Steven de Jong zou het zonder voetbal echt niet trekken

Algemeen

Steven de Jong (links) schroomt in zijn tomeloze inzet zelfs niet om met ploeggenoten bepaald niet kinderachtige duels aan te gaan. (foto: Roel van Dorsten)

DELFT – Praten doet Steven de Jong, bezig aan z'n tweede seizoen ten bate van Vitesse Delft, bij voorkeur in de hoogste versnelling. Voetballen trouwens ook.

Al zegt hij naar aanleiding van de vraag wat voor een voetballer hij is in eerste instantie: "Dat is heel moeilijk om te omschrijven". Hij doet niettemin, heel sympathiek, een poging: "Ik heb op zowat elke positie in het elftal gespeeld, maar m'n voorkeur gaat uit naar een aanvallende rol. Rechtshalf is, vind ik, tot nu toe de beste plek waar ik gespeeld heb. Zodat ik de voorwaartsen kan ondersteunen met mijn loopvermogen. Ik heb een behoorlijke techniek en ik ben snel. Wat minder is, is het koppen. Zowel aanvallend als verdedigend. Het is bij mij oogjes dicht en daarna kijken waar de bal terecht komt. En we zijn heel hard bezig om het afronden goed te krijgen. Ik denk dat je pas een koelere afronder wordt als je vaak op dezelfde positie kan spelen". 

Dat geeft hij wel toe: als je nog wel 's op een andere positie wordt geparkeerd heeft dat nadelen, maar ook wel voordelen. De trainer, om maar 's een positief punt te noemen, heeft kennelijk zo veel vertrouwen in je dat hij je 'overal' kan neerzetten. 

-Ben jij een mannetje dat per se in een eerste elftal wil spelen?
"Als ik voor het eerste gepasseerd zou worden, zou ik m'n stinkende best gaan doen om zo snel mogelijk weer in één te komen. Ik zou wèl aan de trainer vragen waar het aan ligt. Wat ik moet verbeteren. Ik ben van nature wel een harde werker. En nee, een lastig ventje voor een trainer ben ik zeker nièt". 

De Jong (24) speelde in z'n jeugdjaren bij achtereenvolgens Triomph, DSO en FC Zoetermeer. Daarna voetbalde hij voor het Voorburgse Wilhelmus, aleer hij verkaste naar Vitesse Delft. Dezelfde overstap die trainer Chris Treling maakte. 

-Ben jij zo'n speler die vooral één en dezelfde trainer achterna loopt?
"Nee. Ik voetbal daar waar m'n uitdaging ligt. Ik wil het maximale uit mezelf halen. Ik wil kijken waar m'n grenzen liggen. Ik dacht dat Vitesse Delft wel een interessante club zou zijn. En bij Wilhelmus heb ik onder Chris Treling prettig getraind. Maar als hij volgend seizoen ergens anders trainer wordt, loop ik 'm niet zo maar achterna. Ik voetbal nu eerste klas. Ik denk dat er bij mij nog wel rek in zit. Hoeveel, dat mogen anderen bepalen. Het is niet netjes om dat over jezelf te zeggen". 

-Hoe belangrijk is voetbal voor jou?
Lacht. "Mijn vriendin ligt naast me, dus daar zal ik nog wel wat over horen, maar voetbal staat toch wel op nummer één in m'n leven. Voetbal is een deel van m'n leven. Zonder voetbal zou ik het echt niet trekken. Ik wil ook proberen op het hoogste niveau uit te komen. Dat is een uitdaging, zeker nu die Topklasse er komt".
Voorlopig loopt hij met Vitesse Delft koploper te wezen in de eerste klas. "Dat is boven verwachting. We hadden wel gegokt op de eerste vier plekken, maar dat we met zo'n voorsprong op de eerste plaats zouden staan, dat hadden we niet verwacht. De sfeer is dan ook perfect, al zijn we wel twee keer tegen een zeperd aangelopen. Persoonlijk ben ik wel tevreden, tot nu toe. De trainer maakt me ook belangrijk voor het team". 

Afgelopen zaterdag, tegen laagvlieger Excelsior Maassluis, ging het mis. Thuis nog wel. Maar ook met een behoorlijk gehavend elftal. "Eén, twee, drie spelers vervangen, dat gaat nog wel. Het is niet lullig bedoeld ten opzichte van de jongens die nu gespeeld hebben, maar als je er vijf, zes mist, dan merk je dat toch wel. Die jongens hebben hun stinkende best gedaan, maar dan kom je toch wat kwaliteit tekort". Maar daarom niet getreurd: "Ik mag het van de trainer niet zeggen, maar als we die promotie niet redden, dan zou dat een schande zijn". (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12