Pieter van Veen: een halve eeuw jong en een Pietje Precies die zich graag met alles bemoeit

DELFT – Dat is dus onmogelijk, praten met Pieter van Veen over Pieter van Veen zonder dat er, indirect of direct, een link is met voetbal, scheidsrechteren of Vitesse Delft. U bent dus gewaarschuwd.

Pieter van Veen botste afgelopen week vrolijk op een mijlpaal: hij werd 50. "Aan de ene kant", doet hij een poging laconiek te zijn, "kan je je afvragen wat leeftijd voorstelt. Maar ik vind dat je het toch wel op de juiste wijze moet vieren. Het is tóch een mijlpaal". 

Van Veen is geboren in Delft. En daar ook wel getogen. Hij voelt zich 'absoluut', een zeg maar krachtterm die hem nogal eens wil ontglippen, hij voelt zich dus 'absoluut' een Delftenaar. En dat hoewel hij toch drie-en-een-half jaar in Leiden woont en liefst veertien jaar in 's-Gravenzande. Op de vraag hoe je aan hem kunt horen of zien dát hij een Delftenaar is, antwoordt hij: "Dat kan je herkennen aan m'n taalgebruik, dat zegt bijna iedereen wel". Hij waardeert 'het dorpse' in Delft. "Want Delft is absoluut een dorp. Iedereen kent iedereen". Geen wonder, dus: "Ik ga graag op vakantie naar Portugal, maar als ik dan terugkom en ik zie hier de kerk weer, dan zeg ik: Jaaahhh". Hij heeft één broer, twee-en-een-half jaar ouder. "En die heeft absoluut geen passie voor voetbal. Hij heeft ook nooit gevoetbald. Hij heeft alleen wel bij Vitesse Delft een jaar in de keuken gewerkt en hij heeft jaren oud papier opgehaald. Daar is het wel bij gebleven". 

Van Veen gaat, als hij de Lagere School achter de kiezen en het LEAO-diploma in de knip heeft, aan het werk. Eerlijk: "Ik heb op school nooit zo veel gedaan. Ik vond voetballen leuker". Het is overigens, stelt hij toch wel tevreden vast, later alsnog goed gekomen. "Via het bedrijfsleven heb ik me opgewerkt tot HBO-niveau. Als ik morgen in mijn functie vervangen zou moeten worden, vragen ze een HBO-functionaris. Ik heb dat in de praktijk geleerd". Waaraan hij onmiddellijk toevoegt: "En daarbij heb ik er baat bij gehad dat ik scheidsrechter ben geweest en al zo lang vrijwilliger en bestuurslid ben bij Vitesse Delft". 

Hij is, in zijn jongste jaren, 'een rustig jongetje'. Ter illustratie: "Mijn moeder zei altijd dat ze mij 's morgens ergens in een wieg kon leggen en dat ik daar aan het eind van de dag nog steeds lag. Bij mijn broer zou de wieg aan de andere kant van de kamer terecht gekomen zijn". Hij lijkt, meent hij toch wel, vooral op z'n vader. "Een duidelijke mening hebben, wat wel 's kan doorslaan naar het eigenwijze". 

En wéér haalt hij de scheidsrechterij erbij: "Ik floot al op jonge leeftijd op niveau. Dan moet je al wat eigenwijs zijn. Maar ik vind wèl dat ik me persoonlijk wat beter ontwikkeld heb. Je leert, denk ik, nog elke dag". Hij heeft, herinnert hij zich, als hij nog steeds jong is geen idee waarmee hij later de kost wil gaan verdienen. Hoewel: "Ik heb wel altijd het idee gehad in de sport verder te gaan. Mijn eerste ambitie was de CIOS-opleiding volgen en sportleraar worden. En als scheidsrechter heb ik altijd gezegd dat ik één stap hoger wilde komen dan mijn vader. Maar ja, dan had ik het betaalde voetbal moeten halen en dat is niet gelukt". 

-Maar had jij, als jongetje, niet zoiets van: Wat mijn vader voor werk doet, dat wil ik ook?
"Nee, heb ik nooit gehad. Mijn vader werkte ook 's zaterdags, dan zat ik bij Vitesse Delft. Ik ging elke wedstrijd mee met het eerste, als Pupil van de Week. En 's zondags ging ik met m'n vader mee als hij moest fluiten".

Die CIOS-opleiding is er nooit van gekomen. "In individuele sporten, zoals gymnastiek, was ik niet goed genoeg. Ik was ook niet de meest lenige". Lacht: "Blijkbaar had ik toen al zelfkennis. Dat heb ik, vind ik, nog steeds wel, dat ik wel weet waar m'n zwakte ligt. Maar ik zeg dat niet altijd…" Aan de andere kant: hij woont veertien jaar in 's-Gravenzande. Maar daar werken? Nee, dus. "Ik wilde in Delft werken". Zoals hij Vitesse Delft ook niet verruilde voor één van de 's-Gravenzandse voetbalclubs. "Terwijl ik op 50 meter van 's-Gravenzande Rood-Wit woonde". Een baan in de sport zat er dus ook niet in. Al heeft hij het, later, nog wel geprobeerd. "Ik wilde bij de KNVB gaan werken. Heb ook gesolliciteerd. Maar ik werd niet aangenomen. Omdat ik, bijvoorbeeld als scheidsrechter, te veel in de keuken had gekeken". 

