Wiesje Gort-Droog... zondag 27 december

Mooi hoor, dat overal een dik pak sneeuw ligt. En leuk hoor, zo'n witte Kerst. Maar ik kom al dágen de deur niet uit. Ik verveel me een ongeluk, dus wat dat betreft zou ik net zo goed de straat op kunnen.

En ik erger me rot. Ja, natuurlijk, aan die man van me. Die zit nu de hele dag voor het raam. En de hele dag staat er keihard sneeuwpopmuziek op. Ik trek me dan maar terug in de keuken. Ga ik een beetje zitten lezen. Reclamefolders en zo. En elk uur naar het nieuws op de radio luisteren. De dagen duren zo wel lang, ja. Terwijl we, als ik het goed heb, van de week toch de kortste dag hebben gehad. Ik begrijp er soms niks meer van. En weet u wat het is? Ik wèl. Je gaat op alles en iedereen letten. En je over van alles en iedereen verbazen. 

Zo blijkt, ik geloof dat het in Den Haag is, dat een eng beest uit een ingewikkeld land zich hier als de ultieme tuinruimer gedraagt. Dat kreng neemt elk blad voor de mond en knaagt het aan gort. Bomen en struiken gaan zo naar de Filistijnen. Die daar helemaal niet op zitten te wachten. Het gaat om de boktor. Die vooral verzot schijnt te zijn op de jeneverbes. Daarom heet ie nu al in de volksmond Bokmator. Dat doet me overigens terugdenken aan toen hier plotseling, maar dan vanuit een ander ver en nogal hitsig land, ineens een andere tor opdook: de vibrator. Ik weet nog goed, ik gilde het uit en de koude trillingen liepen me over de rug. Maar dat bleek te komen omdat er geen Nederlandse gebruiksaanwijzing bij zat, het is zonde dat ik het moet zeggen. 

Over dieren gesproken, wat ik dus graag doe: ik zag in een reclameblaadje dat ze in een Chinees restaurant ook met hun tijd proberen mee te gaan. Daar bieden ze namelijk sinds kort hertenvlees aan. Ja,echt, hier staat het: Bambi ketjap. En een ander restaurant heeft als onderdeel van een lopend buffet rendierbout. Tsja… En nu we het er tóch over hebben: in de dierenwereld komt wel degelijk homoseksualiteit voor. U vraagt zich misschien af: Waar heeft ze het nóu weer over? Maar er zijn nog steeds mensen die dat ontkennen. Terwijl het toch de gewoonste zaak van de dierenwereld is. 

Ik wil, bijvoorbeeld, maar even wijzen op het bestaan van de heremietkreeft. En, dan hoef ik u waarschijnlijk verder helemáál niks meer te vertellen, wat te denken van de potvis? Maar goed, laat ik ophouden met zeuren. Daar is het de tijd van het jaar ook niet voor. En ik moet toegeven dat het ook z'n mooie kanten heeft als de wereld schuilgaat onder zo'n dik pak ongerepte sneeuw. Dat ik zelfs boos word als iemand er met z'n boeren hoeven doorheen banjert. Want het heeft iets maagdedlijks en dat ontroert me meer dan ik wil toegeven. Voel ik me namelijk niet de enige…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl