Mats, Tim, Jort en Sten: trouwe bezorgers van Delft op Zondag

DELFT - Een uniek feit! Drie broers en een buurjongen/vriend: Mats, Jort en Sten van den Heuvel en Tim Makkus uit Delfgauw die jarenlang de Delft op Zondag hebben bezorgd en/of nog steeds bezorgen. We vroegen deze vier musketiers naar hun ervaringen. 

Door Ruud Stift

Mats (20), student mechatronica op Hogeschool Inholland in Den Haag, begon op zijn 10e met het bezorgen van de Delft op Zondag.
"Samen met buurman/vriend Tim beet ik het spits af, aangespoord door mijn vader, die ons in het begin ook een beetje hielp. Heel snel sloot Jort aan. Een aantal jaren later besloot Sten ook mee te doen, toen liepen we de krant met z'n vieren. Hij is de enige die ook heden ten dage de krant nog loopt. Op mijn 15e stopte ik ermee en werd de Albert Heijn mijn bijverdienste. Wat me altijd bijgebleven is, is de Engelstalige dame die ons -toen we op pad gingen met de Nieuwjaarsgroet- bijna een biljet van 50 euro wilde geven. Door inmenging van haar man, die haar iets beter uitlegde wat we kwamen doen, werd ons fooitje bijgesteld naar 5 euro. Ook een leuk bedrag, daar niet van. Nog elke keer als ik langs het huis rijd, denk ik terug aan dat avontuur."

Bolderkar
Tim (21): "Ik begon samen met Mats, zo rond mijn 11e. De kranten werden in de bolderkar geladen en daarna gingen we op pad. We konden zelf een beetje indelen wanneer we hem gingen lopen, als de wijk maar voor het eten klaar was. Veel mensen spraken hun waardering uit wanneer ze ons in de weer zagen. Vaak kregen we complimentjes van: "Zo jongens, jullie zijn goed bezig!" Van de verdiensten kon je redelijk sparen. Zo heb ik van mijn eigen geld een laptop en een tv voor op mijn kamer kunnen kopen. Ik studeer bewegingstechnologie, zit in het 4e jaar van de HBO. Tegenwoordig werk ik bij Stromboli om een zakcentje te verdienen."

IJsje
Jort (19): "Ik heb de krant een jaar of zes gelopen. Op de lagere school, de Meander, was ik één van de weinigen die al een bijverdienste had. Mijn wijk bestond uit de Wethouder Sonneveldhof en de Graaf Willem II Laan, in de buurt van waar wij zelf wonen. Meestal was ik zo'n uur tot anderhalf zoet met de bezorging. Het verdiende best leuk, vooral met de Nieuwjaarsfooitjes - die we altijd naar verhouding onder elkaar verdeelden - kon het hard gaan. Ik heb zelfs ooit met een beetje sparen een eigen tablet gekocht, die kostte toen 500 euro. Leuke dingen? Ja, een keer in de zomer was ik de krant aan het lopen en toen riep iemand mij vanuit een auto. "Hier, zei hij. Kun je een ijsje kopen." Toen stopte hij me een twee euromuntstuk in mijn hand. Sten is de laatste in rij. Wat ik nu doe als bijverdienste? Ik werk bij de Albert Heijn in Delfgauw, net als mijn oudere broer Mats."

Sten (17): "Ik ben nog maar even als krantenbezorger te bewonderen in de wijk, want eind januari stop ik ermee. Het was een leuke tijd, ik heb het zeven jaar gedaan. Als je wat ouder wordt, ga je uitkijken naar een ander zakcentje. Frappant was dat ik bijna elk jaar met Kerst wel ergens een zelfgebakken kerstkransje in mijn handen gedrukt kreeg. Wij als broers? We proberen elkaar natuurlijk met alles te overtreffen. Ik studeer ook mechatronica, in Delft. Ouderejaars Mats helpt me weleens met mijn huiswerk. Ja, dat is echte broederliefde."