Wiesje Gort-Droog zondag 23 maart

De column van Wiesje Gort-Droog van zondag 23 maart.

Dat doet me toch wel goed, moet ik eerlijk zeggen. Dat steeds meer mensen zich hoor- en zichtbaar druk maken om de natuur en hoe we daar mee omspringen. Dat is namelijk soms echt bij de wilde spinnen af. Sterker: daar lusten heel wat honden geen brood van. Ja, ik vind dat wel wat hebben, dat kapitale bouwprojecten worden stilgelegd en ambitieuze plannen drastisch worden versoberd of zelfs geschrapt, omdat ze ten koste zouden gaan van, ik noem maar een dwarsstraat, de Westfriese gestreepte kale bastaard of van het al even merkwaardige theekransslagaderkruid. Beestjes die bijna niemand ooit gezien heeft en plantjes waar een normaal mens zonder enige wroeging met grote platvoeten overheen banjert, brengen projectontwikkelaars en overheidsinstanties soms moeiteloos in verlegenheid. Práchtig vind ik dat, het is zonde dat ik het zo enthousiast zeg. Of neem maar die mensen, die kennelijk niks zinnigers te doen hebben, en die onmiddellijk vreedzaam in het geweer komen als ook maar het geringste vermoeden bestaat dat ergens een boom omgezaagd gaat worden. Binnen de kortste keren organiseren ze verongelijkt een schamenscholing, roepen ze er met gezwollen aderen en trillende lippen driewerf schande van en vragen ze zich wanhopig af waar ze dán hun hond aan moeten vastbinden als ze met vakantie op safari gaan. Want je bent dierenvriend of je bent het niet. Aandoenlijk zijn ook die lieverds die de padden helpen oversteken, omdat die dombootjes zo graag de snelweg opwillen, waarvoor u en ik trouwens een vette bekeuring zouden scoren. Die paddentrek, overigens niks meer dan een dekmantel voor die hitsige amfibietjes die immers gewoon op weg zijn naar een lekker wijffie, het is best mooi. En de hulp die die glibbers krijgen óók. Want voor je het weet is elk padje een platje, en dat willen we toch ook niet? Ik krijg zelfs bijna een brok in de keel als ik de smeekbeden hoor om aanvullende specifieke voorzieningen voor de meest kwetsbare groep onder die padden, de fietspad. Aan de andere kant mogen we de natuur zelf ook niet uitvlakken. Ik bedoel: die natuur is me toch een partij wreed, niet te filmen. Of toch wel, want ik mag daar graag naar kijken, op Amikaal Planet of zoiets. Ook dichtbij huis is het wat dat betreft trouwens dikke pret. Zo schijnt de kabaalscholver zich ongans te vreten aan de vis die hier in de sloten het hoofd onder water probeert te houden. Maar hoe dan ook, de natuur is prachtig mooi. Daar moet je van genieten. Maar dan moet je er ook oog voor hebben. Daarom begrijp ik niet dat mensen hun vrije dagen zo massaal verzieken door met z’n allen naar, bijvoorbeeld, Ikea te gaan. Er zijn daar dan zó veel files, het is er dan zó onvoorstelbaar druk, het enige wat er dan doorloopt, zijn de toiletten.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl