Hoe gaat het met Jacob Boks?

SCHIPLUIDEN - Jacob Boks (59) groeide nooit uit tot vaste waarde van het vlaggenschip van Schipluiden, maar bleek in de bestuurskamer van onschatbare waarde.

Boks begon op zijn tiende bij Steeds Voorwaarts. "Want dat was de katholieke vereniging op het dorp. De rivaliteit met zaterdagclub ASSO was nooit zo groot, hoewel we bij de traditionele wedstrijd op Koninginnedag altijd wel een stapje meer zetten, maar erna was het feest."

- Wanneer kwam je bij de selectie?
"Toen ik een jaar of achttien was. Miel Hollaard was Hennie Krijgsman opgevolgd als trainer. Hij was instructeur bij het leger en zette aan het begin van het seizoen nogal in op conditietraining. Hij had wel aanzien en we gingen voor hem door het vuur."

- Hoe was de sfeer?
"Heel goed. Ik speelde nauwelijks in het eerste, maar zette er ook niet alles voor opzij. Daarbij was ik aanvaller en was het de tijd van de legendarische aanval met Gerard van der Knaap, Leo van Beurden en Martin Neeleman. Waarschijnlijk ging ik doordat ik zelden in het eerste spelen er ook andere dingen bij doen."

- Zoals wat?
"Binnen de club ontstonden Disco Freestone en de Zomerfeesten. Dat was hartstikke leuk, maar er ging ook een hoop tijd in zitten. Aanvankelijk speelde ik mijn wedstrijden bij het tweede, later in lagere elftallen waar ze me konden gebruiken. Daarnaast speelde ik met een vriendenteam in de zaal. Tot ik op mijn achtentwintigste mijn knie verdraaide."

- En toen?
"Toen ik al enige tijd gestopt was, stapte het bestuur op. Ik maakte met onder meer mijn broer Jan en Leo van Beurden deel uit van de groep die het bestuur ging vormen en werd voorzitter. Dat heb ik zo'n vijftien jaar gedaan. We hebben alles van onder af aan opgebouwd en hebben de club door de nodige lastige items heen geloodst, zoals bijvoorbeeld de verhuizing naar sportpark Keenenburg en de zaterdag/zondagdiscussie."

- Daar zal heel wat tijd in gezeten hebben...
"Zeker, maar ik heb er vooral ook heel erg veel lol aan beleefd. Verder vind ik het bijzonder dat ik hier bij de club nog steeds dezelfde vrienden tegenkom met wie ik op school heb gezeten."

- Hoe volg je de club nu nog?
"Ik zit nog in het bestuur en als het lukt, kom ik bij de wedstrijden van het eerste kijken. Wedstrijden van mijn zoon Tom, die bij HFC Haarlem keept, hebben echter wel voorrang. Ik vind het bijzonder om te zien hoe hij wél alles opzij zet voor het spelletje en ben daar hartstikke trots op."