Wiesje Gort-Droog... zondag 3 januari

Zo, die Kerstdagen zitten er ook weer op. Was nog een hele zit, kan ik u melden. Nee, ik ben de deur niet uit geweest. En al helemáál niet uit eten. Ik heb zó weinig te verteren dat ik alleen de recensies lees van restaurants waar het niet te eten is.

En een Kerstboom hadden we ook niet. Hoef ik bij mijn man niet mee aan te komen. 'We hebben toch ook geen hond?', gilde hij toen ik het voorzichtig en tegen beter weten in voorstelde. Ja, ik hoorde van m'n lieve buurvrouwtje dat ze nu op Marktplaats.nl, wat dat ook wezen moge, Kerstbomen aanbieden tegen spotprijzen. 'In goede staat', staat er dan bij. 'Heeft altijd binnen gestaan'. Dat wil die man van me dan weer wèl. Maar dan ga ik dwars liggen. Vindt hij ook geen gezicht. Intussen heb ik wèl mooi de gelegenheid gehad om het jaar een beetje te overdenken. Wat ik me ervan kan herinneren, zijn er toch wel vreemde dingen gebeurd. 

Ik wil maar zeggen: de tijden veranderen en bepaald niet in positieve zin. Zo is het toch eigenlijk van de gekke dat de criminaliteit op middelbare scholen zó is toegenomen dat er nu zelfs klassejustitie komt? Daar staat, wat mij betreft dan, tegenover dat als er één groep mensen is die met verve de Europese gedachte uitdraagt en van wie ik dat niet had verwacht, dat dat wel de smokkelaars zijn. Die zijn pas echt grensoverschrijdend bezig. Ik heb me, op de valreep, wèl over iets heel anders danig zitten opwinden. In de vorige krant stond die foto met al die mensen die het zo druk schijnen te hebben met het maken en bezorgen van deze krant. En ja hoor, ik ontbrak daarop. Voor de zoveelste keer. Ze willen mij er gewoon niet bij hebben. Zo'n ouwe doos met een rollator, denk je dat we dan nog één advertentie verlopen?, schijnen ze gezegd te hebben. Dat moet je dus ook nog via via horen. En, zeggen ze er dan nog bij om extra zout in de wond te strooien, dat bijna handjevol mensen met veel te veel vrije tijd of een buitengewoon slecht huwelijk die die ongein van jou wèl lezen, diè zouden ze op de foto moeten zetten. 

Maar goed, ik incasseer deze zoveelste teleurstelling als een vent. En daarom zanik ik er zo over, het is zonde dat ik het zeg. Op diezelfde valreep van dit jaar heb ik nog wel een belangrijke ontdekking gedaan. Vind ik zelf tenminste. Op de televisie zag en hoorde ik reclame maken voor ik geloof chocoladepudding of zoiets van Dr. Oetker. U weet wel, dat is die kwakzalver die je kunt raadplegen als er een puddinkje niet goed is geworden. Tot mijn stomme verbazing hoorde ik dat je Dr. Oetker uitspreekt als Dr. Utker. Echt waar. Nou, u begrijpt: ik had gelijk zó'n boei. Ik praat namelijk in de recreatieruimte van het Verpleeghuis nogal eens over koetjes en kalfjes…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl