Wat ik zeggen wil...

Wesseling
DELFT – Laatst las ik weer teksten van klagende omwonenden over Dansschool Wesseling aan de Buitenwatersloot. Wesseling zat vroeger op de Houttuinen, met daarnaast woningen. Er waren nooit klachten. Wesseling heeft al jaren een vestiging op de Voorstraat, met aan beide zijden woningen en ook aan de overkant van de gracht woonhuizen, die meters dichterbij staan dan straks op de Buitenwatersloot. Ook hier zijn nooit klachten. Hetzelfde in Rijswijk. Het idee ontstaat dat klagers een bedrijf met deze activiteiten daar niet willen hebben. Of is het meer de angst voor het onbekende? Verder wijst de praktijk uit dat woningen op kortere afstand – aan de Houttuinen, Voorstraat en Rijswijk nooit geklaagd hebben. Dus, omwonenden van de Buitenwatersloot: onderbouwen met onderzoeken en niet maar roepen.

Jan de Wit, Delft

V&D
DELFT - De deskundigen hebben al nagedacht over een nieuwe bestemming van het pand van V&D in Delft. Allereerst is het natuurlijk verschrikkelijk voor het personeel. Echter behoefde je niet zo thuis te zijn in de detailhandel om te weten dat dit verkeerd zou aflopen. Het idee van allemaal verschillende winkels in het pand is niet slecht. Maar of je dat in deze tijd rond kan krijgen? De kleine middenstand heeft het nog steeds moeilijk. Overal - ook in andere steden - staan winkelpanden leeg. Een ander idee: een nieuw warenhuis. Kan iemand mij vertellen wat een succesvolle formule voor het warenhuis van nu is? Ik heb ook een idee. Dit ruime pand van V&D in Delft is zeer geschikt voor Dansschool Wesseling. Geen parkeeroverlast, want de garage is dicht bij. Genoeg stalling voor de fietsers op het plein. Aan het einde van de avond bruist dan de grote binnenplaats, het Bastiaansplein. Omwonenden zijn misschien bang voor andere overlast, maar ik heb begrepen dat Wesseling dat aardig in de hand heeft met zijn eigen ordedienst. Anders nog een ander idee: Een grote, overdekte markthal. Allerlei specialiteiten, met onder meer sterk ruikende kruiden, twee keer links omgedraaide yoghurt en rode spruiten. Als klap op de vuurpijl, in een bepaald gedeelte van de Jumbo: La Place.

Joop Amman, Delft.

Delft fietsstad?
DELFT - Delft is een echte fietsstad. De gemeente doet daar ook moeite voor. Ik vind dat we als fietsers in ons gedrag moeten laten zien dat we dat waard zijn. Helaas zie ik dagelijks als medeweggebruiker heel veel fietsers gedrag vertonen, dat of wel extreem gevaarlijk is ofwel op zijn minst heel hinderlijk voor anderen. Hier een lijstje van gedrag dat ik dagelijks bij meerdere fietsers waarneem: Bellen of sms'en tijdens het fietsen, fietsen op het trottoir, fietsen aan de linkerkant van de weg, fietsen zonder licht, door rood rijden, plotseling oversteken voor een auto of tram, hard rijden zonder op andere weggebruikers te letten, met meer dan twee fietsers naast elkaar rijden en roken op de fiets waardoor mede-fietsers de smerige lucht inademen. Wat betreft bellen en sms'en op de fiets is wetenschappelijk onderbouwd hoe gevaarlijk dit is voor de fietser zelf en voor de andere weggebruikers. Je hebt dan 25 keer meer kans op een ongeluk. Veel van deze gedragingen zie ik ook bij mensen die met jonge kinderen fietsen. Ze geven daarmee wel een heel slecht voorbeeld. Het gaat er mij niet om of iets officieel verboden is of niet, maar wel om hoe we met elkaar omgaan in het verkeer. Beste mede-Delftenaren, ga eens bij uzelf na of u dit gedrag ook vertoont en beter uw fietsersleven. Iedereen zal hiervan profiteren. Mijn stelling is dat wie zich in het verkeer netjes gedraagt, dat ook in het intermenselijk verkeer doet.

Noks Nauta, Delft

Synagoge
DELFT - Aan de Koornmarkt staat de Delftse synagoge. Een klassiek gebouw met een klein voorpleintje. Elke fase van de recente geschiedenis heeft hier zijn sporen onuitwisbaar achtergelaten. De groei van het Joodse leven in Delft, waardoor in 1862 een groter en representatief gebouw nodig werd. De vernietiging van de Joodse bevolking in de Tweede Wereldoorlog. En de Delftse naoorlogse geschiedenis. Velen kennen de naoorlogse geschiedenis nog. Het gebouw werd in 1952 verkocht aan de gemeente, waarna het in gebruik kwam bij het Oude en Nieuwe Gasthuis en het Rode Kruis. Midden jaren '70 werd het gerestaureerd tot concertzaaltje voor uitvoeringen van de muziekschool, die toen aan de Koornmarkt zat. En sinds 1996 is het gebouw in bezit van de stichting Behoud Synagoge Delft en wordt het gebruikt voor Joodse en culturele activiteiten. Sinds 2010 vermelden twee panelen in de synagoge de namen van alle Delftse Joodse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Biografische gegevens over hen zijn te lezen op wikidelft.nl. Elk jaar op 4 mei worden deze namen in een korte, indrukwekkende plechtigheid voorgelezen. Aan deze veelbewogen geschiedenis is een nieuw onaangenaam hoofdstuk toegevoegd. Het gebouw wordt sinds 2014 permanent bewaakt en bij alle publieksactiviteiten is zwaar bewapende bewaking aanwezig. Het is goed dat de overheid deze bescherming regelt, als dat nodig blijkt. Maar het is natuurlijk ongekend treurig dat Delft zijn Joodse slachtoffers alleen onder strenge bewaking kan herdenken. Waarom schrijf ik dit stukje? Ik schrijf dit, omdat ik hoop dat we het nooit gewoon gaan vinden dat onze Delftse synagoge alleen kan functioneren met een politieauto voor de deur, betonnen bloembakken in de parkeervakken en bewakingscamera's rondom.

Aad van Tongeren, Delft