Hans Blokland, met slechts een klein deel van zijn grote verzameling muziekinstrumenten. In zijn handen de Russische balalaika.
Hans Blokland, met slechts een klein deel van zijn grote verzameling muziekinstrumenten. In zijn handen de Russische balalaika.

"Die zingende zaag klonk als een jankende kat!"

Algemeen

Een aantal weken geleden rondden we onze zomerserie af in Delft op Zondag, waarin we mensen met een bijzondere verzameling aan het woord lieten. Toch kwamen we ineens nog iemand tegen die, door zijn enorme enthousiasme, zeker een plek verdient in deze reeks. Vandaar toch nog Hans Blokland (79) met zijn bijzondere verzameling muziekinstrumenten!

Door Esther Luijk

Waar bestaat uw verzameling precies uit?
"Ik verzamel verschillende soorten muziekinstrumenten van over de hele wereld. Het zijn voornamelijk snaarinstrumenten, maar ik heb ook een aantal blaasinstrumenten, zoals een windorgel uit Laos en een Ierse tinnen fluit. In de hoogtijdagen bestond mijn verzameling uit zo'n 65 instrumenten, maar toen mijn vrouw en ik kleiner gingen wonen, moest ik er een heel aantal wegdoen helaas omdat we er simpelweg geen ruimte meer voor hadden. Dat was niet makkelijk hoor, ik deed het echt met pijn in 't hart. Alleen de zingende zaag heb ik met wat minder moeite weggedaan; die klonk als een jankende kat!"

Hoe is deze bijzondere hobby ontstaan?
"Toen ik veertien was kreeg ik van mijn vader mijn allereerste gitaar. Het was een heel slecht ding, maar ja, mijn vader wist er ook niets van! Ik heb toen heel hard gespaard en voor 92,50 gulden zelf een gitaar gekocht. Mijn dochter is juf en die speelt nog steeds op die gitaar voor haar klas! Een wereldding! Hoe dan ook, ik was altijd al geïnteresseerd in muziekinstrumenten, stond altijd met een hongerige blik naar binnen te kijken door het raam van de muziekwinkel. Toen ik eenmaal mijn gitaar had, kreeg ik de smaak te pakken en ben ik meer gaan verzamelen."

Hoe komt u aan uw muziekinstrumenten?
"Voornamelijk van vrienden en familie. Ze nemen het mee als ze op vakantie gaan of voor hun werk naar het buitenland moeten. Zo heb ik instrumenten uit Peru, China, Rusland, Egypte, Iran, noem maar op. Er zit maar een Nederlands instrument bij, een oude gitaar uit 1974."

Maar u heeft dus eigenlijk geen plek meer nu voor uitbreiding?
"Nee, helaas. Ik kijk altijd nog wel even als ik een muziekwinkel tegenkom of ze iets bijzonders hebben. Ik ken ze denk ik vrijwel allemaal, van Maastricht tot Den Helder! Maar meestal kom je niet veel spectaculairs tegen. Ze hebben hoogstens een Russische balalaika, maar ja, die heb ik al!"

Kunt u de instrumenten allemaal bespelen?
"Zeker, dat is onderdeel van mijn hobby! Het is niet leuk als je ze hebt en er vervolgens niets mee doet. Ik leer van elk instrument hoe je het moet bespelen. Soms duurt het drie maanden, soms wel een jaar voordat ik het een beetje onder de knie heb. Ondanks dat het voornamelijk snaarinstrumenten zijn, is ieder instrument toch weer heel anders om te bespelen. Ik bespeel ze allemaal op mijn eigen manier."

En wat speelt u dan?
"Soms probeer ik iets te spelen van het land waar het instrument vandaan komt, maar dat is lastig hoor. Ik kan bijvoorbeeld geen Iraanse muziek spelen. Maar dan speel ik een bekend Nederlands liedje, of ik improviseer iets. Een ander onderdeel van mijn hobby is het presenteren van de muziekinstrumenten aan anderen. Soms wordt ik uitgenodigd, zoals vanmiddag (Afgelopen woensdag, red.) bij de PCOB. Dan vertel ik over de herkomst en de achtergrond van de instrumenten en speel ik erop. Ik vind het erg leuk om mensen instrumenten te laten zien die ze niet kennen en ze te verrassen met klanken die ze nog nooit gehoord hebben."

Wat is het meest bijzondere instrument uit uw verzameling?
Ik vind ze allemaal bijzonder! De Nederlandse gitaar is nog steeds m'n favoriet omdat ik er al zo lang op speel, ik voel me er echt op thuis. Maar ik heb ook instrumenten met een bijzonder verhaal, zoals de Charango uit Peru. Hij lijkt op een mandoline en is bijzonder omdat de klankkast is gemaakt van een gordeldier. Kijk maar, hij heeft zelfs nog oortjes! Vroeger was ik docent Engels, en de vader van een oud-leerling nam 'm mee. Of nou ja, hij smokkelde 'm het land uit tussen z'n vieze hemden in de koffer...."

Over de PCOB
Hans Blokland werd woensdag uitgenodigd door de PCOB (Protestants Christelijke Ouderenbond) in Den Hoorn om zijn muziekinstrumenten te laten zien. De PCOB organiseert iedere maand een ontmoetingsmiddag met een leuke activiteit voor ouderen uit de buurt, lid of niet lid. Meer informatie op www.pcob.nl