Ali Ahidar is bij Schipluiden met zijn snelheid, techniek, tweebenigheid weer een plaag voor menig defensie in de derde klasse en hoopt dat nog jaren te blijven.
Ali Ahidar is bij Schipluiden met zijn snelheid, techniek, tweebenigheid weer een plaag voor menig defensie in de derde klasse en hoopt dat nog jaren te blijven. "Want dit is een prachtige club." (foto: Roel van Dorsten) Foto: Alphons de Wit

Ali Ahidar is weer vaste waarde bij Schipluiden en hoopt dat te blijven

sport

SCHIPLUIDEN - Schipluiden lijkt de zaken weer aardig op de rails te hebben. Na een reeks van wat mindere resultaten werden de afgelopen twee wedstrijden verdiend gewonnen.

Door deze resultaten bevindt de ploeg van Marcel van Duijn zich momenteel op een zesde plaats, keurig in de subtop van de derde klasse. Een vaste waarde in het elftal van trainer Marcel van Duijn, die begin dit seizoen over kwam van het Zeeuwse Veere, is Ali Ahidar. De buitenspeler speelde de afgelopen seizoenen zijn wedstrijden vooral in het tweede elftal, maar maakte begin dit seizoen de overstap naar het vlaggenschip.
"Dat bevalt me heel erg goed. Ik heb aan het begin van het seizoen een eerlijke kans gekregen van de nieuwe trainer en die heb ik met beide handen gegrepen. Ik zit inmiddels alweer zeven jaar bij de club. Onder de vorige trainer speelde ik door omstandigheden niet vast in het eerste elftal en dat was jammer. Ik heb na het afgelopen seizoen overwogen om te stoppen, maar ben na gesprekken met de technische staf toch doorgegaan. Daar ben ik nu natuurlijk alleen maar hartstikke blij mee."
Ahidar begon zijn loopbaan als voetballer bij het Haagse Oranjeplein, doorliep de rest van zijn jeugd bij VUC, speelde eventjes bij Esdo en HMC totdat hij zeven jaar geleden de verrassende overstap naar Schipluiden maakte. "Voor iemand uit de Haagse regio was dat inderdaad een opvallende stap, maar ik kwam er via de oom van mijn vriendin terecht. Hij heeft in het verleden voor Schipluiden gespeeld en raadde me de club van harte aan. Het was qua voetbal en sfeer een totaal andere vereniging dan ik gewend was, maar ik had het er meteen heel erg naar mijn zin."
Dat is door de jaren heen niet veranderd. "Het is natuurlijk een prachtige club, de mensen zijn hier zo leuk en vriendelijk en de sfeer is geweldig. Je vindt hier echt het verenigingsgevoel. Daarbij is het leuk dat ik dit seizoen ook weer een rol van betekenis speel in het eerste elftal. Dat is toch waarvoor je uiteindelijk begint met voetballen en dat hoop ik nog wel een aantal jaar vol te houden."
De 28-jarige medewerker van Paviljoen de Zweth speelt zijn wedstrijden als vleugelaanvaller. "Dat doe ik afwisselend op de linker- en op de rechtervleugel. Mijn basistechniek en snelheid zijn mijn belangrijkste wapens, evenals mijn tweebenigheid. Van origine ben ik rechts, maar dit seizoen heb ik de meeste doelpunten met links gemaakt. Ik vind het fijn dat we in een driespitsensysteem spelen, want dan kan ik naar binnen trekken."
Over de nieuwe trainer, Marcel van Duijn, is Ahidar ontzettend te spreken. "Ik heb de dingen niet anders aangepakt dan de afgelopen jaren, maar hij heeft me bij het eerste elftal gehaald. Ik voel zijn vertrouwen waardoor ik goed in mijn vel zit. Ik praat veel met hem en heb veel aan zijn adviezen, zowel binnen als buiten het veld. Zo leert hij me niet alleen slimmigheidjes die ik in de wedstrijden kan gebruiken, maar kan ik ook met andere vragen terecht. Mijn vriendin en ik hebben een kind en er is nog een baby op komst. Het is dus ook in mijn privéleven een roerige periode en ook daarmee wil hij me helpen. Verder heeft hij me geleerd dat ik me soms wat meer moet beheersen, hoe ik mijn spel tactisch beter kan spelen en heeft hij de discipline er bij mij ingebracht. Zo denk ik nu meer in het belang van het elftal."
Ook in dat elftal herkent de aanvaller de invloed van de trainer. "Hij heeft ervoor gezorgd dat we een collectief zijn en dat we bereid zijn om tot de laatste minuut voor elkaar te knokken. Over het algemeen leidt dat tot goede resultaten, al hebben we helaas ook wedstrijden gehad waarin het even niet meezat, mede door blessures."
Zelf is Ahidar met zijn 28 jaar één van de oudere spelers in de selectie. "Ik denk dat ik alleen Bart Boks en Patrick Duijndam qua leeftijd boven me heb, maar ik heb niet het gevoel dat er daardoor meer van me wordt verwacht. Wel denk ik dat het coachen van die jongere jongens automatisch gaat. Doordat je wat meer ervaring hebt, herken je situaties en kun je daarop wijzen. Uiteindelijk doen die jongere jongens het uit zichzelf natuurlijk al hartstikke goed."
De vleugelaanvaller heeft er alle vertrouwen in dat het seizoen voor Schipluiden een mooi staartje kan krijgen, mits iedereen fit blijft. "Het gaat dit seizoen stukken beter dan het afgelopen en als we in de derde periode kunnen laten zien hoe goed we zijn, dan zit een periode er misschien wel in dit seizoen."
Ahidar is in de afgelopen zeven jaar, ondanks dat hij inmiddels weer in Den Haag woont, uitgegroeid tot een Schipluidenaar. "Ik heb een aantal clubs gehad en heb het hier heel erg naar mijn zin. Verder ben ik inmiddels bijna 29, heb ik een gezin en zal ik geen prof meer worden ook. Ik hoop hier gewoon nog een aantal mooie jaren in het eerste mee te maken en zou het fantastisch vinden als mijn kinderen hier later ook gaan voetballen, want dit is echt mijn club."