Dubbel Delft

Tussen 1890 en 2005 was het hoofdpostkantoor gevestigd aan de Hippolytusbuurt. De dienstingang zat aan de Papenstraat. Als je alle berichten op social media, en de online bestellingen voor een klein deel terug vertaalt naar brieven en pakjes in die jaren, dan wordt al snel duidelijk dat dit een drukke bedoening was. Het is goed te zien aan de enorme sorteerhal die zich in dat postkantoor bevond. Zakken met post werden leeggeschud in de bak voor de sorteerder, die de post razendsnel verdeelde over de sorteerbakjes boven en achter hem. Van daaruit ging de post voor buiten de stad richting het station en postauto's die achter het pand klaar stonden. Snelheid was een belangrijk onderwerp bij de postbezorging. Boven het postkantoor bevond zich tot de automatisering een zaal, waar telefonistes, gezeten op hoge krukken, onder toezicht van een chef-telefoniste en bespied door toezichthoudsters, de gevraagde verbindingen tot stand brachten. De telefonistes tekenden een presentieboek als ze binnenkwamen. Was je ook maar een minuut te laat dan was het boek weg. Nieuwelingen begonnen met de lokale gesprekken: zodra er een lampje ging branden werd er een stekker aan een snoer in het bewuste gat gestopt en vroeg de telefoniste naar welk nummer men doorverbonden wenste te worden. Weer ging er dan een stekker in het gat van het gevraagde nummer en men kon met elkaar praten. Zo rond negen uur, half tien floepten vaak veel lichtjes aan; dat kwam door ijverige huisvrouwen die even de hoorn van de haak haalden om 'm af te stoffen. Over techniek gesproken: veel gesprekken kwamen uit telefooncellen. Als een telefoniste iemand in zo'n cabine aan de lijn hadden moesten ze luisteren of de aanvrager wel een dubbeltje in de gleuf deed. Anders mochten ze niet doorverbinden. Ook toen waren er natuurlijk interlokale gesprekken, die werden eerst doorverbonden naar een tafel in het midden van de zaal. Vanaf daar werd de verbinding dan gelegd. Grote Delftse bedrijven als de Kabelfabriek, Gistfabriek en Calvé hadden een directe aansluiting op die tafel in het midden, dat ging wat sneller. Het pand is nu opgedeeld in een gezellige horecagelegenheid, toepasselijk 't Postkantoor genoemd, en een fraaie modezaak die luistert naar de naam Penninkhof. (kijk ook op www.willemdebie.nl/dubbeldelft)