George Thoen zou het liefst nu zelf nog in het eerste elftal van Full Speed spelen, maar blessureleed maakt dit onmogelijk. (foto: Roel van Dorsten)
George Thoen zou het liefst nu zelf nog in het eerste elftal van Full Speed spelen, maar blessureleed maakt dit onmogelijk. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met George Thoen?

sport

WATERINGEN - George Thoen (32) brak door bij DHC en moest zijn actieve loopbaan als speler van Full Speed veel te vroeg beëindigen.

Als kleine jongen begon Thoen aan de Brasserskade. "Ondanks dat mijn vriendjes bij DHC zaten en mijn vader ook wilde dat ik daar ging voetballen, wilde ik zelf naar DHL. Ik weet niet meer waarom. Doordat de spoeling in de jeugd erg dun was en ik aardig kon voetballen, speelde ik met en tegen jongens die twee jaar ouder waren. Na twee jaar wilde ik op niveau met mijn leeftijdsgenoten spelen. Dat kon bij DHC."

- Hoe beviel dat?
"Heel goed. Het niveau lag een stuk hoger dan bij DHL en je had tegenstanders die meer aanspraken. We hadden een goed elftal met onder meer Mels van der Velden, Rick de Bruijn, Sam Ruinard, Ricardo Siebring, Rick Binckhorst, Wesley Epskamp, Ché Jenner en Gianni Kamperveen. We werden in de D- en de C-jeugd kampioen en in de A'tjes zaten we er heel dicht tegenaan."

- En toen naar de senioren...
"In de junioren mocht ik al weleens mee met het eerste elftal. Later kwam ik in het tweede terecht, maar zat ik op zondagmiddag ook wissel bij het eerste elftal. Uiteindelijk heb ik nog een jaar of twee vast in het eerste gespeeld. Ik was zelfs aanvoerder toen we naar de eerste klasse promoveerden."

- Hoe dat zo?
"Nick Keijzer was dat seizoen aanvoerder en brak zijn arm. Ik speelde in het tweede op zijn positie en kreeg van Bert de Best ook die band om mijn arm. Jongens als Kevin den Os en Rob Notenboom maakten er misschien meer aanspraak op, maar ik kreeg hem. Na dat kampioenschap heb ik nog een jaar onder Bert gespeeld, maar na een jaar met Rob de Lange, was het voor mij over."

- Waarom?
"Omdat ik eerst nog aanvoerder was en daarna direct naar het tweede werd gedirigeerd. Ik heb het een jaar aangekeken en daarna ben ik vertrokken. Dat is best lastig, want als je zo lang bij een club zit, er de jeugd traint en grensrechter bent bij de A1, is dat een lastige keuze."

- Waar ging je heen?
"Mijn broer en vader speelden bij Full Speed en ik had aangegeven daar te willen voetballen, maar dan wilde ik wel benaderd worden. Pierre van Zinnen deed dat niet, maar zijn broer Wim, die bij DHL zat deed dat wel. Zo kwam ik toch bij DHL terecht."

- Hoe beviel dat?
Het was er leuk, maar het niveau was lager. Ik kwam tegelijk met Willem Groenewegen en Omar Ouled Haddou. Het was een verademing om weer op zondagmiddag om 14.00 uur voor publiek te spelen. Dat eerste jaar promoveerden we via de nacompetitie naar de tweede klasse. Thuis verloren we met 0-2 van Lisse. Zij dachten dat ze er al waren, maar uit wonnen we met 0-4. Wij kregen hun blauwgele bloemen, die door Paul Friskes waren opgekocht. Het jaar erop degradeerden we direct."

- En toen?
"Ben ik alsnog naar Full Speed gegaan. In het eerste seizoen liepen we onder Alex Scholte net promotie naar de eerste klasse mis. Het jaar erna kwam Henk Baggerman en wonnen we de Stad Delft Bokaal. Het noodlot sloeg echter toe. Vroeg in het seizoen stonden we tegen Lisse, de gedoodverfde kampioen en bij rust stonden we met 6-0 voor. Ik had last van mijn knie; later bleek mijn meniscus gescheurd. Ik wilde nog voetballen, maar dat ging niet meer op dat niveau. Nu voetbal ik nog elke week een helftje met het derde."