Ronald van Leeuwen was jarenlang het betrouwbare slot op de deur bij DHC en heeft zich nu toegelegd op hardlopen en triatlons. (foto: Roel van Dorsten)
Ronald van Leeuwen was jarenlang het betrouwbare slot op de deur bij DHC en heeft zich nu toegelegd op hardlopen en triatlons. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Ronald van Leeuwen?

sport

DELFGAUW - Ronald van Leeuwen (46) was achttien jaar lang een vaste kracht in het eerste elftal van DHC.

Al als kleine jongen meldde Van Leeuwen zich aan aan de Brasserskade. "Ik woonde in de Dr. Schaepmanstraat voetbalde er altijd. De vader van één van die jongens voetbalde bij Full Speed, waar ik één keer heb meegetraind. Daarna volgde ik mijn broer Erik, die al bij DHC speelde."

- Beviel dat?
"Absoluut. We hadden een hartstikke leuk team met onder meer Jurjen Wind, Arjan Michiels, Willem Schot, Marco Wessels, Sidney Smits en Erik Treling. Niet lang voor de overstap naar de senioren zijn we zelfs naar Canada geweest. Vanwege het feit dat er voor het eerst directe lijnvluchten tussen beide landen waren, werd er een Holland Week georganiseerd, waarbij wij werden uitgenodigd."

- Dat is bijzonder...
"Absoluut. Een ervaring om nooit te vergeten. We hebben het er elf dagen heel erg naar ons zin gehad en drie wedstrijden gespeeld, vooral tegen oudere jongens. We wonnen er één, speelden er één gelijk en verloren er één."

- Verliep de overstap naar het eerste elftal goed?
"Bij de senioren begon ik een aantal wedstrijden in het tweede, maar trainer Wim van Til haalde me snel bij het eerste. Het elftal zat niet zo lekker in de competitie en we speelden uit bij ADO '20. Ik speelde linksback. Na een 1-1 stand maakte René Lander de winnende. Zo werd het een fantastisch debuut."

- Met wie speelde je zoal?
"In de beginfase met onder meer Hans Suiker, Cees Adegeest, René Lander, die later mijn vaste maatje in het centrum van de verdediging werd, Frits Gronsveld, Michael Stet, Maurice Bavelaar en Jeffrey Lang. Aan het eind van mijn carrière speelde ik met jongens die nu nog voetballen, zoals Kevin den Os, Ard van Peppen, Robbie Notenboom, Nick Keizer en Roel de Graaff."

- Hoe waren de resultaten?
"Wisselend, ik heb enkele degradaties, maar ook promoties meegemaakt. Ik heb het idee dat we een echte afmaker misten. Ik begon onder Wim van Til, later kwamen Jan van den Akker, John de Letter en Niek Oosterlee. Met Jan kon ik het goed vinden. Wij dachten hetzelfde: hard werken en lekker voetballen."

- Hoe was die sfeer?
"Die was altijd goed. Op donderdag bleven we na de training altijd hangen, ook al kaartte ik niet altijd mee. Verder ging een deel van de selectie jaarlijks naar de carnaval in Roosendaal met onder andere Reginald Delrock en Eric Wolf en later Hans van Dam en Sjim Jansen. Het was altijd lachen: na een promotie bij SJC in Noordwijkerhout stond Jeffrey Lang daar eens in zijn onderbroek met twee gekleurde fakkels op de bar."

- Wanneer ben je gestopt?
"In 2006, ik was vijfendertig en had alles al eens meegemaakt. Daarnaast had ik toen al twee kinderen en was het mooi geweest. Het herstel van blessures duurde ook langer. Toen ik stopte met voetballen kon verzorger en fysiotherapeut Thomas Clavan gelijk parttime bij DHC gaan werken. Er werd zelfs een afscheidswedstrijd georganiseerd, waarbij onder andere mijn broer en vader actief betrokken waren. Mijn vader was jarenlang grensrechter bij DHC 1."

- Wat doe je nu nog?
"Ik ga vooral bij mijn dochters kijken, die bij Fortuna korfballen. Zelf loop ik veel hard en doe ik aan triatlons. Het zwarte gat dat ik vreesde toen ik stopte is uitgebleven."