Danny Lukassens is sinds begin dit seizoen weer terug bij zijn DHL. Daarnaast volgt hij de verrichtingen van zijn zoons op de voet.
Danny Lukassens is sinds begin dit seizoen weer terug bij zijn DHL. Daarnaast volgt hij de verrichtingen van zijn zoons op de voet.

Hoe gaat het met Danny Lukassen?

sport

DELFT – Danny Lukassen (46) speelde al op jonge leeftijd in het vlaggenschip van Wippolder, maar verkaste later naar DHL, waar hij nu assistent-trainer is.

Bij Wippolder trad Lukassen in de voetsporen van vader Henk. Al op jonge leeftijd haalde trainer Martin Stoelinga hem bij het eerste elftal. "Stond je daar tussen mannen als Freddy en Leo Derwort, Robbie Wees, Hans de Ruijter, Arno van Leeuwen, Willem Desaumois en Arthur Albers. In het begin ging dat hartstikke goed, maar na een tijdje ging het wat minder."

- En toen?
"Na een teleurstellend seizoen vroegg René Heijink me of ik bij DHL wilde voetballen. Ik was wel toe aan iets nieuws en mijn broertje had er de jeugd al doorlopen. Bovendien was mijn vader er ook al aardig ingeburgerd, dus ik zag een overstap wel zitten."
- Werd het een succes?
"Absoluut, het was een prachtige tijd. In het begin was Dutina er trainer, later Dick van der Toorn, Pierre van Zinnen, Ben Karlas, Peter Pothof en René Slegtenhorst. Onder René promoveerden we in twee seizoenen van de vierde naar de tweede klasse. We hadden een geweldige groep."

- Ben je lang doorgegaan?
"Na Renés laatste jaar ben ik in het vierde gaan spelen. Later werd John van Diggele halverwege het seizoen ontslagen. Jan van den Akker nam het over en overlegde met René. Die zei dat hij mij en Erwin van der Vlist bij het eerste zou halen. Uiteindelijk wonnen we zeven van de acht laatste wedstrijden. De laatste wedstrijd speelden we gelijk tegen Den Hoorn, dat door hierdoor het kampioenschap misliep."

- Hoe was de sfeer?
"Geweldig. Op clubavonden werd het altijd laat. Er waren geen mobieltjes en als er naar de kantine gebeld werd waar een medespeler bleef, was het antwoord altijd 'die is onderweg'. Ook zijn we met Arnoud Dukker, Ruben Arkesteijn, John Lander en mijn broer Richard eens na een trainingsavond gaan Mexen in het studentenhuis van Henk-Sjoerd Los. We hadden wat flessen rode wijn bij elkaar gesprokkeld en John Lander was nogal slaperig. Als hij wegviel, riepen wij dat hij erin zat en kon hij weer een shotje rode wijn drinken."

- Wat ben je na je actieve carrière gaan doen?
"René vroeg na die laatste wedstrijd of ik assistent wilde worden bij Concordia. Dat heb ik gedaan en erna zijn we samen naar Honselersdijk gegaan. Daarna heb ik mijn zoontje een paar jaar getraind in de DHC-jeugd. Afgelopen nieuwjaarsreceptie van DHL zei ik grappenderwijs dat ik die club nog weleens met René wilde doen. Anderhalve maand later werd hij prompt gevraagd."