Dubbel Delft

Eigenlijk zie je 't gelijk, aan welke kant de jongens zwemmen. Plaats van actie is het voormalig zwembad 'Aan 't Verlaat' naast de Jorisweg. Links zie je grote witte schuimplekken die duiden op duiken, elkaar bespringen, onderduwen, gooien met een bal, schreeuwen en meer jongensachtig gedrag. Rechts, waar bijna elk hoofd een witte badmuts draagt, is het domein van de meiden. Daar is het een stuk rustiger; er wordt ook duidelijk minder gezwommen en meer gepraat, ook aan de kant. Het is jaren zestig en in gemeentelijke zwembaden is het regime nog streng: jongens en meisjes gescheiden, meisjes moeten een badmuts dragen, het diepe bad gescheiden van de andere baden. Waar je alleen mocht zwemmen als je een diploma kon laten zien. Veel Delftenaren hebben daar hun eerste zwemles gehad van onder andere de dames Poot en van Bommel. Op 1 april ging het bad open en dan kon het buiten nog wel eens maar een paar graden boven nul zijn. Bibberende jongens en meisjes, getooid met een glibberige riem van kurk, moesten dan aan de haak van de badjuffrouw de beginselen van de schoolslag onder de knie krijgen. Dat was afzien. Ook al omdat het water van het zwembad allerlei kwaliteiten had, maar dan meer gericht op sportvissen dan op zwemmen. De bodem was een merkwaardige combinatie van klei, asfaltpapier, zand en grind. En dus een fijne biotoop voor algen, waterplanten, kikkers, vissen, bacteriën en een enkel (?) plasje van zwemmers. Vogels vonden het ook leuk water en zwommen en poepten er. Als het zomers warm was, tierden vooral de algen en de waterplanten welig en kleurde het water vaak melkwit. Anno nu zou er een hek omheen worden gezet en een bord 'streng verboden te zwemmen'. Uiteindelijk ging het bad dicht. Het leegpompen van het oude bad was spectaculair. Iedereen die er zwom had wel eens een vis gezien of gevoeld langs zijn of haar benen of voeten, maar wat er tevoorschijn kwam bij het leegpompen tartte elke fantasie: armdikke palingen, vette baarzen, voorns en ander zwemmend spul. Het verhaal gaat dat er zelfs een flinke snoek is opgedoken. Einde van een tijdperk; zand erover en er kwam een flat voor personeel van het Joris. Stiekem ook wel 'hunkerbunker' genoemd... (www.dubbeldelft.nl)