Gedicht voor het zorgpersoneel

DELFT - Een gedicht van cliënt Willie Havinga maakte indruk op het personeel van de afdeling Revalidatie en Herstel Orthopedie van Pieter van Foreest. Daarom willen zij de tekst graag met u delen.

“Senioren, bejaarden, oude van dagen van de Bieslandhof. Ondanks het rondwaaiende virus ongedeerd gebleven. De zorg is goed, best uitgebreid. Aan hen een complimentje weggegeven. Soms is het gezellig in de grote zaal, al geldt hier de ander halve meter theorie er heerst een zekere harmonie. Een ieder heeft goed opgelet, toch zijn er ook hier enkelen met corona besmet. Personeel in blauw geel plastic gestoken, en wij bleven in onze kamer ondergedoken. De afdeling ging dicht op slot, niet op de gang, niet in de zaal, 2 weken lang dat was ons lot. Wij zijn hier gekomen, om te revalideren, om met de fysio opnieuw het lopen aan te leren. Wij zijn gezond maar niet van lijf en leden, kunnen niet alles meer zoals wij vroeger deden. Soms krijgen er een paar nieuwe benen aangemeten, omdat 1 ervan er is versleten. Dat is waar wij ons zorgen om maken, angstig zijn en in de war van raken. Dan met je eigen schoen eraan, mag je aan de wandel gaan. Hoe bereiken wij ons doel, met het gebruik van rollators of rolstoel. Mondkapjes een nieuw mode idee, gelukkig doen wij er niet aan mee. Niet zoenen niet knuffelen geen handen schudden elkaar niet aanraken, word ons verboden door de hoge heren. Intimiteiten moeten wij ontberen, de rug toekeren. Daardoor wordt eenzaamheid geschapen, het verdriet ligt voor het oprapen. Met deze troosteloze wereld zijn wij klaar, hopelijk is de toekomst vreugdevoller dan afgelopen jaar. Zonder dat dreigende coronagevaar, hoe zijn wij toch hierin terecht gekomen, weg zijn onze toekomstdromen. Laten we het nieuwe jaar 2021 optimistisch beginnen, wij blijven hier nog een poosje binnen. Mijn wensen zijn voor het gehele personeel, en alle bewoners in de Bieslandhof, een van harte gewenst vredig nieuwjaar.”