Het Kaartenhuis is overleden, Delft zal deze dierbare nog gaan missen

Het laatste kaartje bij Het Kaartenhuis gaat over de toonbank.

DELFT – Ze hadden graag in het voorjaar van 2009 het 25-jarig jubileum gevierd. Maar Ticketservice wilde niet meer meewerken. En daarom ging deze week bij Het Kaartenhuis aan het Heilige Geestkerkhof het laatste kaartje de deur uit.

“Deze week kwamen opeens de emoties los”, zeggen Annelies Dias-Visser en Loda Stikkelman van Het Kaartenhuis want, en dat mag best nieuws worden genoemd, Het Kaartenhuis is afgelopen vrijdag overleden, alsof een dierbare is heengegaan. Wat in het voorjaar van 1984 begon als één van de Bekende Voorverkoopadressen is niet meer. 

Al eerder legden BVA’s in Nijmegen, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, Groningen en Den Haag het spreekwoordelijke loodje, omdat er simpelweg bijna geen rooie cent meer viel te verdienen. “Eigenlijk wilde we best doorgaan”, zeggen Loda en Annelies, “het verdiende niet veel, maar we wilden wel door voor onze klanten. Maar we mochten niet meer verder. We waren op het matje geroepen bij Ticketservice, omdat we één keer 50 eurocent teveel aan iemand hadden berekend en omdat er een jongen teveel voor zijn kaartje had betaald. Hij is vervolgens gaan klagen bij Ticketservice. We hebben het netjes opgelost, maar toch: voor Ticketservice was het een reden om ons, als Laatste der Mohikanen, uit hun systeem te zetten. We hebben het idee dat ze al langer van ons afwilden. We zijn het er dan ook absoluut niet mee eens.” 

Het Kaartenhuis zag in het voorjaar van 1984 het licht. Annelies Visser, destijds getrouwd met Mojo-oprichter Berry Visser, verkocht kaartjes vanuit de Voorstraat. “Op een gegeven moment wilde ik dat vanuit een eigen toko gaan doen. Ben ik samen met Loda – we kenden elkaar al van het schoolplein van de kleuterschool van onze kinderen – Het Kaartenhuis begonnen. Diana Ross was ons eerste concert.” Van Mojo kregen ze een vast aantal kaarten per concert: 400 Kaarten voor een concert in Ahoy’, 1000 voor De Kuip. Verdienste: 3 gulden 50 per kaartje. De liefhebbers lagen, met rijen richting de Oude Delft, de avond voor de verkoop al voor de deur te wachten. Loda: “We gingen ‘s nachts al open en deelden behalve nummertjes ook chocolademelk uit. Als we wisten hoeveel mensen er in de rij stonden, konden we uitrekenen hoeveel kaarten iemand maximaal kon krijgen. Dat zetten we dan netjes op de ruit zodat iedereen wist waar ‘ie aan toe was. Bij ons had je altijd kaarten.”

Voor de echte fans
Dat veranderde toen Mojo in 2001 de rechten voor de kaartverkoop verkocht aan Ticketservice. Annelies: “Je moest maar afwachten wat je uit de computer draaide. Bovendien bepaalde Ticketservice welke kaarten er verkocht werden en ging het bespreekgeld omlaag naar één euro per kaartje. Daar moest je dan ook je eigen kosten van betalen. Het was een wurgcontract en om het hoofd boven water te houden zijn we toen onder de naam Kortjakje kleding gaan verkopen. We wilden blijven, voor onze klanten. Want het contact met hen vonden we zó leuk. Of ze nu kaarten voor U2, Prince, Madonna, Rolling Stones, Neil Young, Jantje Smit, Marco Borsato of André Rieu kochten.” 

Loda: “Mensen die bij ons kaarten kwamen, waren de echte fans, ze wilden veldkaarten. We deden Het Kaartenhuis dicht en als we zagen dat er in een reeks van bijvoorbeeld vier concerten een nieuw concert in de verkoop ging, draaiden we eerst zoveel mogelijk veldkaarten uit. Als er een nieuw concert in de verkoop ging, riepen we dat om. Ging er een groot gejuich op, want dan wisten de mensen dat zij in ieder geval veldkaarten hadden.”

Popbeleving
De twee verkochten niet alleen kaarten, maar organiseerden ook reizen naar het buitenland. “We gingen ook mee. Waren we naar Bowie in Parijs geweest, wilden we de volgende dag terugrijden. Maar de helft wilde nog een dagje Parijs doen, de andere helft niet, omdat er ’s avonds voetbal op tv was. Reden we toch maar terug. Breekt de V-snaar van de bus, zeg. Heeft iemand nog haar panty uitgedaan, die als V-snaar diende. De Tröckener Kecks kwamen zelf met z’n allen bij ons langs om de merchandising af te leveren. We hebben zelfs kaartjes verkocht voor musicals van Joop van den Ende. Dát was wel effe ander publiek. Kwamen er van die grijze krullenbollen binnen, die er een half uur over deden om een besluit te nemen. En dan nóg moesten ze overleggen of hun mannen het wel goedvonden. Gingen ze alsnog zonder kaartje de deur uit.” 

Of de popbeleving van nu anders is dan toen, de twee kunnen het niet met zekerheid zeggen. “Je hebt nu Gothicfans, komen voor kaarten van Within Temptation. Die zijn wel fanatiek. En Kane en Amy Winehouse, dat loopt ook als een tierelier. Maar ook voor U2, The Rolling Stones, George Michael, Genesis, David Bowie, Prince, Lou Reed, Tom Waits en Leonard Cohen komen ze nog steeds. Weet je dat een kaartje voor Neil Young 140 euro kost? Niet normaal toch? En dan mogen wij nu geen kaartjes meer verkopen omdat we teveel zouden hebben gevraagd?” 

25 Jaar kaartjes verkopen, het zit er niet in voor Het Kaartenhuis, maar zeggen de twee: “We gaan wel door met de kleding. En in januari geven we, met een concert van De Mannen van Vermeer, een groot feest voor alle klanten van de afgelopen 25 jaar. Het was een leuke en geweldige tijd, maar de emoties komen nu wel los. Het voelt toch alsof er iemand is
overleden.” (MdW)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl