Kees de Groot gaat niet altijd meer bij het eerste van Full Speed kijken, maar is als voorzitter van de tenniscommissie nog wel vaak op de tennisbaan te vinden. (foto: Roel van Dorsten)
Kees de Groot gaat niet altijd meer bij het eerste van Full Speed kijken, maar is als voorzitter van de tenniscommissie nog wel vaak op de tennisbaan te vinden. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Kees de Groot?

sport

Kees de Groot (72) speelde zestien jaar lang onafgebroken in het vlaggenschip van Full Speed en werd onlangs tot Lid van Verdienste benoemd.

Zoals veel Full Speeders, groeide De Groot ook op in de beruchte 'Bijlenbuurt'. "Ik woonde op de Abtswoudseweg en was altijd op straat aan het voetballen. Een enkeling ging bij BEC voetballen, maar ik ging net als de meesten naar Full Speed."

- Bleek al gauw dat je aardig kon voetballen?
"Zeker, ik begon als rechtshalf, maar werd later linksback en was de vaste penaltynemer. Op mijn achttiende kwam ik in het eerste terecht en ik weet nog dat ik in één van de eerste thuiswedstrijden aan de Brasserskade tegen Delfia met nog tien minuten spelen een penalty maakte. 'Cees de Groot schiet Full Speed naar zege' stond een dag later in de krant. Daar was ik als 18-jarige natuurlijk ontzettend trots op."

- Met wie speelde je zoal samen?
"Dat was nogal een rijtje namen: Cock en Ger van der Pot, Dick Beek, Jan de Klerk-Wolters, Jan Turkenburg, Gerrit Hogervorst, Aad Spiero, Leo Bremer en Kees Willemsen. We waren best succesvol."

- Wat voor successen dan?
"We zijn een aantal keer kampioen geworden, maar ook weer gedegradeerd. We hadden goede trainers. Ik begon onder Ben Ditmars, daarna kwam Piet van Geest en later heb ik nog onder Frans Hogervorst en Theo Verlangen gespeeld. Bij Frans was het altijd feest, maar werd ook gepresteerd en Theo was ook een goede trainer. Hij bood voor de wedstrijd pilletjes aan. Ik heb er zelf nooit een genomen, maar anderen deden dat wel."

- Heb je ook veel gelachen?
"Absoluut. Frans Hogervorst haalde als trainer altijd gekkigheid uit en ook met Mick Brandwijk kon je ontzettend lachen. Op de clubavonden was het altijd lachen en als we kampioen waren, werd er tot in de vroege uurtjes doorgefeest bij Koot op de Beestenmarkt. Er zijn ook andere mooie herinneringen, zoals de beslissingswedstrijd tegen Den Hoorn op het terrein van DHC. We verloren wel, maar er stond vijfduizend man langs de kant. Verder speelden we eens een wedstrijd tegen REMO, waarvan de verliezer zou degraderen. Ik kreeg even voor tijd een penalty bij een 1-1 stand, waardoor ik de winnende maken. Verder hebben we bij Texas uit nog eens zonder publiek gespeeld, omdat er in de thuiswedstrijd schermutselingen waren."

- Kom je nog vaak bij Full Speed?
"Ik volg het voetbal vooral via internet en ga soms kijken. Verder zit ik op maandag en dinsdag in de onderhoudsploeg en ben ik al twaalf jaar voorzitter van de tenniscommissie."