Van Veen gaat op z'n zeventiende werken. Nou ja: "De eerste tien jaar vond ik werken eigenlijk maar bijzaak. Als ik maar naar het voetballen kon, dat vond ik veel belangrijker". 

-Nooit spijt van gekregen dat je niet wat meer werk van je schooltijd hebt gemaakt?
"Absoluut. Nu zeg ik: je moet op school alles eruit halen wat eruit te halen is. Ik heb nu wel een fantastische baan, ik werk dan wel bij een fantastisch bedrijf, maar misschien had ik nog wel méér kunnen bereiken. Daarom zeg ik bij Vitesse Delft ook altijd tegen de jongens met wie ik te maken heb dat school zo belangrijk is".
Hij werkt dertien jaar bij Garage Mulder, in Delft."'Daar deed ik de inkoop- en verkoopadministratie. Ik heb daar heel veel geleerd, ook al omdat het een klein bedrijfje was". 

Maar op een gegeven moment komt hij tot het besef dat hij daar toch niet 'tot in eeuwigheid' wil blijven werken. En hij slaat aan het solliciteren. Hij schrijft een brief naar Festo, "daar fietste ik regelmatig langs". Hij wordt aangenomen. "Als orderverwerker. Heb ik nog geen maand gedaan. Toen ben ik begonnen met wat ik nog steeds doe: Reporting en Analyse. Mijn directeur, een Zweed, versprak zich 's een keer. Zei: Jij bent de Databaas. Iedereen noemt mij nu ook Databaas. Wat ik doe, is een combinatie van IT en Sales. Ik ondersteun de mensen van Sales, controleer ze en geef ook trainingen". Festo, dat zich op het terrein van de industriële automatisering beweegt, heeft machinebouwers als klant die aan gerenommeerde bedrijven als Heineken, Campina, Philips en ASML leveren. Als we Van Veen voor het gemak maar als 'automatiseringsfiguur' typeren, protesteert hij niet. "Ik weet heel veel van IT. Maar ik kan de combinatie maken van IT en Sales". Dat wil overigens niet zeggen dat hij de computer heilig heeft verklaard. "Vroeger communiceerden we via de telefoon of we spraken elkaar aan. Tegenwoordig discussiëren we via de e-mail. Dat is een fantastisch medium, het is ook een belangrijk deel van m'n werk, maar het is geen discussievorm, vind ik. Ik kan jou iets in een e-mail schrijven waar jij iets anders uit leest dan ik bedoel. Als we praten en ik zeg dat ik jou een klootzak vind, dan kunnen we dat uitpraten. E-mail moet je gebruiken voor de overdracht van informatie en niet om te discussiëren".

-Jij bent in veel, zo niet in alles, ongekend fanatiek in wat je doet.
"Ja. In de sport, maar absoluut ook in m'n werk. Als we een mailing hebben en er komt 3 procent retour, dan moet dat percentage de volgende keer omlaag. Binnen de organisatie heb je te maken met mensen met andere karakters en andere kwaliteiten, die dit soort puntjes op de i niet zo gauw zullen zetten". 

-Je hebt je vrouw, je werk en Vitesse Delft en wat daar nog allemaal bij komt. Kan je daarin een rangorde aanbrengen qua belangrijkheid voor jou?
Van Veen neemt ruim bedenktijd. "Heel gevaarlijk", voelt hij de bui al hangen. Begint toch. "Tot acht jaar geleden was ik vrijgezel. Sindsdien woon ik samen". Neemt weer even een pauzetje. "Nee, die drie kun je gewoon niet met elkaar vergelijken. Voor mij zijn sport en vooral voetbal absoluut een passie. Ik loop nu 45 jaar op de voetbalvelden. Dat is een deel van m'n leven. Maar sinds ik samenwoon is dat ook iets wat ik absoluut niet zou willen missen. En ik ga elke dag fluitend naar m'n werk, daar heb ik het ook fantastisch naar m'n zin". 

-Je hebt geen kinderen. Jammer?
"Ja. Aan de andere kant: sinds ik samenwoon, woont de dochter van m'n vrouw bij ons. Dat klikte vanaf het eerste moment, ik kan perfect met haar opschieten". 

-Als je zelf kinderen gehad zou hebben, zou dat invloed gehad kunnen hebben op, bijvoorbeeld, de manier waarop jij als vrijwilliger bezig bent ?
"Als je kijkt naar wat ik bij Vitesse Delft heb gedaan, dan is dat voor een groot deel bij de jeugd geweest. Dat zou je als zoiets als compensatie kunnen zien voor het feit dat ik geen kinderen heb, ja, maar dat heb ik zelf toch nooit zo ervaren. Ik heb het wèl altijd heel leuk gevonden om met de jeugd op pad te gaan". 

