Afbeelding

Dubbel Delft 04-09-2016

vaste rubrieken

De Koornmarkt behoort tot een van de mooiste grachten van Delft, samen met de Oude Delft en het Noordeinde. Goed geconserveerd, nog steeds voorzien van heel veel fraaie panden, bijbehorend groen en natuurlijk de bewoners. Dat is de wisselende factor in de geschiedenis.

In 1729 schreef ene Boitet dat het 'op de Koorenmarkt krioelde van allerlei kooplieden'. Dat is nu wel anders. Veel van de bedrijven die ooit op de Koornmarkt huisden zijn naar een locatie buiten de binnenstad gegaan, of bestaan niet meer. Op de Koornmarkt 3a zat ooit het Timmerbedrijf van Bob de Klerk. Een journalist schreef in 1990 een mooi stukje over het bedrijf: "Vlakbij het Legermuseum in een prachtig oud pand dat nog de sfeer ademt van vroeger toen het onder meer Graanpakhuis en Brandweerkazerne was, is sinds 1941 gevestigd Timmerbedrijf de Klerk, een echt familiebedrijf." Met als kop: 'Goed vakmanschap bestaat nog in Delft'.
Bob de Klerk en zijn mensen maakten alles wat maar met hout te maken is: instrumentkisten, toonbanken, vitrines, complete inventarissen voor laboratoria, parelschermen voor bioscopen, loodschermen voor ziekenhuizen en nog veel meer. Helaas overleed De Klerk in augustus 1964. Het bedrijf en de opvoeding van tien kleine De Klerkjes kwam in handen van zijn vrouw, Fien de Klerk. Samen met twee werknemers van het eerste uur, Cor van de Berg en René Remmers, bleef het bedrijf jarenlang de hoge kwaliteit leveren die men gewend was. In 1993 overleed ook Fien de Klerk en werd het bedrijf inclusief het pand verkocht aan Rob Wijnstok, die het bedrijf verhuisde naar de Bellweg onder de naam De Klerk Interieurbouw.
Zaterdag 3 september zou Bob de Klerk 100 jaar zijn geworden. Om de hoek van de Koornmarkt, in Hotel 'Grand Canal', kwam gisteren dan ook de familie bij elkaar om nog 's herinneringen op te halen uit de familiegeschiedenis. Het pand aan de Koornmarkt waar ooit De Klerk c.s. werkte, is in de afgelopen jaren verbouwd: bedrijfsruimte beneden, appartementen boven.

Afbeelding