Zijkant...

Kruisbestuiving, ik heb het altijd al een eigenaardig woord gevonden. Hoe dat komt, ik heb werkelijk geen idee, maar ik associeer dat woord ook automatisch met fruitvliegjes. En wat erger is: ik heb daar ook onmiddellijk zeer realistische beelden bij. Die er dus bepaald niet om liegen. Logisch ook wel, want anders zouden die fruitvliegjes wel liegbeestjes heten. Dat willen ze absoluut niet.

Het schijnt bovendien dat de Partij voor de Dieren ter gelegenheid van de verkiezingen voor de Provinciale Staten in haar campagne nadrukkelijk aandacht gaat besteden aan het lot van de vliegjes in het algemeen en dat van de fruitvliegjes in het bijzonder. Er bestaat namelijk, zo hebben ze bij de Partij voor de Dieren uitgevogeld, bij de gemiddelde Nederlander een meer dan normale vliegangst. Het imago van de vliegjes is behoorlijk beroerd, zo veel is wel duidelijk geworden. Neem maar de ééndagsvlieg. Als dat schepseltje z'n dag niet heeft, kan je zonder meer spreken van een leven dat voorbij is voordat het goed en wel begonnen was. En dat ook nog 's zonder enige glans of glorie. Dat is betreurenswaardig te noemen. Beklagenswaardig ook. Maar begrip? Ho maar. Of neem maar, het is zonde dat ik het zeg, de strontvlieg. Als er één creatuur in een kwade reuk staat, is het wel de strontvlieg. Ik, moet ik toegeven, ken ook niemand die niet z'n neus ophaalt voor dit weinig appetijtelijke schepseltje. Maar laten we ons even in de positie van de strontvlieg verplaatsen. Dat die zo bejegend wordt, gun je toch niemand? Die beestjes kunnen er bovendien zelf niks aan doen. Ze zijn typische gevallen van erfelijke ontlasting. Van vechten tegen de gierkaai. Maar tóch worden ze verguisd en beschimpt. En gemeden als de pest. Het is de Partij voor de Dieren een doorn in het oog. Het meest kwetsbaar zijn echter de fruitvliegjes. Ze zijn weliswaar altijd met zeer vele en dat schept natuurlijk een band. Maar dat is tegelijk ook hun zwakte. Want met één welgemikte mep roei je een hele zwerm van die fruitvliegjes uit. Ze sterven een stille, maar gewelddadige dood. We denken daarmee goed te doen en te ontmoeten, omdat fruitvliegjes toch vooral veréénzelvigd worden met gebrek aan hygiëne, met vervuiling en met verviezing. En dat dan ook nog 's rond lichaamsdelen waar we opperste reinheid mogen verwachten. Wat daarbij evenwel wordt vergeten, is dat die minuscule beestjes niet voor niks fruitvliegjes heten. Zo piepklein als ze zijn, ze staan (en vliegen) wèl stijf van de vitamientjes. En die knallen we met één trefzekere klap naar de eeuwige jachtvelden. Die voor de Partij voor de Dieren natuurlijk volstrekt verboden gebied zijn. Je zal, om maar een voorbeeldje te noemen, een belijdend lid van de Partij voor de Dieren er nimmer op kunnen betrappen dat hij een jachtschotel verorbert. Sterker: ik heb gelezen over een gefortuneerd kaderlid van de partij die z'n zeewaardige jacht, met bloed, zweet en tranen bij elkaar verdiend, met tranen in de ogen van de hand heeft moeten doen. Het zijn allemaal bespiegelingen naar aanleiding van het woord kruisbestuiving, dat dus wèl. Wat ik voor het overige toch een eigenaardig woord blijf vinden.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl