Vincent Romeijn wil zo snel mogelijk terug naar de hoofdklasse

DELFT - DHC beleeft na de degradatie van afgelopen seizoen een aardig seizoen. De groenzwarten draaien bovenin mee in de eerste klasse en wonnen zondag sinds oktober weer een uitwedstrijd.

Door Alphons de Wit jr.

De overwinning in de enige échte regioderby tegen Den Hoorn kwam op een goed moment. "Want in het weekend ervoor verloren we met 4-2 bij BMT. Dit seizoen zijn we sowieso vaak wat ongelukkig in uitwedstrijden. Van de zeventien punten die we tot nog toe hebben verloren, zijn het er twaalf in uitwedstrijden. Daarom was het extra lekker dat we zondag relatief gemakkelijk wonnen", vertelt middenvelder Vincent Romeijn. De laatste uitoverwinning dateerde van 7 oktober, toen DOSKO met 0-3 werd verslagen. "We kwamen zondag al binnen twee minuten op voorsprong en na iets meer dan een halfuur was het 0-3. Ik had niet verwacht dat zij zo weinig druk zouden zetten, maar ons kwam het niet verkeerd uit. Uiteindelijk maakten we in de slotfase ook nog de 0-4."

Basisplaats
Een klinkende zege dus voor de mannen van trainer Rob de Lange, bij wie Romeijn steeds vaker verzekerd is van een basisplaats. "Dat is weleens anders geweest. In mijn eerste periode bij DHC maakte je als speler van het tweede elftal nauwelijks kans op een plek in het eerste. Daarom ben ik ook een jaar weggeweest, naar Delft. Ondanks dat ik het daar ontzettend naar mijn zin heb gehad, ben ik na een jaar teruggekeerd naar DHC. Ik speel hier vanaf de F-jeugd en het is op vijf minuten fietsen van mijn huis. In de afgelopen seizoenen was ik eigenlijk zelden eerste keus. Ook dit jaar begon ik in de voorbereiding op de reservebank. Ik ben niet een jongen die dan op hoge poten naar de trainer gaat om te vertellen dat 'ie vindt dat 'ie in de basis hoort. Dan kun je maar één ding doen: op trainingen en in de tijd die je tijdens de wedstrijden krijgt laten zien dat je erin hoort te staan. Inmiddels heb ik dit seizoen heel wat wedstrijden in de basis gestaan. Dat zorgt er niet voor dat ik gemakzuchtig wordt. Integendeel, ik moet er alles aan doen om de trainer te blijven overtuigen."
Die trainer is Rob de Lange, de enige trainer die Romeijn in zijn tijd in de senioren bij DHC heeft meegemaakt. "Hij is een trainer die altijd heel positief is en de tegenstander goed analyseert. Zo komen wij niet voor verrassingen te staan. Daarnaast voel ik nu zijn vertrouwen en dat komt mijn prestaties ten goede."
Tot op heden leidt dat tot een derde plaats op de ranglijst. "Kampioen worden zal lastig worden, want Moerse Boys staat vijf punten op ons voor met nog een wedstrijd meer te spelen, maar ook via de nacompetitie kun je promoveren. Nu is het de vraag of de eerste periode ook echt naar ons gaat, omdat tijdens het gelijke spel van BMT tegen Moerse Boys dat ons de periode opleverde, bij BMT een speler meespeelde die eigenlijk geschorst was." Doel blijft in ieder geval om zo snel mogelijk terug te keren in de hoofdklasse. "Natuurlijk is het fijn dat we dit seizoen veel meer wedstrijden in de buurt spelen dan afgelopen jaar. Ook derby's zijn altijd leuk, want je kent toch veel jongens van de tegenpartij en er komt vaak veel publiek op dat soort wedstrijden af. Volgend weekend spelen we de verste uitwedstrijd bij Rood-Wit in Sint-Willebrord, terwijl we de afgelopen jaren meerdere wedstrijden in Friesland of Limburg speelden. Dat reizen is weleens vervelend, maar als sportman streef je natuurlijk altijd een zo hoog mogelijk niveau na."

Ambitie
Dat geldt niet alleen voor het elftal, maar ook voor de verdedigende middenvelder zelf. "Maar op dit moment ben ik absoluut niet met een stap omhoog bezig. Ik zit bij DHC prima op mijn plek en hoop hier een onomstreden basiskracht te worden. Als dat eenmaal zo is, kunnen we altijd nog kijken als er al een club langs zou komen. Natuurlijk heb ik ook mijn persoonlijke ambitie, die is vooral zoveel mogelijk spelen en belangrijk zijn voor het elftal. Als verdedigende middenvelder moet je dan niet aan het maken van goals denken, maar ik hoop wel mijn steentje bij te dragen aan ons veldspel."
Inmiddels heeft DHC dit seizoen na zeventien van de zesentwintig wedstrijden al vier punten meer verzameld dan in het vorig seizoen, dat dertig wedstrijden duurde. "En dat doet iets met de sfeer in de groep. Vorig jaar hadden we het onderling ook leuk en bleven we na wedstrijden nog even hangen om samen wat te drinken. Dat is nu niet anders, maar toch is alles leuker als je wint."
Niet alleen op en om het veld zijn er dingen veranderd: ook in de bestuurskamer waait een frisse wind. "Natuurlijk krijg je daar als speler ook wel wat van mee, maar we houden ons daar helemaal niet mee bezig. Het enige dat wij kunnen doen is er op het veld voor zorgen dat we komend seizoen weer in de hoofdklasse uitkomen."