Jesper Neeleman

Jesper Neeleman (34) was elf jaar verantwoordelijk voor Delft op Zondag. Vorige week nam hij afscheid om z'n carrière te vervolgen als docent.

1. Waarom wil je hier in het Wilhelminapark worden gefotografeerd?
"De school op de achtergrond nam in mijn jeugd een belangrijke plaats in. Ik heb op het Westplantsoen een bijzondere en leuke tijd doorgemaakt. Pauzes bracht ik vaak op deze plek in het park door. Komende maand keer ik terug bij het Stanislascollege, maar nu als docent Nederlands in Pijnacker."
2. Wilde je van jongsaf journalist worden?
"Zeker, als kind al. En uit beroepskeuzetesten kwamen het onderwijs en de journalistiek steeds weer naar boven."
3.Waarom koos je voor de journalistiek?
"Omdat ik schrijven altijd al leuk vond. Het leek me gaaf om allerlei soorten mensen te bevragen over wat ze doen en waarom ze dat doen. Mooie verhalen maken is schitterend. Daar kwam bij dat ik me toen nog te jong vond om sturing te geven aan een klas jonge kinderen."
4.Hoe heb je je tijd als journalist ervaren?
"Het was een prachtige tijd. Als je ziet wat ik in die elf jaar allemaal heb meegemaakt… Ik kreeg overal een kijkje in de keuken, was overal welkom en maakte kennis met heel veel mensen. Van de premier van het land tot de 'gewone' man."
5.Hoe ben je bij Delft op Zondag terecht gekomen?
"De krant zocht een freelance journalist. Voor ik het wist was ik verantwoordelijk voor het totale blad. Overigens deed ik dat niet helemaal alleen. Het samenstellen ging die eerste jaren in collegiaal overleg met geweldige collega's als Pim Beukema en Marcel de Wit."
6.Wat beschouw je als het hoogtepunt van je carrière?
"Dat was het moment dat ik bij de Commissaris van de Koning aanschoof voor een sollicitatiegesprek naar de functie van Burgemeester van Delft. Ik had gesolliciteerd met het idee hier een artikel over te schrijven. Tot m'n eigen verbazing schopte ik het nog tot de gespreksronde. Zat ik me daar plots als de perfecte burgemeester voor Delft te presenteren."
7. Wat was het dieptepunt?
"Alle keren dat geïnterviewden vroegen m'n stuk te willen controleren op 'feitelijke onjuistheden', het vervolgens herschreven en alleen maar meer fouten erin aanbrachten."
8.Wat maakte het meeste indruk?
"Dat was een interview met een man die opgenomen was in het hospice. Toen ik, na een gesprek over zijn leven en de naderende dood de kamer verliet, barstte hij in huilen uit. Zijn gesnik, nadat ik afscheid van hem had genomen en de gang in liep, is me lang bijgebleven."
9. Wat zou je doen als je burgemeester van Delft was?
"Dan zou ik iedereen in een wekelijkse column op de hoogte houden van wat ik allemaal zie, hoor en beleef."
10. Wat wens je de lezers van Delft op Zondag toe?
"Ik hoop dat ze nog tientallen jaren van deze mooie papieren prachtkrant kunnen genieten. Online is leuk, maar er gaat toch niks boven een echte krant waar je even voor gaat zitten om te lezen wat er zoal speelt in je leefomgeving."