Spartaans sporten in Oostenrijk

DELFT - Zondag 9 september jongstleden deed Bart van Woggelum (42), als lid van een negenkoppig team, mee aan een Spartan Race in het Oostenrijkse Oberndorf. "Prachtig! In gevecht gaan met de elementen, dat is gewoon kippenvel."

Door Ruud Stift

Bart had deze race cadeau gekregen van zijn partner Lisanne. Samen met de rest van zijn team, geformeerd uit andere werknemers en leden van Sportcenter Allround in Den Hoorn, ging hij vanaf december vorig jaar volle bak in training voor deze ultieme uithoudingsproef. Een loop van 19 kilometer, de super-afstand bergop, met onderweg een paar niet misselijke obstakels.

"In mei 2017 had ik in Bergschenhoek de Fisherman's Friend StrongmanRun obstacle mud challenge gedaan over 13 kilometer en dat beviel me wel. Echter, in Nederland stelt het vechten tegen de elementen natuurlijk niet zoveel voor. In Oostenrijk spreek je niet over 'geaccidenteerd' terrein, daar liepen we letterlijk tegen een berg van 1700 meter hoogte op. Na twee kilometer bergopwaarts moesten we in een steengroeve afdalen. Hier moest 100 meter door ijswater gezwommen worden, daar krijg je niet bepaald zweetvoeten van, zeg maar. Hierna moest verder worden afgedaald door prut en riviertjes. Voor de mannen stond een 20 kilogram zware emmer met grit klaar die we over een afstand van 500 meter moesten verslepen, de beruchte bucket challenge. Boven op de berg moest nauwkeurig met een speer worden gegooid. Bij een niet goed voltooide proef, kreeg je 30 burpees als straf. Dat heb ik uiteindelijk drie keer moeten doen. Ach, het hoort er nu eenmaal bij."

Afdaling
Ook tijdens de afdaling stonden nog genoeg obstakels te wachten,
"Als team help je elkaar als iemand even worstelt en maar niet boven komt. Zoals bij een schutting van zo'n vier meter hoog, die beklommen moet worden of bij het onhandige klimmen in een cargonet. Dat was het leuke van onze 'open' inschrijving. We liepen de race bewust zonder tijdslimiet, zodat we de afstand relatief relaxt konden overbruggen. Finishen was het enige wat telde. In de groeve bijvoorbeeld had ik het even te kwaad. Maar toen ik omhoog keek een en een paar buizerds ontdekte, kon ik de pijn uitschakelen en de afstand voltooien. Eén met de natuur en je lichaam tot het uiterste op de proef stellen, een heerlijke combinatie. Na ongeveer vijf uur bikkelen kwam ik over de meet."

Hindernissen
"Gedurende de gehele afstand hebben we zo'n 25 hindernissen overwonnen. Zoals vier meter recht omhoog in een touw klimmen en dan de bel luiden. Dat was wel moeilijk door een oude blessure aan mijn rechterhand, maar mijn teamgenoten sleepten me erdoor heen. Na de finish hebben we in het dal een klein beetje gefeest. Even vieren dat we het t-shirt en de medaille in the pocket hadden."

Organisatie
Aan deze Spartan Race deden duizenden atleten mee. Om het kwartier werd een team weggeschoten. En toch had je niet het idee dat het overbevolkt was op de berg. Ongelooflijk hoe goed het allemaal georganiseerd was. Onderweg genoeg eten en drinken, zoals bananen, chocola en sportdrank, om op kracht te blijven. Bos, stenen, bergen en rivieren: heerlijk! Je gaat van krachtsexplosie naar krachtsexplosie. Eind oktober staan we waarschijnlijk weer aan de start voor een Spartan Race. In Nederland, op het Eiland van Maurik."