Liefhebber speelt zijn driehonderdste wedstrijd voor Delft

DELFT - De clubvoetballer. Het lijkt een uitstervend ras op de veldenl. Bij Delft loopt er nog één rond: volgens de administratie van Theo Jansen -en wie durft daar aan te twijfelen?- speelde Tim Steenks zondagmiddag zijn driehonderdste wedstrijd voor d.v.v. Delft."

"Dat komt inderdaad niet al te vaak meer voor, denk ik", zegt de sympathieke middenvelder. "Achttien jaar geleden debuteerde ik onder trainer Richard Middelkoop, die in de A-jeugd ook mijn trainer was. Hij hevelde Henri Paradja en mij op mijn zestiende over naar de selectie. Hij is meteen ook de beste trainer onder wie ik heb gevoetbald."

"DELFT WAS MIJN THUISHAVEN"
Steenks maakte in de afgelopen achttien jaar uitstapjes naar Katwijk en Vitesse Delft, maar keerde in beide gevallen snel weer terug op sportpark Kerkpolder. "Want Delft was altijd mijn veilige thuishaven. Ik kom hier al van jongs af aan en mijn ouders hebben hier beide gevoetbald. Het is er dus met de paplepel ingegoten."
Inmiddels maakt de technicus al jaren deel uit van het Nederlands Beach Soccer Team. "Dat heb ik eigenlijk aan Leo Quack te danken. Hij organiseerde bij de Oude Jan beachvolley-toernooien, waarbij ik met onder meer Reza Methöfer en Marcel Karlas deelnam. Later werd het een beachsoccertoernooi, waar we met een delegatie van Delft meededen. We wonnen, gingen door naar het NK op de Dam en later hebben we in de eredivisie meegedaan. Toen dat om financiële redenen niet vol te houden was, ben ik door een team uit Amsterdam gevraagd. Dat doe ik nog steeds en ik geniet ervan: ik houd van voetbal en van het strand. Daarbij is het een prima manier om in de zomer fit te blijven."
Zowel bij het beachsoccer als het gewone voetbal blijkt dat de 34-jarige Steenks een verfijnde techniek heeft. "Daardoor denk ik dat je voor jezelf net even iets meer tijd creëert voor de voortzetting. Je ziet vaak dat spelers als ze wat ouder worden naar achteren schuiven, maar dat wil ik niet. Ik vind het nog veel te fijn om vaak aan de bal te zijn, dus speel ik het liefst op het middenveld."
Wat dat aangaat heeft Steenks mazzel met zijn huidige trainer. "Ik heb nog met Oscar samengespeeld en dacht toen al dat hij trainer zou worden. Hij is rustig en doet bijna alles met een bal. Dat waardeer ik, want ik weet dat het anders kan."
Steenks speelt al voor het zestiende seizoen in het vlaggenschip van Delft. "En in die tijd is de club niet echt veranderd. Er lopen nog steeds dezelfde mensen rond en de sfeer is als vanouds. Ik kan me echter weleens ergeren aan de mentaliteit van jongere gasten, maar dat hoort er denk ik een beetje bij."

"IN DE TWEEDE KLASSE HEB JE MEER AAN EEN HECHT TEAM"
Afgelopen zomer zag de middenvelder veel ploeggenoten verkassen naar andere clubs. "Zelf heb ik er nooit aan gedacht om te vertrekken of te stoppen. Ik vind het nog veel te leuk om te voetballen en heb Oscar beloofd onder hem te blijven spelen." Tot nu toe heeft dat geleid tot zeven punten uit drie wedstrijden en een gedeelde koppositie. "Ik denk dat we een hechtere groep hebben dan vorig seizoen. Dat komt doordat we met gasten spelen die al hun hele leven bij Delft spelen. Ik ben ervan overtuigd dat je in de tweede klasse meer aan een hecht team hebt, dan aan elf goede voetballers. Waar het dit seizoen gaat eindigen weet ik niet, maar Oscar heeft er een vechtmachine van gemaakt. Als we de mentaliteit op kunnen brengen, kunnen we van iedereen winnen. Doen we dat niet, dan kunnen we van iedereen verliezen."
Zijn jubileumwedstrijd tegen DONK eindigde zondagmiddag in een 1-1 gelijkspel, waar hij liever niet op terugkijkt. Hij werd door een overijverige scheidsrechter getrakteerd op twee gele prenten.