Afbeelding

Wieje Gort-Droog zondag 10 februari

lopende zaken

De column van Wiesje Gort-Droog van zondag 10 februari

Mijn moeder zaliger zei het vaak èn ook nog eens op de juiste momenten: ‘Alles begrijpen maakt niet gelukkig’. Maar ja, ook mij is niets menselijks vreemd, dus vraag ik me bijna dagelijks en tegen beter weten in wel een paar keer af: Hoe is dát nou toch mogelijk? Neem nou dat bericht dat er te veel water in de kipfilet zit. Hoe verzint een mens het? Je wordt dus niet alleen gefopt, je moet ook, als ik het goed heb begrepen, zo’n kipfilet-lapje eerst een hele tijd te drogen hangen, anders sta je met je goeie gedrag kippensoep te braden. Aan de andere kant kan het geen toeval zijn dat ‘Boer, er ligt een kip in het water’ het eerste deuntje was dat ik op de piano kon spelen. Maar dat is ook weer zo, het woord ‘kiplekker’ heeft voor mij nu wèl een heel andere dimensie gekregen. Dat betekent overigens niet dat ik nu ineens een fanatieke aanhanger van de Partij voor de Dieren ben geworden. Die mensen schijnen, in de Tweede Kamer, alleen maar vragen te stellen. Vragen staat natuurlijk vrij, maar je kunt het ook overdrijven. En dan waren het ook nog merkwaardige vragen, schijnt het. Omdat één van die Kamerleden gebukt gaat onder vliegangst, mogen we wèl vliegen aan gort slaan, maar muggen die je het bloed zelfs onder de nagels vandaan halen moet je lekker hun irritante zoemende gang laten gaan. Goudvissen in een kom moet niet meer mogen van die lui, maar over sardines in blik en haringen in een ton heb ik ze niet gehoord. Muggen ziften, mieren neuken, kraaien poten, duiven melken en tijgers balsemen, het moet allemaal zo snel mogelijk verboden worden als het aan die doorgedraaide dierenvrienden ligt. En wat ze ook heel belangrijk vinden, is dat er dagopvang komt voor weekdieren. Maar, zeg ik dan op mijn beurt, zijn er niet andere en veel belangrijkere misstanden die aan de kaak moeten worden gesteld? Waar ik me, bijvoorbeeld, persoonlijk vreselijk over kan opwinden, het is zonde dat ik het zeg, is dat er zo’n lange levertijd is voor niertransplantaties. En over wachttijden gesproken: ik hoorde zelfs dat ergens een abortuskliniek is die een wachttijd van negen maanden aanhoudt. Dat is toch te gek voor woorden? En toen in de Tweede Kamer dat gedoe rond de nieuwe taxitarieven aan de orde was, gaven die dierenvrienden geen kik. Of ja, er was er tóch één die een vraag had. Of je, als de taxichauffeur achteruit moet rijden, dan geld terugkrijgt. Dat niveau, dus. Ja, ik moet vaak aan mijn moeder zaliger terugdenken. En dan weet ik het: ik zal nooit gelukkig worden…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12