Voetbal en winterstop, het kan vriezen en dooien

DELFT – Er wordt niet gevoetbald tijdens de winterstop. Dus is het eigenlijk een voetbalstop. Ook al is de winter er dan even mee gestopt. Maar, naar het schijnt, niet voor lang.

Dat neemt allemaal niet weg dat we nu halverwege het seizoen 2009-2010 zijn. Een nogal apart seizoen, want vanwege het invoeren van de Topklasse (en daarmee het toedienen van de doodsteek aan de Jupiler League) is het voor de minder bedeelde en bescheidener opererende clubs nu of nooit. Er kan zó overdadig gepromoveerd worden dat wie nièt promoveert degradeert, bij wijze van spreken. Hoe staan, wat dat betreft, de clubs in Delft en omliggende gemeenten ervoor? 

Vitesse Delft, we moeten toch èrgens beginnen, staat bovenaan in de eerste klas op zaterdag. Maar dat mag ook wel, met twee niet geringe trainers. Zou je denken. Maar nee, daar willen ze juist vanaf. Te duur. En dat gezanik met wel of niet afdoende gediplomeerde trainers en bijbehorende boetes, dat zijn ze ook zat. En dus moeten Chris Treling en Peter Bos na dit seizoen het veld ruimen. Maar het is natuurlijk wèl de bedoeling dat ze een hoofdklasser achterlaten. 'Vitesse Delft', zo lezen we in de bestuursmededeling, 'gaat in elk geval op zoek naar een trainer met minimaal UEFA A die volgend seizoen onder andere de scepter over de A-selectie zal zwaaien'. Lezen we dat goed? Jazeker. Vrij vertaald: het kan dus zo maar zijn dat er een trainer in Tanthof opduikt die ook een betaald voetbalclub mag trainen. En die bovendien nog wel méér te doen krijgt dan het trainen en coachen van de A-selectie. Als we niet uitkijken, wordt het nog wat met Vitesse Delft… 

DHC, óók eersteklasser, maar dan op zondag, valt op door een spectaculair verbouwde kantine, door een fiks aantal enthousiast bijeen geschopte en geprate rode kaarten en door een nieuwe voorzitter die niet vies is van snode plannen. Hij staat overigens aan het hoofd van een bestuur dat nog niet compleet is. Zo is er vooralsnog niemand die secretaris wil spelen. Hoewel, dat is enigszins bezijden de waarheid, want die liefhebber is er wèl, maar die krijgt de kans niet. Hoewel, ook dat is intussen misschien ietwat bezijden de waarheid. Want René Baggerman doet nu helemaal niks meer voor DHC, want hij heeft een beveiligd heenkomen gezocht naar z'n almaar meer tijd in beslag nemende bedrijf Bex Beveiliging. Dat zou dan de weg vrij (kunnen) maken voor de gebroeders Schreuders, van wie Dick een geboren secretaris is. Nou ja, dit filosoferen we ook maar in onze zenuwen… 

Van de (sub)top van het Delftse zaterdagvoetbal maken we, geheel vrijwillig, een vrije val naar de kelder. 'Goh, ik wist niet dat ze bij KFC zó veel elftallen hebben', zei onlangs een buurman die meer verstand heeft van verzekeren, zo verzekerde hij. Met KFC '71, en dan hebben we het over de meisjes èn de jongens, is het niet bepaald florissant gesteld. Er worden pittige en soms al te pittige nederlagen geslikt. Bij de mannen (de vroegere zaterdagvoetballers van dvv Delft) kon trainer Willem Berkien het niet langer aanzien. Hij kreeg er bovendien hoofdpijn van. En 'dus' draafde good old Ben Karlas in zijn onmetelijke goedheid maar weer op om te redden wat er te redden is. Intussen heeft KFC '71 uit 11 wedstrijden liefst 2 punten bijeen geschopt en het kostelijke doelgemiddelde van 7 voor en 40 tegen. Om het succes compleet te maken, staat ook het team van de andere kunne fier onderaan, met 1 punt uit 12 wedstrijden en het vorstelijke doelgemiddelde van 4 veur en 86 teuge. En we zijn nog maar op de helft… 

