Zijkant...

Kom, dacht ik, laat ik maar weer 's gaan. Rare zin, eigenlijk, als ik 'm goed bekijk. Net zo raar als die mevrouw, heel irritant, die als stopwoordje 'Ga dóór!' heeft. Maar terzake. Ik ging dus weer 's een bakkie doen in de recreatieruimte van het Verzorgingstehuis. En ja hoor, daar zaten ze weer. Gezellig in een kring. En ze waren zo waar, op hun manier dan, druk in gesprek, de dametjes. Het ging zo te horen nog ergens over ook.

Niet dat het allemaal even bijdehand was wat ze te melden hadden. En opwindend was het ook al niet. Maar ze waren lekker bezig. Het ging over de verkiezingen van woensdag. De meeste van die ouwetjes bleken overigens geen flauw benul te hebben van waar het bij die verkiezingen over gaat, laat staan een geestig benul. Hoewel. Het blijkt dat vanuit het Verzorgingstehuis is geregeld dat ze met z'n allen kunnen gaan stemmen. Ze worden gehaald en gebracht. Met een stembus, ja. Niet zó opzienbarend overigens, want het is met het gros van die mensjes sowieso al halen en brengen, het is zonde dat ik het zeg. Hoe dan ook, het was een gezellige boel. Tot, nee hè, die engnek weer binnenstoof. U weet wel, die protserige pocher, die ouwe man die niet alleen denkt dat hij er bij de vrouwtjes nog steeds ingaat als koek, maar die zichzelf ook nog 's een onweerstaanbare lolbroek vindt. Hij zat nog nauwelijks of hij stak van wal. Dat z'n broer graag onder de rook van Amsterdam wilde gaan wonen, maar dat die daar toch maar van afziet, want hij had het Journaal gezien. Hij sloeg zich, als enige, op z'n dijen van de lol. Hij was niet meer te stuiten. Hij vertelde, waarom zal wel eeuwig een raadsel blijven, dat hij een straatmuzikant kent die doorlopende belangstelling heeft en dat die er dus van ellende maar bij is gaan werken. De vrouwtjes om hem heen sopten nog maar 's hoofdschuddend een koekje in hun kopje koffie. O ja, schoot hem eerst te binnen en vervolgens en helaas ook te buiten, hij had gelezen over een beetje dubieuze kroegbaas bij wie niet alleen de telefoon was afgetapt. En ook over een Schotse bende doedelzakkenrollers die door de mand waren gevallen bij een blaastest. Tsja. Hij ging intussen vrolijk door. Tsjonge, wat vermaakte die man zich met zichzelf. Hij had het natuurlijk over de verkiezingen, want geen onderwerp was heilig. Had hij het over die Jolanda Sap, van GroenLinks, en dat ze een persconferentie had belegd. Hij kwam niet meer bij. Of toch, jammer genoeg, wèl. Dat het dom was dat die staatssecretaris Teeven niet Emancipatiezaken in z'n portefeuille heeft, want Teeven is toch niet voor niks het meervoud van Teef? En dat Geert Wilders vroeger voor de klas heeft gestaan, maar dat was niks geworden. Als blonderwijzer kwam hij niet uit de verf. En zo ging dat maar door. Ik was het zat. Dan maar liever die man van me. Weet ik tenminste zeker dat er niks te lachen valt.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl