Denkend aan de Spoorzone kun je een hoop zien. En ook 'in het echt' valt in dit stukje stad altijd weer veel te zien.
Denkend aan de Spoorzone kun je een hoop zien. En ook 'in het echt' valt in dit stukje stad altijd weer veel te zien.

Denkend aan de Spoorzone, zie ik…

Algemeen

DELFT – 'Denkend aan de Spoorzone zie ik…' We vroegen alle Delftse politieke partijen om deze zin, afgeleid van het beroemde gedicht 'Herinnering aan Holland' van Hendrik Marsman, af te maken. En dat deden ze.

'…zie ik Molen de Roos fier draaiend bovenop het dak van de treintunnel – als symbool van hoe techniek en historie in Delft met elkaar verbonden zijn. Ik zie ook een enorm kostbaar project, waar de stad zich bijna aan vertild heeft en wat veel vraagt van de inwoners wat betreft overlast en bereikbaarheid. Ik zie intussen een prachtig station en zie hoe bouwputten langzaam een mooi nieuw stuk stad worden.' Joëlle Gooijer, ChristenUnie

'… zie ik snelle treinen glanzend door oneindig lange buizen gaan. Rijen ondenkbaar, mooie huizen, als Nieuw Delft, aan de einder staan; en in de geweldige stad verzonken, de bedrijven, verspreid over het nieuwe land, Woningen, restaurants, scholen, grachten en parken, in een groots verband. De lucht is er schoon, en de zon wordt er langzaam, in glanzende panelen gevangen. En in alle velden wordt de stem van de toekomst, met haar eeuwige beloften gehoord, vol verlangen.' Willy Tiekstra, PvdA

'… zie ik het wiegen van bomen en het klappen van wieken. Reizende mensen, altijd op weg ergens naartoe. Flaneren over een boulevard van terrasjes en gezellige winkels van niet duizend in een dozijn. Een ontmoetingsplek vol leven. Precies zoals Delft moet zijn. Maar dan zo venijnig om de hoek, daar komt die 80 jaar schuld... Drie generaties opgezadeld met straf en geduld. Schuld, schuld, schuld...' Martin Stoelinga, Onafhankelijk Delft

'… zie ik onverklaarbaar vertraagde treinen, langzaam in een donkere tunnel verdwijnen. Maar ik zie vooral Delft, Oost en West, Noord en Zuid, Oud en Nieuw, verbonden worden tot een nieuwe stad. Grote plannen, meer visie dan geld. Niet te snappen contracten. Wie te graag wil, maakt ongemerkt een begroting met een gat. Daal af in het Stadspaleis, van staal en glas, en reis naar iedere denkbare plek op het continent. Kijk overal rond, Malaga, Rome, Parijs. Je komt altijd weer boven de grond, in deze wereldstad die haar gelijke niet kent.' Rob van Woudenberg, CDA

'…zie ik de vergelijking met een chique nieuwe auto: prachtig, maar sommige onderdelen – zoals het stadskantoor - zijn veel te duur!' Lieke van Rossum, SP

'… zie ik tussen bouwhekken, omleidingen en graafmachines. Pioniers die bouwen aan Delft van de 21ste eeuw. Zelfbouwers en investeerders met hart voor de stad, Werkend aan Delftse iconen van de toekomst Een robuuste, duurzame en bestendige wijk, met aandacht voor de menselijke maat. Waar ooit de stad werd doorsneden, is straks verleden, heden en toekomst verbonden.' Christine Bel, D66

'… zie ik een viaduct verdwijnen, van hoog boven de singel, onder het maaiveld. Onzichtbaar en geruisloos, ijlende treinen. Een stedelijke metamorfose van gemeenschapsgeld. En vanuit het stadskantoor, boven de stationshal, turend naar buiten, innovatieve kantoorflats, groene structuren, water, duurzame huizenblokken, bussen en trams. Als de schets van Busquets. Van Zuid tot Noord
kleurt de lucht delftsblauw. Het leed is geleden, de gemoederen gesust. Alle kritiek gesmoord.' Klaas Herrema, Groenlinks

'… zie ik geel blauwe rupsen snel onder het mooie Delft gaan. Rijen herenhuizen langs onbevaarbare grachten staan. En in de openbare ruimte het blauw groene park, waar het goed vertoeven is. Nu nog mijn twee-, drie- of vierwieler in de kelder verzonken, onder het alwakend digitale oog. Kosten nog moeite gespaard.' Bart Smals, VVD

'…zie ik mijn kindertijd. Het spoor over de grond door Delft met spoorwegovergangen bij de Buitenwatersloot, Schoolstraat en toen nog Gist Brocades. Een beetje verdeelde stad, dat werd opgelost met het Spoorviaduct. Razende treinen op 6 meter van de woningen van inwoners die daar woonden. En nu na jaren verlost van het Spoorviaduct en de trein eindelijk ondergronds. Denkend aan de Spoorzone zie ik nu een mooi stuk Delft ontstaan, waar onze stad trots op mag zijn!' Aad Meuleman, Stadsbelangen Delft

'…zie ik twee kleine tunnels voor het trage verkeer dat onderdoor mag gaan. Maar ook ondenkbaar lange rijen snelverkeer, wachtend tot de bomen open staan. Dan pilaren waarboven men boven het maaiveld spoort en een skyline ontwaart die 't verhaal van oud-Delft vertelt. Later… vele miljoenen die gestaag door bestuurlijke handen gaan met een roerganger op een schip dat ver overhelt. Nu rijst Delft zich langzaam op uit haar as en men krijgt zelfs een Phoenixallee; geen skyline meer, maar een tunnel voor 't spoor. Het lijkt alsof Delft zich herijkt. Het spoorveld wordt woonveld, de sky wordt de limit. Financiën? Men doet soms al luchtig. Delft, peperdure parel? 't Is maar hoe je het bekijkt.' Jos van Koppen, Fractie Van Koppen