Met DVC gaat het iets beter, maar 10 uit 10 is toch ook niet echt om over naar huis te schrijven. Wat de vierdeklasser nog wel 's parten speelt, is dat de selectie wat heetgebakerde jongelui herbergt die nu en dan wel eens fysiek of verbaal uit de bocht vliegen. Gewapper met gele en rode kaarten leidt dan onvermijdelijk tot tijdelijke arbeidsongeschiktheid van de lastpakken. En daar raakt trainer Egmond Blinker uiteraard niet opgetogen van. Discipline lijkt dus het sleutelwoord, willen de DVC'ers een wat vruchtbaarder tweede helft aan dit seizoen breien.

Dan doen ze het in Nootdorp en Pijnacker, twee van de voorsteden van Delft, heel wat beter. DSVP, het prototype van een oprechte amateurclub, staat virtueel, zoals dat zo mooi heet, zelfs op de eerste plaats, want de Pijnackerse voetballers van Marcel de Letter liepen in 11 wedstrijden tegen de minste verliespunten op. Maar de huid wordt pas verkocht als de beer geschoten is. Sterker: de prijzen worden pas aan de meet verdeeld. Het is dus slim niet tè vroeg te juichen, immers: het eerste gewin is kattengespin. Wie het nou nog niet begrijpt… 

Bij SV Nootdorp doen ze het anders, maar zeker niet slechter. Bij de tweedeklasser heeft de ambitie genadeloos toegeslagen. Met voorzitter Peter van Haagen en trainer Bert de Best hebben ze al twee mannetjesputters in huis. En in Joh Karelse, die zeer wel van de hoed en de rand weet, hebben ze ook nog een verenigingsmanager gestrikt die zich met van alles en nog wat, maar nièt met de hoofdtrainer, gaat bemoeien om van SV Nootdorp een voetbalbolwerk te maken waar niemand omheen kan. DSO is, zo lijkt het, niet meer van de eerste plek af te halen, maar met al die bij DHC geschoolde voetballers die nu bij SV Nootdorp lopen te ballen, weet je het maar nooit. 

Oók Nootdorp is RKDEO. Dat dezer dagen nog druk is met het vieren van het 75-jarig bestaan. Sportief is het een beetje wisselvallig, tot nu toe. Niet dat ze bij RKDEO met zó'n gezicht rondlopen, ze hebben niet voor niets trainer Martin de Graaf ook voor volgend seizoen vastgelegd, maar 19 punten uit 13 wedstrijden is ook weer geen reden om de polonaise te lopen. 

Bij het Pijnackerse Oliveo, dat niet meer dan 6 punten aan de gespeelde 12 wedstrijden overhield, is men evenmin in de stress geraakt. Trainer Peter Huisman weet al weer even dat hij mag blijven. En Martijn Langstraat, die nu nog in SV Den Hoorn 1 loopt te voetballen, stopt daarmee. Hij wordt de assistent van Huisman. Ze doen verder geen gekke dingen bij Oliveo. Ze vertrouwen op de (innerlijke)
kracht die de meeste dorpsclubs eigen is.

De meeste dorpsclubs, ja. Want neem nou vv Schipluiden. Dat promoveerde onder leiding van de ambitieuze trainer Manuel Vissers naar de derde klas. En het begon dit seizoen met min of meer grote plannen en in elk geval een flinke dosis enthousiasme en werklust. Intussen lijkt de sjeu er een tikkeltje af. Mede daardoor bevindt vv Schipluiden zich met 15 punten uit 11 wedstrijden een beetje kleurloos in de middenmoot. En dat zit Vissers, die plichtsgetrouw blokt op het behalen van dat felbegeerde UEFA A-diploma, niet echt lekker. 

