Strijd om het snippergroen wordt heel stilletjes gestreden

DELFT – Op allerlei plekken in de stad hebben bewoners stukjes gemeentegrond bemachtigd. Net als veel andere gemeentes probeert Delft deze stukjes 'snippergroen' terug te krijgen. Of hier geld voor te krijgen. Dat gaat moeizaam.

Door: Jesper Neeleman

Gemeente Delft begon in april in de wijk Tanthof met 'Project Grondgebruik'. Eerder al werd in Delft op Zondag geschreven over de bewoners van de Kalfjeslaan. Veel inwoners werden hier afgelopen zomer onaangenaam verrast met een brief van de gemeente, waarin hen werd verteld dat ze de grond van hun voortuin konden teruggeven, kopen of huren. Het bijzondere was dat bewoners deze tuinen begin jaren '80 niet in eigendom mochten hebben omdat er kabels en leidingen in de grond lagen. De gemeente zou de voortuinen hier onderhouden. Toen de gemeente de tuintjes halverwege de jaren '80 liet verwilderen, maakten bewoners er zelf maar iets van. Dat bleven ze doen. En toen kregen ze post van de gemeente. Ze mochten hun tuin kopen of teruggegeven. Deze krant vroeg de gemeente waarom de voortuinen toentertijd gemeentegrond moesten blijven en waarom dit nu geen vereiste meer is. Waarom stopte de gemeente met het onderhoud? Deze vragen werden niet beantwoord. "Ik had het prima gevonden als gemeente door was blijven gaan met onderhoud", zegt Kalfjeslaan-bewoonster Irene Groeneweg. "Dat had me duizenden euro's aan hovenierskosten bespaard." Bewoners van de nabijgelegen Hazenlaan, waar van een soortgelijke situatie sprake is, zijn nog niet benaderd. Daar is de gemeente nog niet aan toegekomen.

En zo lijkt de 'strijd' om het snippergroen zich heel kalmpjes en vooral achter de schermen af te spelen. Tot ergernis van een lezer van Delft op Zondag, die anoniem wenst te blijven, maar ons meerdere foto's stuurt van stukjes gemeentegrond in Tanthof die bewoners bij hun woningen hebben betrokken. Op één van de foto's is een situatie zichtbaar waar een voetpad bij meerdere tuinen is betrokken, waardoor voetgangers hun weg via een fietspad moeten vervolgen. "Waarom wordt hier door de gemeente niet tegen opgetreden?", vraagt de lezer zich af.

Lastige materie
Advocaat Daan Hu weet als geen ander dat 'snippergroen' juridisch gezien lastige materie is. Hij kan zich inmiddels specialist noemen. Voor hij bij een Delfts advocatenkantoor werkzaam was, werkte hij voor een middelgrote Nederlandse gemeente. Hij was daar belast met de taak om gemeentegroen terug te winnen voor zijn gemeente. "Daarvoor ben ik 215 keer bij bewoners langs gegaan", vertelt Hu. Het enige dat al die zaken gemeen hadden, is dat elke situatie weer heel anders is. De ene keer gaat het om een paar centimeter, maar Hu maakte ook mee dat een inwoner zich 120 vierkante meter gemeentegrond had toegeëigend. Vaak was het wel zo dat de gemeente een stukje groen aan z'n lot overliet en bewoners het heft in eigen hand namen. Ze grepen zo'n situatie aan om hun eigen perceel uit te breiden met gemeentegrond. "Ik heb hier 215 mensen over gesproken en ik snapte hun frustratie vaak wel. Dat beweegt me ertoe hen te willen helpen." Tegelijkertijd snapt hij gemeentes, die terug willen wat van hen is. "Openbaar groen is noodzakelijk voor een buurt."

Genoeg voer voor discussie. Het is de wondere juridische wereld achter snippergroen waar Daan Hu zich in verdiept. Hij is één van de weinige advocaten. Dat is enerzijds best verwonderlijk, want overal in het land spelen al jarenlang dergelijke discussies tussen gemeentes en inwoners. Die in Delft is voorlopig nog niet ten einde. Project Grondgebruik is in Delft begonnen in Tanthof. Verder dan brieven en gesprekken is het nog niet gekomen. En na Tanthof zijn nog zeven andere wijken te gaan. Wordt ongetwijfeld weer en nog vaak vervolgd. 

Advocaat en snippergroenspecialist Daan Hu geeft vier belangrijke tips aan bewoners die door de Gemeente Delft worden aangeschreven voor snippergroen:

1. Besef dat het in gebruik nemen van gemeentegrond niet hetzelfde is als het juridische begrip van 'inbezitname' van gemeentegrond. Inbezitname is een van de vereisten om succesvol beroep te kunnen doen op verjaring. Vaak maken gemeenten dit onderscheid niet, terwijl dit dus wel relevant is voor uw juridische positie.

2. Wees kritisch, vraag aanvullende informatie op bij de gemeente en ga er niet zomaar vanuit dat het geconstateerde grondgebruik klopt.

3. Ook als u een bruikleenovereenkomst hebt met de gemeente voor het gebruik van de grond, is het raadzaam om uw juridische positie opnieuw te bekijken. Juist nu de gemeente dit thema op de agenda heeft staan, zijn er misschien andere oplossingen die beter passen bij uw huidige situatie als perceeleigenaar.

4. Als u denkt in aanmerking te komen voor verjaring, weet dat er twee varianten zijn op verjaring: bevrijdende en verkrijgende verjaring. Op bevrijdende verjaring staat een termijn van 20 jaar. Op verkrijgende verjaring staat 10 jaar. Let erop dat de gemeente vaak van tevoren uitgaat van bevrijdende verjaring. Hiervoor gelden strengere eisen. U hoeft niet aan deze strengere eisen te voldoen als u in aanmerking komt voor verkrijgende verjaring.