Dubbel Delft 13/6

DELFT - ‘Stad in ontwikkeling’, dat is een titel die vaak past bij foto’s in deze rubriek. Op de linker foto uit de jaren zeventig is nog te zien hoe het was: rechts het oude gymnasium, links een deel van wat ooit in gebruik was bij de Delftse gemeentepolitie en brandweer. Daarna kwam er nieuwbouw en was de gemeentelijke dienst ‘Stadsontwikkeling’ er gevestigd. Daarachter ligt het oude Barbaraklooster, waar tegenwoordig studentensociëteit ‘Sanctus Virgilius’, ofwel Virgiel is gevestigd. Daar is men bezig met ‘het bevorderen van de levensbeschouwelijke vorming, maatschappelijke ontplooiing en de intellectuele, culturele en lichamelijke ontwikkeling van haar leden’. Direct aan de sociëteit grenzen ook studentenwoningen, de Sint Barbarahuisvesting. Het formele adres van deze huisvesting is Barbarasteeg nummer 40. Ooit hing een bewoner van de studentenhuisvesting een zelfgekozen, willekeurig nummer - 40 - aan de muur. Sinds die tijd is dit nummer bij alle gemeentelijke diensten en de postbode bekend als het officiële huisnummer van deze studentenhuisvesting. Het klooster is aan het begin van de vijftiende eeuw gebouwd en is, na de Reformatie, ook nog in gebruik geweest bij heel andere gelovigen. Het was toen weeshuis voor de gereformeerden. Eind jaren zeventig werd er een doorgang gecreëerd van de Westvest naar de Oude Delft, waarmee vooral voor voetgangers en fietsers een snelle verbinding met de Veste en de TU-wijk tot stand werd gebracht. De smalle doorgang kreeg de toepasselijke naam ‘Barbarasteeg’. In de jaren zeventig was de studentensociëteit ook bekend als de uitvalsbasis van toen één van Nederlands bekendste bands, Alquin. Niet alle studenten die in Delft starten met hun studie maken deze ook af: het studentenleven, waaronder het maken van muziek, trekt soms meer dan de colleges. Aan de Oude Delft leverde dat in ieder geval een band op die binnen en buiten de landsgrenzen bekendheid verwierf. Regelmatig pakken deze muzikanten de muzikale draad weer op. Op de linker foto zien we de tramrails afbuigen richting Stationsplein. Het eindpunt van lijn 1 lag toen nog aan de Westvest; de rails van en naar het station zorgden voor een mogelijkheid om de tramstellen te keren richting Rijswijk en Den Haag. (www.dubbeldelft.nl)