De kranige en om zijn forehand gevreesde Peter van der Swaluw (Foto: Nel Tersmette)
De kranige en om zijn forehand gevreesde Peter van der Swaluw (Foto: Nel Tersmette) Foto: Nel Tersmette

Peter (89) heeft nog steeds een gevreesde forehand

sport

DELFT - De tennistak van de Delftse Hockey & Tennisclub Ring Pass telt 160 leden. De oudste, actieve tennisser is Peter van der Swaluw (89). Een portret van deze kranige sporter.

Door Ruud Stift

Op 12 november wordt Peter 90 jaar, maar dat weerhoudt hem er niet van wekelijks drie keer de gang naar de tennisbanen van Ring Pass te maken.

Elite
Hij had gewild dat hij de sport eerder omarmd had: "Toen ik op mijn 60e vervroegd uittrad bij North Sea Ferries stond ik er niet bij stil om ooit op tennis te gaan. Want dat was, samen met hockey, vroeger een sport voor de elite. Vijf jaar later werd ik wakker geschud door mijn broertje. Hij wist mij over te halen een keertje bij Ring Pass te gaan kijken. Ik had nog nooit een racket aangeraakt, dus het duurde even voordat ik het spelletje doorhad."

Uithoudingsvermogen
Maar het beviel vanaf dag één. Inmiddels is Peter bijna 25 jaar elke week tijdens de toss-ochtenden aan het tennissen, samen met de andere tennissende recreanten, waarvan de meesten ook de 65+ gepasseerd zijn. "Ik speel een uurtje per keer, daarna hou ik het voor gezien. Alleen dubbelen, want enkel was op een gegeven moment niet meer te belopen. In mijn hoogtijdagen stond ik de hele ochtend op de baan. Tegenwoordig ben ik na mijn uitspatting op de tennisbaan thuis op de bank te vinden, nadat ik me eerst met een balsempje heb ingesmeerd. Mijn uithoudingsvermogen holt achteruit sinds mijn 85e. Ze hebben me tussendoor twee kunstknieën aangemeten, dat helpt natuurlijk ook niet.

Toen ik bij Ring Pass begon met tennissen, speelde ik 's morgens, 's middags en 's avonds. Om de schade in te halen, want doordat ik op de grote vaart zat (vanaf 1951 bij de Holland-Amerika Lijn en daarna, vanaf 1971 bij North Sea Ferries, red.) kon ik niet sporten. Met een cruiseschip ben je drie maanden op pad en tussendoor mag je drie weken uitrusten. Die tijd ging op aan het gezin en familiebezoek, sporten had in die dagen geen prioriteit. Ik zeg het ronduit: het tennis heeft mijn leven verlengd. Ik heb zelfs het jaarlijkse Sara en Abraham toernooi drie keer op mijn naam geschreven, zeven jaar geleden voor het laatst. Daarna besloot ik niet meer mee te doen, want ik vond dat de 'jeugd' die beker maar eens moest winnen."

Saamhorigheid
"Het is een hele gezellige groep, de saamhorigheid is groot. Er zijn zelfs vrouwen die die de bal voor mij willen oprapen, omdat ik anders duizelig wordt. Maar dan zeg ik nee: ze hoeven geen rekening met mij te houden en wens geen speciale behandeling. De pillen die ik nu voor mijn hoge bloeddruk slik, werken goed tegen eventuele duizeligheid. Als het aan mij ligt, ga ik nog minimaal tot mijn 100e door, maar ik ben bang dat dat er niet inzit. Mijn rug speelt ook nog weleens op. Dat heeft zo zijn oorzaak. Ik stond geregeld achter de bar op de grote vaart en als het bier dan op was, moest je een nieuw biervat halen in de 'kelder'. Op de lift wachten was er dan natuurlijk niet bij, want het moest snel snel, dus tilde je die vaten via de trap naar boven. Als je dat vaak doet en niet volgens de arbowetgeving, kost dat je je rug."

Forehand
"Je hebt een doel, je zit niet alleen maar thuis. De collega tennissers kwamen me ten tijde van mijn knie-operaties ook af en toe opzoeken, een bakkie doen. Een paar meiden kwamen een potje eten brengen, dat soort dingen; dat waardeer ik zeer en daaruit blijkt hoe gezellig deze groep met elkaar omgaat. Kijk, ik heb natuurlijk ook een bepaalde spraak over me. Ik praat natuurlijk niet zoals doktoren en professoren, maar ze hebben me nooit het gevoel gegeven dat ik 'minder' was. Er lopen gewoon verschillende lagen door elkaar bij Ring Pass, je kunt gewoon lekker jezelf zijn. Mijn gevreesde forehand? Ja, daar moet je voor wegduiken, ik weet hem nog goed te raken af en toe."
De recreatieve Ring Pass tennissers hebben drie keer per week een zogenaamde 'toss-ochtend' op vier banen op maandag, woensdag en vrijdag. Op donderdagavond kan vanaf 19.30 uur op twee banen 'getosst' worden. Competitief heeft Ring Pass drie teams in de strijd, die spelen een voor- en najaarscompetitie. Eén damesteam speelt doordeweeks haar competitiewedstrijden, de twee andere competitieteams (een heren en een damesteam) spelen competitie in het weekend. Jaarlijkse toernooien zijn het Snerttoernooi (januari), het Sara en Abraham-toernooi (juli) en de clubkampioenschappen (juni). De laddercompetitie eindigt eind november, met de prijsuitreiking tijdens het traditionele Beaujolais-toernooi.
Interesse? Zie www.ringpass.nl