Wat ik zeggen wil

Algemeen

Het Gat van Ad
DELFT - Het enthousiasme spat er vanaf, zo lees ik in de krant Delft op Zondag in het artikel over ‘Het Gat van Ad’, dat ik helaas eerder ‘De Gat van Ad’ zou willen noemen. Hoe is het werkelijk waar mogelijk dat de Welstandscommissie dit heeft toegelaten? Het is nota bene de entree van de oude historische binnenstad van Delft. Dan mag je toch wel verwachten dat de bouw aangepast is aan de bouwstijl erom heen? Dit is een gebouw geworden zonder smaak. Niet modern en niet klassiek, zelfs niets daar tussenin. Nu is het ook weer niet zo dat ik tegen moderne gebouwen ben. Het nieuwe station, bijvoorbeeld, gaat er bijzonder uitzien. In het centrum zijn nog wel meer goed ingepaste moderne gebouwen te vinden. Zo heeft een ieder gelukkig z’n eigen smaak. Maar dit? Nee, dit kan niet! De Welstandcommissie was aan het slapen of dacht wellicht: Ach, hiervoor was die bioscoop nog lelijker en nu zijn we er toch op vooruit gegaan. Op zo’n eindresultaat kan je toch niet trots zijn? Jaarlijks wordt de de Le Comteprijs uitgereikt voor de mooiste restauratie in het centrum, zodat Delft haar historische aanzien behoudt. En dan wordt een dergelijk architectonische miskleun neergezet. Neem het pand rechts als voorbeeld. Pas kozijnen, de dakgevel en het dak aan en verwijder de balkonnen. Wie weet wordt het dan nog wat. 

Ruut van Hooft, Delft


Partij Voor Verdeeldheid?
DELFT - Omdat ik toch altijd wel geïnteresseerd ben in wat de Delftse politiek over bepaalde zaken denkt, lees ik altijd de stukken in Delft op Zondag waarin diverse partijen hun mening geven. In de editie van 5 september moest ik deze keer lezen dat de PVV als Partij Voor Verdeeldheid wordt voorgesteld. Waar haalt de schrijver het recht vandaan om als journalist zijn mening in dit stukje tekst zo te presenteren? Hoe moet de rest van het artikel, en zijn volgende, nog geloofwaardig als onpartijdig overkomen bij de lezer? Ik zie nergens dat de PvdA als de Partij van de Asocialen dan wel Armoe wordt gepresenteerd. Of Veel Vrije Dagen voor de VVD. Het wordt intussen irritant hoe de PVV in de media als een soort van doemscenario wordt neergezet door een aantal zaken oeverloos te herhalen die nergens over gaan. Persoonlijk is het mij opgevallen dat in de jaren zeventig het woord discriminatie buiten het woordenboek trad en in de openbaarheid werd gebracht door immigranten en bewoners van onze overzeese gebiedsdelen. Vooral tegen de Politie en Overheid werd dit woord gebruikt als argument om onder de regels of hun straf of boete uit te komen. Gezien de toenmalige, linkse pappen-en-nat-houden-overheid werd dit beloond en zitten we nu met de problemen. Veel mensen zijn monddood gemaakt en laten zich nu horen via de PVV. In Delft hebben we Martin Stoelinga en Jan Peter de Wit die de luis in de over-sociale pels zijn en dat wordt hen ook niet altijd in dank afgenomen. Terug naar de verdeeldheid. Deze lijkt dus te danken aan de linkse pamper-mentaliteit! Verdeeldheid is trouwens niets nieuws in Nederland en de wereldlijke moslimgemeenschap. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat al die vluchtelingen hun strijd hier gewoon voortzetten. Dat is wel waar het in mijn omgeving soms op lijkt, het zet integratie op een zeer laag pitje. Sociaal is prima, maar daar hoort ook controle bij. Dat laatste is waar het in de linkse optiek - door hun privacy-argument - aan schort.

Marc Rust, Delft

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12