snel weer de zaal in te mogen om te badmintonnen (Foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

‘Het lijkt me leuk om uiteindelijk competitie te gaan spelen’

Algemeen

DELFT - Delft barst van de sporttalenten die een belofte voor de toekomst zijn. Zo ook de twaalfjarige Thijs de Vreede. Deze jonge speler is nu ongeveer een jaar lid van badmintonvereniging Sweti Day en kan volgens zijn trainer Frits van Leeuwen al een leuke pot spelen.

Door Cheyenne Toetenel

Thijs zit in de brugklas op het Stanislascollege Westplantsoen, waar hij havo / vwo doet. “Het is een gek jaar om te beginnen, want ik ben nog helemaal niet naar de middelbare school geweest zonder alle coronamaatregelen. Zelf mijn laatste toetsweek was digitaal.” Dat wordt makkelijk afkijken van een papiertje, zal je dan denken. Maar niets is minder waar. “We moesten naar de webcam blijven kijken. En als je toch wegkeek, dachten de leraren dat je aan het spieken was.” Blij is Thijs, dat hij vanaf komende week weer een paar dagen per week fysiek naar school mag. “Dat is toch heel anders dan alles thuis moeten doen.” Wat helaas nog niet kan doorgaan zijn de badmintontrainingen die hij volgt bij Sweti Day in de Buitenhof.

Avontuurlijk
Zijn ‘sportcarrière’ begon Thijs zoals de meeste kinderen in het zwembad. Na zijn A- en B-diploma, mocht hij een andere sport kiezen. “Toen ik acht jaar oud was besloot ik mij in te schrijven bij scouting Marco Polo in Tanthof. Dat sloot goed aan bij de manier waarop wij als familie leven. In de zomer kamperen we regelmatig in onze tuin en roosteren we lekkere dingetjes boven de vuurpot. Dat is natuurlijk een beetje scoutingachtig, dus eigenlijk liepen thuis en de scouting een beetje in elkaar over. Hetzelfde geldt voor onze vakanties. We gingen vaak naar de camping en gaan altijd in de bergen wandelen in Oostenrijk.” Toen Thijs drie jaar na de start bij de Scouts terechtkwam, besloot hij er een eind aan te breien. “Ik heb het heel leuk gehad, vooral tijdens de kampweken, maar we werden allemaal ouder. Daardoor waren we niet zo’n hechte groep meer als vroeger. De jongens en de meisjes waren een beetje apart. Dat vond ik jammer.” Stoppen bij de scouting, betekende voor Thijs dat hij een nieuwe sport moest aanpakken. “Mijn broer Jeroen probeerde mij over te halen om net als hij en veel anderen uit mijn ‘zwemmersfamilie’ op waterpolo te gaan, maar badmintonnen leek mij veel leuker. Op vakantie badmintonden we altijd. Uiteindelijk besloot ik een proeflesje te nemen bij Sweti Day en dat vond ik zo leuk dat ik mij meteen heb ingeschreven. Nu ben ik het eerste familielid dat niet aan wedstrijdzwemmen of waterpolo doet, maar aan badminton!” Jammer genoeg werden de trainingen niet lang na zijn inschrijving stilgelegd door de corona-uitbraak. “Maar ik kijk terug op leuke trainingen die hopelijk snel weer kunnen worden opgepakt. In dat geval trainen we elke vrijdagavond anderhalf uur. Ik zit nu met veel jongere kinderen, maar ik denk dat het niet lang duurt voordat ik naar een oudere groep ga.”

Training
De trainingen zijn volgens Thijs veelzijdig, wat voor veel plezier zorgt. “We starten met een warming-up, doen daarna veel verschillende oefeningen en eindigen vaak met wedstrijdjes tegen elkaar. Frits bedenkt de oefeningen. De ene keer moeten we de shuttle bijvoorbeeld in kratjes schieten, de andere keer gaan we ‘molenwieken’. Dan staat Frits aan de ene kant en wij allemaal aan de andere kant. Eén voor één moeten we de shuttle terugslaan en weer achteraan sluiten. Mis je hem, dan ben je af. Bij die oefening ben ik vaak de winnaar.” Competitie heeft Thijs nog niet gespeeld, maar dat is sowieso nog geen optie gedurende de huidige lockdown. “Het lijkt me leuk om die uiteindelijk wel te gaan spelen, maar tot die tijd wil ik nog zoveel mogelijk leren en beter worden. Maar ik vermaak me ook gewoon bij de trainingen, dus hopelijk mogen die binnenkort wel weer.”

Krantjes bezorgen
Wat nog wel gewoon doorgaat, is het bezorgen van de krantjes van RODI. “De Delft op Zondag en Delftse Post loop ik al een tijdje. Toen ik negen jaar was liep ik al met mijn broer mee om hem te helpen. Dan gingen we op de fiets op pad met de grote fietstas achterop. Tegenwoordig loop ik hem echt zelf, samen met mijn moeder. Het is fijn dat we met het bezorgen van krantjes de vrijheid hebben om zelf een moment op de dag te kiezen waarop we ze gaan lopen. En de fooien aan het eind van het jaar zijn natuurlijk heel fijn!” Blijven er dit weekend wat krantjes over na het lopen, dan hebben die een goede eindbestemming. “Mijn moeder wil ze natuurlijk houden, voor de familie!”

Ken jij ook een jong sporttalent uit de regio, iemand die veelbelovend is voor de toekomst? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt hij of zij volgende week in Delft op Zondag!