Beter vergaat het die andere dorpsclub: SV Den Hoorn. Daar heeft John de Letter de technische touwtjes in handen en dus laat hij ook daar z'n 'eigen' systeem spelen. Dat resulteert voorlopig in een derde plek, op eerbiedige afstand van het nauwelijks te stuiten Full Speed. Dat morste in 12 wedstrijden niet meer dan 4 punten, SV Den Hoorn raakte in 13 wedstrijden 17 punten kwijt. 

Een ploeg die het dit seizoen wel 's aardig ver zou kunnen schoppen, is dvv Delft. De geroutineerde kern, met Paul Etienne, Oscar Laguna Burgos, Dennis Blom, Tim Steenks en Laurens Sandell, neemt de jongere rest op sleeptouw. Na een aarzelend begin loopt het nu lekker. Waar ze bij dvv Delft kennelijk wat minder kaas van hebben gegeten, althans minder gelukkig mee zijn, is van het vinden van de juiste trainer. Nu moet Erwin Stoelinga aan het eind van het seizoen weer z'n biezen pakken. Naar verluidt omdat hij te lief is. 'Wat is er met jou aan de hand?' 'Oh, niks. Ik ben gewoon te lief'. En wij hebben altijd geleerd dat je juist de oorlog wint met voetballers en trainers die liefhebbers zijn… 

Delfia is z'n trainer al wat langer kwijt. Chris Jansen ondervond aan den lijve dat Delfia een stel prima voetballers heeft, maar ook en vooral dat er méér nodig is om met een groep van 14, 15, 16, 17 man een solide seizoen te draaien. Delfia begon overigens niet onaardig, maar gaandeweg kwam de klad er een beetje in. Nu, halverwege, prijkt de ploeg op de derde plek van onderen en da' s toch een tikkeltje griezelig. 

De vierdeklassers SEP en Concordia doen tot nu toe niet voor elkaar onder. Met 20 punten uit 10 wedstrijden, je kan dus nog steeds twee punten per wedstrijd binnenhalen, verkeren ze in de betere regionen. Concordiatrainer Hans Verheij, die z'n contract verlengde, kan nu ook nog bouwen op de doorleefde inbreng van de veertigers Maurice Bavelaar en Michael Stet. Bij SEP heeft Joop Hoornweg, die z'n contract nog niet verlengde, het met z'n jonge ploeg aardig voor elkaar. Een gedeelde tweede plek, dat is lekker jaarwisselen.

De twee studentenclubs spelen de pannen nog niet van het dak. Taurus voetbalde in 12 wedstrijden 15 winstpunten bijeen, Ariston '80 sprokkelde in 10 wedstrijden 13 punten. Ariston '80 heeft nog wel een trainingsclinic bij HFC Haarlem tegoed, maar of je daar nou beter van gaat voetballen. Ze mogen al blij zijn als die club, als het zo ver is, nog bestaat… 

DHL presteert naar behoren. De ploeg is lastig te verslaan, maar in de derby's verspelen ze toch net wat te veel punten om nadrukkelijk bovenin mee te doen. Al kan dat natuurlijk nog komen. SV Wippolder lijdt ook al aan die vermaledijde wisselvalligheid. Een kwaal waar meer ploegen last van hebben die voor een flink deel uit jonge gasten bestaan. Trainer Peter Pothof is echter vol vertrouwen dat hij er bij deze club wat van kan maken, want hij blijft in elk geval nóg een seizoen.
Sluiten we af met Full Speed. Dat in één seizoen z'n voorzitter (Cock van der Pot) en z'n trainer (Pierre van Zinnen) kwijtraakt. Maar dat tegelijk behoorlijk ongenaakbaar is, want ze weten bij die club nog nauwelijks wat verliezen is. Dat wordt promoveren, dat kan bijna niet anders. Hoewel: ook hier geldt dat hoogmoed voor de val komt. En dat het verstandig is met beide benen op de grond te blijven, al is dat in kopduels niet altijd handig…

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl