DHL-voorzitter Paul de Bree hoeft niet per se alles zelf te doen

Algemeen

DHL-voorzitter Paul de Bree: "Je kan als vereniging alleen blijven bestaan als je groeit". (foto: Roel van Dorsten)

DELFT – Paul de Bree is, schat hij nonchalant, 'een jaar of zeven' voorzitter van DHL. De club waarvoor hij ook voetbalde, "maar niet op zo'n hoog niveau". En de club waarvoor hij nog steeds voetbalt: "Af en toe nog een beetje, bij de veteranen". DHL is 'wereldberoemd' in deze contreien om z'n zeven-tegen-zeven-veteranencompetitie.

-Wat ben jij voor een voorzitter?
"Ik ben in elk geval iemand die zeer betrokken is bij de club. Maar ook iemand die ervoor moet uitkijken dat hij niet in de valkuil trapt dat je dingen gaat doen omdat anderen die laten liggen. We hebben, om een voorbeeld te noemen, een tijd geen penningmeester gehad. Ben ik een paar jaar niet alleen voorzitter, maar ook ad interim-penningmeester geweest. Dat was toch wel een behoorlijke klus. Maar dat hoeft gelukkig niet meer, we hebben nu een voortreffelijke penningmeester. Ik heb wel graag controle over de dingen, zodat ik weet wat er gebeurt, maar ik hoef dus niet alles zelf te doen". 

-Vind je dat je als voorzitter ook het boegbeeld van de vereniging moet zijn?
"Boegbeeld, dat vind ik wel wat dramatisch klinken. Ik vind dat de vereniging als vereniging iets moet uitstralen". 

-Wat wil dat zeggen als we het over DHL hebben?
"Ik denk dat wij overkomen als een vereniging waar het goed is om erbij te horen. Een vereniging waar zich weinig grote incidenten voordoen. En een vereniging die het sportief redelijk doet. En binnen onze vereniging, maar dat zijn van die dooddoeners, wordt gelet op normen en waarden. Natuurlijk gebeurt er wel 's wat, maar dan zitten we er bovenop". 

De Bree heeft geen termijn in z'n hoofd dat hij er, hoe dan ook, een punt achter zet. "Ik zie wel hoe lang ik het leuk vind. Maar ook belangrijk is: ben je nog bij zo'n vereniging betrokken? Wèl heb ik het gevoel dat ik niet heel lang moet blijven zitten. Maar je moet reëel zijn: in de huidige wereld van de vrijwilligers zijn er niet zo heel veel mensen die voor niets bij een vereniging zo'n functie willen vervullen. Toch wil ik ook niet in de situatie komen van: Er is niemand anders, dus ik blijf maar zitten. En dat iedereen zegt: Laat die man nou 's weggaan". 

DHL is, zegt De Bree, in sportief opzicht een redelijk gezonde vereniging. In financieel opzicht is dat een iets moeilijker verhaal. "Sportief gezien zijn we zeker niet ontevreden. Het eerste draait redelijk mee. Het tweede, gepromoveerd naar de tweede klas, staat weer bovenaan. Aan de onderkant bij de jeugd groeien we. En we hebben een goed draaiende veteranencomeptitie. Financieel gezien hebben we het best wel moeilijk. Vorig jaar hadden we een behoorlijk nadelig exploitatiesaldo. Dat betekent dat de kosten omlaag moeten en de inkomsten omhoog. Dat is makkelijk gezegd, maar niet zo makkelijk gedaan. En dan komt daar de winterstop nog 's bovenop. Dat is nadelig voor onze liquiditeit. Eigenlijk staan de inkomsten uit de kantine nu zo'n beetje stil. Maar daar hebben alle verenigingen last van". 

-Jullie accommodatie, mogen we dat een ouwe zooi noemen, of zijn we dan wel erg oneerbiedig?
"Nee, hoor, dat is niet oneerbiedig. Het is een ouwe zooi. Ik zou bijna zeggen: Het is niet meer van deze tijd. We doen er alles aan, maar het blijft het betere oplapwerk. Met veel enthousiasme en met veel vrijwilligers. Daar kun je dankbaar voor zijn. Maar eigenlijk zou het gebouw via een forse investering aangepakt moeten worden. Maar de middelen zijn er gewoon niet. We zitten al 50 jaar op dit complex. We blijven zitten waar we zitten. Dan krijg je op geen enkele wijze subsidies of verhuisvergoedingen. En als vereniging met ruim 400 leden ben je niet zo kapitaalkrachtig dat je vijf ton bij de bank kunt lenen. Dat is de kern van ons probleem. Overigens is onze accommodatie wel oud, maar alles functioneert wèl".

'TENZIJ INEENS NIEMAND MEER WIL GAAN VOETBALLEN…'
"Best wel lastig", noemt De Bree het zowel kwalitatief als kwantitatief op peil brengen van DHL's jeugdafdeling. "We zijn een paar jaar geleden begonnen de jeugd van onderop aangevuld en uitgebreid te krijgen. Spelers uit de selectie trainen op zaterdag vier- en vijfjarigen. Dat is een soort instuif. Geen verplichtingen, die kinderen hoeven geen lid te zijn. Het is bedoeld om ze te laten ruiken aan het voetballen. Die formule heeft wel succes, van onderop groeien we met de jeugd. Overigens hebben we in elke categorie wel een jeugdelftal'. 

-Hoe staat het met Ariston '80? Komen de studenten bij DHL voetballen, althans: op jullie complex?
"Er zijn gesprekken geweest. Er is de intentie om zaken met elkaar te doen. Dat Ariston '80 mogelijk op zaterdag gebruik gaat maken van ons complex. Die afspraken zijn in principe op hoofdlijnen afgerond. Ariston '80 moet dat nu aan z'n leden voorleggen. Dat zal binnen nu en een week of zes gebeuren. Daarna weten we meer". 

-Wat zijn de voordelen voor DHL?
"We hebben dan een veel grotere bezetting van ons complex, waardoor de kosten dalen en de inkomsten stijgen. We kunnen dan samen middelen genereren om de accommodatie te verbeteren". 

-Hoe zie je DHL over pakweg vijftien jaar? Bestaat DHL dan nog wel?
"We hebben met onze leden onze nieuwe visie doorgenomen. Daarin zeggen we dat we onze activiteiten, behalve voetbal hebben we ook tennis en biljarten, verder willen uitbouwen. We willen ook meer werk maken van het naar de buurt brengen van de sport. We willen proberen met gerichte acties meer jeugd te krijgen. Slagen die plannen, dan bestaat DHL over tien, vijftien jaar zeker nog. Tenzij ineens niemand meer wil gaan voetballen…"

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12