Hoe gaat het met Leo Rontberg?

DELFT - Leo Rontberg (55) was prof bij FC Den Haag, maar genoot het meest bij 'het gouden' DHC.

Op 9-jarige leeftijd begon Rontberg met voetballen. "Heel de jeugd doorliep ik samen met mijn broer Bram de hoogste elftallen. Op zondag keken we bij het eerste, waar Jan van Holst speelde. Tijdens de wedstrijd zochten we onder de tribune naar munten die uit de zakken van de toeschouwers waren gevallen. We vonden altijd wel wat."

- Hadden jullie in de jeugd een goed elftal?
"Absoluut, we speelden met onder andere Bram, René Slegtenhorst en Peter Menheere. Die jongens konden echt goed voetballen en ik snap nog steeds niet dat sommigen geen prof zijn geworden. We hadden in Wim Wanders een heel goede trainer. We werden kampioen en speelden daarna tegen kampioenen uit andere regio's om een plek in de regionale competitie. Daar wonnen we alles en toen ik 17 jaar was, kreeg ik een uitnodiging van Feyenoord. Van de 150 proefspelers bleef ik na een aantal proeftrainingen als enige over. Na een proefwedstrijd met het toenmalige beloftenteam tegen Feyenoord 1 kreeg ik een contract aangeboden. Ik speelde toen echt goed als linkshalf. In 1977 kreeg ik een contract van drie jaar aangeboden met een salaris van 35.000 gulden per seizoen. Daarnaast zou ik 300 gulden per punt krijgen en als ik 18 was, mocht ik op kosten van de club mijn rijbewijs halen en zou ik een auto van de club krijgen. Maar dat is niet doorgegaan."

- Waarom niet?
"Ik was nog jong en wist niet wat ik moest doen. Peter Stephan, voorzitter van Feyenoord, stond na drie weken bij ons op de stoep aan de Brasserskade, want hij hoorde niks meer. Hij kwam persoonlijk aan m'n vader vragen of ik wilde tekenen, maar m'n pa was anti-betaald voetbal, dus die liet het links liggen. DHC-trainer Guus Haak bemiddelde tussen mij en Feyenoord. Het was waarschijnlijk een oude vete of een verschil van inzicht tussen Haak en Feyenoord, waardoor het te lang duurde en het niet doorging. Niemand die tegen mij zei 'Jij gaat met mij mee en je gaat tekenen'. Niemand! Ik weet nog zo goed dat Gerard Meijer, toen al verzorger van Feyenoord, mij naar huis bracht in zijn sport-Mercedes. Hij zei tegen mij 'Jij moet tekenen, want er ligt een mooie toekomst voor je bij de club.' De rest is geschiedenis. Ik heb die brieven van Feyenoord allemaal nog in de kast liggen, die gooi ik nooit meer weg. Ik bleef dus bij DHC en in mijn eerste jaar bij de senioren werden we met het tweede kampioen van de reservehoofdklasse. Op een afsluitend toernooi in Zeist werden we ook landskampioen. Verder heb ik nog een jaar bij FC Den Haag gespeeld."

- Een jaar maar?
"Ja, ik speelde de eerste achtentwintig wedstrijden achtereen in de het eerste, maar raakte geblesseerd en miste de laatste zes wedstrijden. Toch lag er een contract van twee jaar voor me klaar, maar de groenteafdeling van de supermarkt van mijn vader moest worden voortgezet. Ik sprong bij en ging terug naar DHC. Ik liet mijn vader niet in zijn hemd staan."

- Wat was jullie geheim?
"We hadden een goede mix van talent en routine en was er een hiërachie. Verder hadden we natuurlijk een fantastische spelersgroep. Daarbij stond je, als je met Guus Haak het veld opkwam al met 1-0 voor. Met Hans Suiker heb ik ook jaren in het Nederlands amateurelftal gespeeld en zij we de hele wereld over gereisd. Willem II en Roda JC hebben mij in die periode nog benaderd, maar ik had m'n keuze voor de zaak al gemaakt."

- Wat waren de hoogtepunten?
"We zijn drie keer kampioen van de hoofdklasse geworden en twee keer algeheel zondagamateurkampioen. Verder was de wedstrijd tegen Ajax, die we met 3-2 verloren een hoogtepunt. Een ander hoogtepunt was dat Rinus Michels drie weken met het Nederlands amateurelftal meeging naar China. Wat een geweldige ervaring was dat! Hij had prachtige verhalen over het 'echte' Nederlands elftal."

- Hoe was de sfeer?
"We hebben ontzettend gelachen. Zo had Haak altijd korte, maar serieuze wedstrijdbesprekingen en vroeg Hans Suiker na zijn praatje 'Trainer, ja zei hij Haak dan, tegen wie spelen we eigenlijk?'. Dan kon je ons wegdragen."

- Wat heb je na DHC nog gedaan?
"Bram werd trainer bij DVC en vroeg me daar te komen spelen, dat heb ik gedaan en we zijn nog twee keer kampioen geworden. Ik ben er zelfs nog tien wedstrijden trainer geweest, maar hield het daarna voor gezien."