Gedupeerden van Delftse kunsthandelaar melden zich bij Delft op Zondag

Algemeen

DELFT – Een aantal gedupeerden van de Delftse kunsthandelaar Daan Hartmann heeft zich naar aanleiding van de publicatie van vorige week gemeld bij deze krant.

Vorige week wist Delft op Zondag te melden dat de curator een inval had gedaan bij de Delftse kunsthandelaar. Die handelaar had namelijk in het verleden kunstvoorwerpen in consignatie genomen voor verkoop of restauratie, maar veel gedupeerden zagen hun kunstwerken nooit meer terug. 

Een Delftse gedupeerde, die niet met naam en toenaam in de krant wil, liet deze week weten dat ze nog steeds een etsje van Franse militairen ter grootte van een ansichtkaart mist. Ze had het etsje, dat afkomstig is uit familiebezit, anderhalf jaar geleden naar de kunsthandelaar gebracht om het te laten taxeren en in te laten lijsten. “Hij zei toen dat het ongeveer 75 euro waard was. Ik kon het binnen tien dagen komen ophalen, want hij zou ermee stoppen en naar Zuid-Frankrijk vertrekken. Toen ik het wilde ophalen, was opeens de winkel dicht. Dat was raar, want ik had al eerder dingen gebracht en dat was altijd naar volle tevredenheid verlopen. Maar nu was de winkel dus dicht. Ook briefjes door de bus om contact op te nemen hielpen niet. Het gaat mij niet om de waarde van het etsje, maar het is familiebezit, dus ik zou het toch graag terugwillen. Ik had nooit gedacht dat het zó zou aflopen, omdat het alle andere keren wel goed was gegaan.”

Anderhalf jaar kwijt
Vanuit Pijnacker komt per mail een bericht van Jan Los. Hij kwam
medio 2004/2005 ook in aanraking met Daan Hartmann. “Ik had twee etsen van Anton Pieck voor verkoop in bewaring gegeven, maar nooit kregen we iets te horen. Die etsen hadden mijn ouders ooit gekocht bij de Gebroeders Koch in Den Haag, maar toen ik ernaar zocht, bleek die winkel niet meer te bestaan en werd ik doorgelinkt naar Hartmann. Ik heb ze bij hem gebracht, maar na ongeveer een jaar wilde ik informatie hebben en ging ik naar de winkel aan de Binnenwatersloot, schuin tegenover de bioscoop, de plek waar we de etsen destijds hadden gebracht. Ik was er wel eens eerder langsgelopen en in het begin zag ik de etsen nog wel in de etalage liggen, maar later lagen ze niet meer in de winkel. Dat vond ik vreemd. Tot mijn grote verbazing was de winkel er niet meer en kon ik alleen bellen naar een 06-nummer waarop ik mevrouw De Jong (zakenpartner van Hartmann, red.) aan de lijn kreeg. Door navraag ben ik achter het nieuwe adres gekomen aan de Voldersgracht, tussen de doorgang naar de Markt en het Vrouwjuttenland. Het heette toen Etsenkabinet Anton Pieck. Ik heb daar om de stand van zaken gevraagd, maar de etsen waren niet meer aanwezig. Maar ze waren ook niet verkocht. Mij werd verteld dat ze niet iedereen die iets in consignatie gaf, konden bellen om te zeggen dat ze verhuisd waren. Ze zouden wel bellen als er iets was verkocht. Maar ik vertrouwde de zaak niet en ik heb de etsen opgeëist. Er werd toen beloofd dat ze er na een week zouden zijn en dat ik ze dan kon ophalen. Ik heb ze teruggekregen, maar ik moest wel dreigen met de Politie. Al met al ben ik de etsen toch anderhalf jaar kwijt geweest. Het is jammer dat het zo heeft moeten lopen. Het waren etsen uit een erfenis, maar we wilden een beetje opruimen, want je kan immers niet alles aan de muur hangen. Dan denk je dat iemand je wil helpen en dan flest ‘ie de boel op zo’n manier.” (MdW)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12