Opereren op een schip, met eenvoudige middelen

DELFT - Anesthesist Dick Cornelisse en operatie-assistent Joke van Leersum-Kraaij uit het Reinier de Graaf Gasthuis, werkten in november twee weken op een hospitaalschip in Bangladesh. Een verrijkende ervaring: "het klinkt cliché, maar door daar geweest te zijn weet je weer hoe gezegend je hier bent, o.a. qua gezondheidszorg."

Door Esdor van Elten

Voor Joke was het de derde keer dat zij naar Bangladesh ging: "Ik ben met de Stichting Friendship Bangladesh in aanraking gekomen door plastisch chirurg Schuringa, die jarenlang hier in Delft werkte. Friendship Bangladesh werkt in het Aziatische land onder de allerarmsten en voorziet hen onder andere van gezondheidszorg met behulp van een aantal satelliet kliniekjes en hospitaalschepen. Een praktische aanpak in zo'n waterrijk land. Zo'n hospitaalschip heeft vaak meerdere medische disciplines aan boord, zoals oogheelkunde, een tandarts, een apotheek en soms ook plastische chirurgie. En voor degene voor wie dat vreemd klinkt: "Dat heeft niets te maken met cosmetische chirurgie. Plastische chirurgie is daar reconstructief en gericht op herstel van functionaliteit. Zo zijn er in Bangladesh veel verbrandingen, met name van handen, benen en gezicht. Omdat er nauwelijks acute zorg is hebben die verbrandingen vaak ernstige gevolgen: vergroeiingen van gewrichten, verlittekening, waardoor mensen lichaamsdelen niet meer kunnen gebruiken. Dat geldt helemaal als het kinderen betreft: littekenhuid groeit niet mee en dus vergroeit alles"", benadrukt Joke. "maar we helpen ook bij aangeboren afwijkingen zoals een hazenlip", vult Dick aan. In die cultuur is het belangrijk dat je er 'normaal uit ziet, om een plek te verwerven in de maatschappij. Onze operaties zijn dus echt levensverbeterend."

Primitieve omstandigheden
Ieder jaar gaat een team Nederlandse medici en paramedici naar Bangladesh om daar de lokale artsen en verpleegkundigen bij te staan. Naast Joke en Dick gingen dit jaar de al eerder genoemde Michiel Schuringa en operatie-assistente Maryse de Lat mee. Voor Dick was het de eerste keer: Een bijzondere ervaring. "Je werkt op een schip, in wat voor ons echt primitieve omstandigheden zijn. Met simpele apparatuur, want als het kapot gaat moet het eenvoudig te repareren zijn." Een hele overgang voor wie hier gewend is aan state of the art operatiekamers: "Het is improviseren", beaamt Dick. "Tegelijkertijd is het een goede zaak dat je, in plaats van op de metertjes te kijken, weer extra genoodzaakt bent naar de patiënt zelf te kijken en je ervaring en je intuïtie te gebruiken." Zowel Dick als Joke zijn er van overtuigd dat we ook hier, in het Reinier, baat kunnen hebben bij wat ze daar ervaren hebben: "Je gaat nadenken over wat je hier doet en waarom", aldus Joke. "Je gaat beseffen dat dingen hier misschien ook eenvoudiger kunnen", vindt Dick. "Daarnaast leer je ook echt nieuwe dingen: zo hebben we in Bangladesh nu goede ervaringen opgedaan met ketamine nasaal toedienen, waardoor kinderen minder pijn en stress hebben tijdens de verbandwissels. We willen nu gaan kijken of dat ook hier effectief en nuttig is." En natuurlijk is ook het welvaartsverschil altijd een leerpunt: "het klinkt cliché, maar door daar geweest te zijn weet je weer hoe gezegend je hier bent", zegt Joke.

Sponsors
Helpen doe je niet alleen. En gelukkig kunnen ook Joke en Dick rekenen op steun, bijvoorbeeld van Grenzeloos Reinier, een commissie in het Delftse ziekenhuis die werknemers ondersteunen bij het hulp verlenen in andere landen. Zo droeg de commissie financieel bij aan de benodigdheden voor het team in Bangladesh. Ook het ziekenhuis ziet hier een win-win situatie: "Hierdoor dragen wij bij aan de verbreding van de kennis en kwalificaties van onze medewerkers. En het is ook goed voor onze eigen werkcultuur." Meer weten? https://friendship.ngo/