Hemd van het Lijf: Danny Stolk

Danny Stolk (34) is een dierenliefhebber. Zijn leven staat in het teken van het vissenasiel waar hij zo'n 50 uur per week actief mee bezig is.

Waarom wilde je hier op de foto?
"Dit is het allereerste en nog altijd enige vissenasiel in Nederland. Deze plek is heel belangrijk voor mij."

Wanneer ben jij hiermee begonnen?
"Acht jaar geleden."

Hoe is dat zo gekomen?
"Toen ik een aquarium zocht voor zoetwaterroggen, liep ik Reinier Riem tegen het lijf. Hij ving thuis vissen op die anderen niet meer wilden hebben. Dat vond ik zo mooi, dat ik hem ben gaan helpen. Het vissenasiel groeide en we kwamen terecht in dit pand. Uiteindelijk is Reinier ermee gestopt wegens gezondheidsproblemen."

Wat heb jij met vissen?
"Ik heb veel met dieren. Als er voor reptielen of katten niets was geregeld, had dit ook zomaar een heel ander asiel kunnen zijn. Maar voor vissen is het op dit moment hard nodig, want anders eindigen ze in het riool."

Hoe denk je dat dat komt?
"Vissen zijn geen aaibare dieren, waardoor mensen sneller geneigd zijn ze aan hun lot over te laten of te doden. Ze kijken anders naar vissen dan naar een hond of kat, maar ook deze dieren verdienen een goed leven."

Voor wat kunnen mensen bij het vissenasiel terecht?
"Vissen kunnen bij ons 'logeren', bijvoorbeeld als mensen op vakantie gaan. Maar onze hoofdtaak is het opvangen en herplaatsen van vissen waar mensen door omstandigheden niet meer voor kunnen zorgen. Daartoe behoren ook veel gewonde vissen, die bij ons kunnen herstellen."

Wat zijn de meest schrijnende gevallen?
"Vissen die een oog missen of waarvan de vinnen zijn aangevreten. Door slechte voorlichting in de winkel komen vissen in een aquarium terecht die helemaal niet samen kunnen. Die vallen elkaar aan en knagen aan elkaar, wat vervelende gevolgen heeft."
Hoe komt dit asiel rond?
"Voornamelijk door giften, zoals aquariums en toebehoren. Daarnaast vragen wij mensen ons financieel te steunen. Momenteel heeft het asiel het moeilijk, want per 1 april moeten wij dit pand verlaten. Verhuizen naar een ander pand kost veel geld, dus het is nog maar de vraag hoe wij dat gaan doen."

Zie je de toekomst dan nog wel positief in?
"De hoop is er dat iemand met een oplossing komt. Iemand die kan helpen om alles goed op papier te zetten, want dat vind ik nog wel eens lastig. Hulp is welkom, in welke vorm dan ook. Het is belangrijk dat dit unieke asiel blijft bestaan."

Als ik burgemeester van Delft was, dan...
"...zou ik kijken wat ik kan betekenen voor het vissenasiel. Het asiel dient een maatschappelijk belang, maar komt nu in de problemen. Daar moet een oplossing voor komen."