Vissen zijn volgens Reinier Riem van Vissenopvang Delfgauw net kinderen

Algemeen

Reinier vindt het fantastisch om naar de gewoontes van vissen te kijken. (foto: Marijn Abbenhuijs)

DELFGAUW - Op het eerste gezicht heeft het niets bijzonders, het flatgebouw ‘Zuideind’ op de melkdragerhof in Delfgauw. In werkelijkheid huisvest het een appartement met vijftien aquariums met de meest bijzondere vissen. “Ik ben arbeidsongeschikt”, vertelt Reinier Riem, de eigenaar van die aquariums, terwijl hij koffie inschenkt. “Ik moet toch wat om handen hebben en heb veertig jaar ervaring met vissen. Daarom heb ik besloten de Vissenopvang te beginnen, puur uit hobbyisme.

Op deze manier kan ik veel vissen redden van het riool. De vis is namelijk een vergeten dier en wordt vaak in een opwelling gekocht. Mensen zijn de beestjes vaak snel weer zat en spoelen ze dan door de wc. Vissen kunnen daar niet lang overleven. Ik kan ze hier wèl in leven houden.”

Veel vissen die Reinier ontvangt zijn door de mens gevormd, of eigenlijk misvormd. Reinier kijkt naar het grote aquarium links van hem en begint enthousiast over de vissen te vertellen. “Kijk, die heeft een dubbel oog. Die daar heeft een misvormd hoofdje en al die vissen kunnen ook hun mond niet dicht krijgen.”  De misvormingen zijn ontstaan tijdens het overzetten van de genen van meerdere vissen. Op die manier proberen tussenhandelaren een unieke vis te creëren. “Maar die vissen hebben ook gevoel”, weet Reinier. “Als ze willen eten, proberen ze mij daar attent op te maken. Zo zat ik hier eens en voelde ik een straal water op m’n hoofd belanden. Toeval, dacht ik, maar even later volgde er nog één. Toen ik in een andere stoel ging zitten, raakten ze me daar ook op m’n hoofd. Ze zijn zich bewust van mijn aanwezigheid.”

‘IK VIND HET FANTASTISCH OM NAAR DE GEWOONTES VAN DIE DIERTJES TE KIJKEN’

Reinier wijst op de vissen in het aquarium die allemaal op hem zijn gericht. Als hij opstaat, veren de vissen plotseling op. Ze willen eten, dat moge duidelijk zijn. Reinier zwicht voor hun aanzoek. “Nu gaan ze voor je dansen, hoor”, praat hij intussen door. “Het zijn net kinderen. Ik vind het fantastisch om naar de gewoontes van die diertjes te kijken. Wat voor gekke streken ze allemaal uithalen.”

De deurbel gaat. John Post van de Vissenopvang in Vlaardingen komt een Pleco brengen omdat hij er bij hem thuis niet genoeg ruimte voor heeft. Reinier haalt de deksel van de plastic bak waar het dier in zit en pakt de grote Pleco met zijn hand eruit. “Kijk”, zegt hij, terwijl de vis dichterbij houdt. “Dit beest kan zich goed verdedigen.” Hij wijst op de harde schubben die maar naar één kant aaibaar zijn en de kenmerken die door de vis als wapen gebruikt kunnen worden. Dan gaat het voor hem bedoelde aquarium open en komt hij bij een soortgenoot en nog een andere vis terecht. 

‘IK BEN NON-STOP MET VISSEN BEZIG’

“Ik ben non-stop met vissen bezig”, vervolgt Reinier zijn verhaal. “In de loop der jaren heb ik veel kennis opgedaan door logisch over de vissen na te denken. Of ik gestudeerd heb? Ja, voor vogeltje, maar ik kon alleen niet landen. Ik heb inmiddels een hele encyclopedie in mijn hoofd zitten maar ik weet nog niet alles. Ik krijg er nooit genoeg van. Ik raak nooit uitgekeken op de vissen. Mijn vrouw vind het heel leuk dat ik dit doe. Zij heeft me in het begin zelfs gestimuleerd hiermee te beginnen.”

Inmiddels zijn er 26 vestigingen van de Vissenopvang in Nederland en die hebben samen 175 aquariums. Op die manier kunnen mensen uit het hele land hun vissen bij de Vissenopvang kwijt. Ze hoeven daar niets voor te betalen, want alle opvangen komen voort uit hobbyisme. “Ik krijg regelmatig donaties van mensen en voer of aquariums, dus heel veel hoef ik er niet in te investeren”, geeft Reinier aan. “Maar een hobby blijft een hobby en dat kost geld. Onze website wordt helemaal gratis bijgehouden door Harry van Loon en we hebben veel partners waaraan we vissen uitleveren. Zo zijn er vijvers beschikbaar gesteld waar vissen naartoe kunnen worden geplaatst en is er een samenwerking met dierentuinen en botanische tuinen, waaronder de botanische tuinen in Delft en het Vredespaleis in Den Haag.” Reinier hoopt dat het aantal vestigingen van de Vissenopvang nog stijgt tot 55. Want, weet hij, hoe meer vissenopvangen, hoe minder vissen er uiteindelijk in het riool belanden. (MA) 

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12