-Al dat vrijwilligerswerk dat je met behoorlijk wat fanatisme doet, krijg je daar ook wat voor terug?
"Dat is wel 's een discussie die ik met m'n vrouw heb. Die snapt niet dat ik zo veel uren vrijwilligerswerk doe, maar dat daar geen geld tegenover staat. Ik zie dat niet zo. Dankzij dat vrijwilligerswerk heb ik een fantastische baan in het bedrijfsleven gekregen. Daarbij komt dat ik binnen de club en de KNVB en als scheidsrechter altijd erg gewaardeerd ben. Die waardering zit 'm wat mij betreft in kleine dingetjes. Natuurlijk, het is best fijn als je af en toe een complimentje krijgt. Helemaal als dat bij mensen recht uit het hart komt. Voor heel wat mensen is een speldje van de KNVB of het erelidmaatschap bij de club belangrijk. Ik heb dat niet zo. Nee, ik heb over waardering absoluut niet te klagen. Anders hou je het ook geen dertig jaar vol. En ik doe het nóg steeds met even veel plezier". 

-Word jij nooit 's moe van jezelf?
"Ja. Ik ben in m'n hoofd ook altijd aan het organiseren en regelen. Voor Vitesse Delft, voor thuis, voor het werk. Dat zal ik ook altijd blijven doen. Dat heeft met m'n persoonlijkheid te maken. Kijk, er zijn mensen die op de bank gaan zitten en een boek gaan zitten lezen, terwijl bij wijze van spreken de wereld om hen heen afbrandt. Ik heb in de Ondernemingsraad gezeten, verkoopcursussen gedaan, en ook dan ben ik absoluut een Pietje Precies. Mijn grootste tegenpool is de denker, de filosoof, de theoreticus. Aan de andere kant: mijn vrouw vindt het onbegrijpelijk dat ik in Portugal twee, drie uur op een terras kan kijken naar niks. Maar dat altijd maar willen organiseren, daar zou ik best wel 's wat meer los van willen komen". 

-Bij Vitesse Delft bemoei je je met zó veel dingen, ben je nooit 's bang dat als jij om de één of andere reden wegvalt de boel in elkaar stort?
"Daar ben ik heel makkelijk en nuchter in. Ik ben ooit van de jeugd naar de senioren overgestapt en voor mij is er gewoon een ander gekomen. Dat Vitesse Delft geen bestaansrecht meer zou hebben als ik wegval, dat is absoluut niet waar".
Kantinezaken, daar bemoeit hij zich nièt mee. "Maar alles wat met voetballen te maken heeft, daar zal ik me mee bemoeien. Vanuit m'n functie. En vanuit de PR voor de club. Ik heb een commerciële achtergrond, ik heb een uitgebreid netwerk en vele contacten. Als ik bij Rijnsburgse Boys ben, de amateurkampioen van Nederland, dan kijk ik hoe het daar toegaat. Dan denk ik: Zijn er dingen die bij Vitesse Delft een toegevoegde waarde kunnen zijn?" 

-Heb je nooit wat in de politiek willen doen?
"Het is me nooit gevraagd. Ik zit wèl namens de Buurtvereniging in de Werkgroep Spoorzone. Zo'n één keer per twee weken praten we met de Gemeente over de voortgang van dit megaproject. Ik vind het zeer interessant. Ik denk dat Delft er straks fantastisch mooi door zal worden. Maar wat de politiek betreft: je weet niet wat de toekomst brengt. Maar dan zal ik het niet voor een plaatselijke partij doen, maar landelijk. Als klein jongetje stemde ik PvdA, dat was Pierre van den Akker (de legendarische, in 1998 overleden verzorger van het Nederlands Elftal, PB).  Tegenwoordig kies ik voor Veel Vrije Dagen, voor de VVD, dus". 

-Heb je nog een droom?
Hij denkt na. "Nou ja, kijk, eh, natuurlijk, nee, ik denk niet dat ik één droom heb. Het zijn er een stel. Daar hoort in elk geval bij dat ik na m'n pensionering naar Portugal wil. En als ik dan op 45 jaar vrijwilligerswerk bij Vitesse Delft terugkijk, dan hoop ik dat het de club goed blijft gaan. Dat ze meekunnen in de top van het amateurvoetbal. Maar ook dat het goed gaat met het recreatieve deel binnen de club. Dat is op dit moment nog niet zo". 

-Jij vestigt je in Portugal? En je komt niet meer bij Vitesse Delft? Wat denk je zelf?
"Misschien dat ik dan wel elk weekend even terugkom, tenminste, voor de competitiewedstrijden. Maar als ik de rust daar zet tegenover de hectiek hier, dan weet ik het wel". (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl