"Plezier in je sport is het allerbelangrijkste, het moet geen obsessie worden".

DELFT – Delft op Zondag blikt met sporters terug op hun sportieve activiteiten in heden en verleden. Deze week een gesprek met Carla Ophorst, atlete in hart en nieren.

Door: Willem de Bie

De geboren Delftse Carla Ophorst wordt al jong in contact gebracht met sport. Zoals veel ouders vinden ook de hare sport erg belangrijk en doen hun dochter op een gymnastiekvereniging en later een wandelvereniging. Twee keer in de week is Carla er mee bezig en, ze vindt het 'superleuk!'. Carla groeit op in een gezin met vijf kinderen, waarvan vier jongens. "Ik vond het toen oneerlijk dat ik geen jongen was. Mijn vader ging daar laconiek mee om en zei dat ik gewoon moest doen alsof ik een jongen was. Vrouwen en sporten op niveau was toen nog niet zo gewoon; pas in 1984 was er voor het eerst een vrouwen-marathon". Tot haar tiende is Carla aan het gymmen, waarna ze overstapt naar handbal, bij Westlandia: "Ik was vooral een speler met snelheid, waardoor ik regelmatig doelpunten maakte".

Rondje om de kerk
Tijdens haar puberjaren komt haar focus meer te liggen op uitgaan, op jongens, en zakt het handbal in haar belangstelling. Ze is ondertussen ook gaan zwemmen en hardlopen: "Ik liep in die tijd al voor de lol bijna dagelijks een 'rondje om de kerk': vijf kilometer effe lekker ontspannen. Ik werkte toen bij TNO aan de Lange Kleiweg, waar een collega op een dag tegen me zei dat ik zo hard liep dat ze daar op landelijk niveau nog wel een puntje aan konden zuigen. Dat was een eyeopener: blijkbaar had ik hier talent voor". En dat hardlopen is ze tot op de dag van vandaag blijven doen. Met succes.
Haar eerste wedstrijd, de acht kilometer cross in Honselersdijk, wint ze gelijk. En dan gaat het hard, letterlijk. De lijst aan wedstrijden waar Carla aan heeft meegedaan en hoog is geëindigd is lang. Van zilver op het Nederlands Kampioenschap Halve Marathon tot aan brons op de Europese Marathon. Wanneer is iemand een goede sporter, een goede loper? "Het begint natuurlijk met talent, het moet zeg maar in je genen zitten. Blijkbaar zit dat bij mij wel goed. Daarnaast is het belangrijk dat je doelgericht bent, en doorzettingsvermogen gecombineerd met discipline hebt. Wat voor mij goed heeft gewerkt, en nog, is dat je je niet volledig moet verliezen in je sport. Er is meer dan topsport: je werk, je gezin, je sociale contacten. Ik zie wel hoe ver ik kom, dat is mijn uitgangspunt".
Eind jaren tachtig komt het hardlopen tijdelijk op een lager pitje te staan. In 1987 is haar eerste kind op komst en ze heeft wat lichamelijke klachten: "Ik had bekken problemen en dat duurde wel even voordat dat weer in orde was. Daarna zag ik wel weer verder. Ik ben wel blijven lopen in die tijd, maar meer recreatief". In 1992 was Carla weer op haar oude niveau en ging op zoek naar een trainer en wedstrijden. Al snel deed ze weer mee om de podiumplaatsen. "Het ging weer zo goed, en ik vond 't leuk! Plezier in de sport die je beoefent, dat is het belangrijkste. Ik heb nooit last gehad van angst, stress, mentale druk, ik loop altijd voor mezelf, ik zie wel hoe het gaat".

Coachen en begeleiden
Gaandeweg haar carrière blijkt dat Carla ook goed is in het begeleiden en coachen van sporters. In 2006 behaalt ze het diploma trainer/coach en gaat aan de slag bij Haag Atletiek. "Training geven vond en vind ik heerlijk, zeker als de mensen die je traint goede, betere prestaties gaan leveren. En ik train gewoon mee met de atleten, zeker op de weg een makkelijke bijkomstigheid". Carla start in 2009 met een eigen groep, de Ophorst Runners. Ze schrijft daarover op haar blog: "Langzaam maar zeker komt er meer vorm in de groep. Het aantal atleten neemt steeds een beetje toe. Het is een genot om met de groep te trainen en wedstrijden te lopen. Met mij ging het vanaf februari steeds beter en mooie wedstrijden gelopen. In september krijg ik mijn fiets heel hard tegen mijn bekken en kneus deze. Mijn fysio lapt mij weer op en vanaf november gaat het de goede kant op. Sluit het jaar af met een prachtige Silvestercross".
Sporten is soms ook afzien, vooral als het gaat om blessures: "Die zijn er altijd, dat is onontkoombaar. Gelukkig heb ik al 32 jaar een hele goede fysiotherapeut, die heeft me altijd weer goed opgelapt. Laatst ben ik van m'n fiets gevallen, dat kost dan wel zo'n drie maanden voordat je weer de oude bent". Carla heeft ondertussen gekozen voor het starten en uitbouwen van een eigen bedrijf: "Ik ga me toeleggen op coaching, voeding en clinics, vooral op sportgebied. Ben nu bezig een en ander op poten te zetten, vanaf 2019 is de formele start". Records lopen, sportvrouw van het jaar worden, anderen coachen, plezier hebben in de sport en het leven, een fijn gezin hebben, het is Carla Ophorst ten voeten uit. En lekker blijven doorgaan: "Dit weekend is de Kadeloop in Schipluiden, daar ben ik ooit begonnen in 1984. Ik hoop nu tweede of derde te worden. En in mijn categorie, vrouwen 50 plus, eerste". Dat dan weer wel.