Hoe is het nou met... Frans Kool

DELFT - Geen betere maand om op het afgelopen jaar terug te blikken dan de maand december. Dus vroeg Delft op Zondag aan Frans Kool, één van de weinige Calvé’ers die bij Calvé bleef werken: Hoe is het nou?

-Hoe is het nou?
Goed, goed. Op 31 mei zijn we in Delft gestopt. We zijn daarna gelijk naar Rotterdam gegaan om voorbereidingen treffen voor de verhuizing. Daar zijn we zes weken lang voorbereid op het werk. We zijn met vijftien man van de vorige Calvé-fabriek naar Rotterdam gegaan. We werken daar nu in drie ploegen van vijf man. 

-Hoe bevalt het daar?
In het begin was het flink wennen. Ik moet nu ook naar Rotterdam heen en weer reizen, terwijl ik eerst op de fiets naar m’n werk ging. Het is ook een andere werkomgeving. Qua ligging zitten we in Rotterdam nu trouwens wel op een fantastisch mooie plek, we kijken zo uit over de Maas. Qua werk is het wel ietsie anders. In Delft had je boven het proces en beneden ‘de lijn’. In Rotterdam is het precies omgedraaid. 

-Wat mis je het meest van de Calvéfabriek in Delft?
Toch wel een beetje de gezelligheid. Je zat met vijf lijnen. En in de kantine of het koffiehok kwam je elkaar allemaal tegen. We werkten daar met veel meer mensen. Nu zitten we maar met vijf man in een ploeg. Soms zit je dan in je eentje koffie te drinken. 

-Heb je nog veel contact met oud-collega’s?
Je komt elkaar nog wel eens tegen, dan maak je een praatje. Die jongens zijn overal naartoe gegaan. Laatst is iedereen weer bij elkaar gekomen, dat schijnt ontzettend gezellig geweest te zijn. Ik had er graag bij geweest, maar ik had andere verplichtingen. 

-Zijn de meesten alweer aan het werk, dat jij weet?
De meesten zijn alweer aan het werk, ja. Maar er zijn er ook die nog geen nieuw werk hebben. Een aantal heeft een soort regeling dat ze tot april van het volgende jaar salaris doorbetaald krijgen, daarna moeten ze zichzelf bedruipen. Maar ik schat dat zo’n 80 tot 85 procent van de Calvé’ers alweer aan het werk is. 

-Is de verhuizing naar Rotterdam je achteraf mee- of tegengevallen?
Om eerlijk te zijn denk ik dat we het heel anders hadden kunnen doen. De machines hadden we beter al in Delft schoon kunnen maken. Maar ja, daar was geen tijd meer voor. We moesten overwerken om de weken van de verhuizing te overbruggen. In het begin waren er in Rotterdam ook veel kinderziektes. Dan deed dit het niet, dan deed dat het niet. Maar we hebben ons er doorheen geworsteld. En de lijn draait nu goed, hoor. 

-Hoe kijk je op het afgelopen jaar terug?
Het was een heel bewogen jaar, natuurlijk ook omdat ik de Stadsprins ben geweest. Dan was er nog de sluiting van de fabriek, dat heeft me wat gedaan… Ik heb altijd met veel liefde gewerkt in Delft. De sluiting was onvermijdelijk, want Unilever wilde dat. Ik ben blij dat ik meekon naar Rotterdam en dat ik nog een paar jaartjes mee kan hobbelen. Ik ben net 61 geworden, dus ik moet nog effe door. En dan zit het erop. (JN)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl