Hoe gaat het met Hans Mol?

DELFT - Hans Mol speelde meer dan tien jaar in het eerste elftal van Wippolder en koestert mooie herinneringen aan de voetbalreis naar de Verenigde Staten.

"Voor ons als jonge jongens was het clubhuis van Wippolder aan 'het Jaffalaantje' op de woensdagmiddag net een buurthuis. We speelden er tafeltennis en soms zitvoetbal. De rest van de week waren we na schooltijd altijd op het schoolplein of op straat aan het voetballen."

- Kwam je al snel in het eerste?
"Vanaf mijn achttiende speelde ik samen met Kees van Zuijlen in de spits, maar dat waren geen succesvolle jaren. Mijn broer Gerrit kwam ook bij dat elftal en ook mijn broer Cees heeft een half jaar meegedaan. Vooral onze ouders vonden dat bijzonder. We vochten in die tijd vooral tegen degradatie, waardoor Kees van Zuijlen besloot naar Delft te vertrekken. Dat vond ik erg jammer."

- Waren er geen successen?
"Zeker wel, die kwamen jaren later, toen Martin Stoelinga trainer werd. Hij nam een aantal spelers mee, zoals Koos van der Burg, Frans van Velzen en Frans van Straaten. Ik speelde inmiddels in het tweede en beide elftallen werden dat seizoen kampioen. In competitieverband waren vooral de derby's mooi. Het eerste werd trouwens na een toernooi in Zeist kampioen van alle 'onderbonden'."

- Vond je het niet jammer dat je net in het tweede speelde?
"Welnee, want ook wij werden kampioen. Martin zorgde ervoor dat de sfeer goed was en we gingen voor hem door het vuur, net als voor zijn voorgangers Cor Pijtak en Wim van Buuren. Erna hebben we als vriendenteam, met onder anderen mijn broer Gerrit, zwager Kees Bouman en jongens als Marcel Heyink, Martin Bos en Michel Hulst nog een paar jaar in het derde gespeeld."

- Heb je nog meer mooie herinneringen?
"Dan denk ik meteen aan de trip naar Amerika die we met een delegatie van KFC en Wippolder hebben gemaakt. Voorzitter Gerard Diehl kwam begin jaren '80 in contact met Jim Roberts, een hoogleraar uit Amerika en er werd een uitwisselingsprogramma opgezet. Zaten we daar in Sacramento met Kees Bouman, Jaap de Vries, Gerard Diehl en een aantal jeugdleden. Ondanks dat het vaak veel te warm was om te voetballen, was het een onvergetelijke ervaring."

- Volg je Wippolder nu nog?
"Ik kijk altijd wat ze hebben gedaan, maar ben pas in de thuiswedstrijd tegen Den Hoorn voor het eerst sinds tijden gaan kijken. Het was leuk om al die oude ploeggenoten weer tegen te komen. Ook het feit dat er zonen meespelen van mannen met wie ik heb samengespeeld, is bijzonder."